Bæjarins besta


Bæjarins besta - 08.06.1995, Síða 4

Bæjarins besta - 08.06.1995, Síða 4
 / 7 ÓHÁÐ FRÉTTABLAÐ , 1 Á UESTFJÖRÐUM STOFNAD 14. NOVEMBER 1984 Oháð vikublað á Vestfjörðum Útgefandi: H-prent hf. Sólgötu 9, 400 ísafjörður •s 456 4560 □ 456 4564 Ahyrgðarmenn: Sigurjón J. Sigurðsson og Halldór Sveinbj örnsson Útgáfudagur: Miðvikudagur Ritstjóri: Sigurjón J. Sigurðsson Bæjarins hesta er aðili að samtök- um hæjar- og héraðsfréttahlaða Eftirprentun, hljóðritun, notkun ljósmynda og annars efnis er óheimil nema heimilda sé getið Sjómanna- dagurinn Sjómannadagurinn, hátíðisdagurinn sem sjómenn höfðu frumkvæði að fyrir fimmtíu og sjö árum, en löggjafinn sá ekki ástæðu til að viðurkenna fyrr en nærri hálfri öld síðar, er næstkomandi sunnudag. Síðan fyrsti sjómannadagurinn rann upp á Islandi 1938 hafa orðið stórstígar framfarir á öllum sviðum þjóðlífsins. ísland nútímans á lítið skylt við Island fyrsta sjómannadagsins. A Islandi fyrsta sjómannadagsins fyrirfannst ekki orð í tungu landsmanna, sem bannaði þeim er bátskel áttu að sækja björg í alla jafnan fremur snauð bú, eða fyrirbauð þeim að koma með feng að landi, bæri hann annað nafn en samsuða reglugerðar frá hinu háaAlþingi sagði til um. A hinum fyrsta sjómannadegi voru kjör og aðbúnaður sjómanna við störf þeirra á hafinu á alla vegu verri en í dag, svo mjög að erfitt er um allan samanburð, svo trúverðugt geti talist. Eitt gleggsta dæmið um takmarkalausan vinnutíma og þrælkun, sem togarasjómenn þessa tíma bjuggu við, er setning svonefndra Vökulaga. Segir það meira en mörg orð að sjálftAlþingi skyldi grípa í taumana með lagasetningu til að tryggja sjómönnum lágmarks hvíld. Togarafloti samtímans annars vegar og flotinn frá tímum Vökulaganna hins vegar, sýnir okkur straumhvörfin er orðið hafa í aðbúnaði sjómanna. Má vel jafna þeim við breytingarnar, sem orðið hafa í húsakosti þeirra er í landi kúra. Afturhvarf til þessa kafla í sögu íslenskra sjómanna getur enginn hugsað sér. A hinum fyrsta sjómannadegi voru sjómenn frjálsir þegar landfestar höfðu verið leystar. Þeir voru herrar hafsins. Hver og einn fiskur, sem yfir borðstokkinn kom, var vel þeginn. Yfir sjómanninum, sem goggaði af línunni vofðu ekki bönn er buðu honum að henda hluta at'lans ella lögbrjótur teljast. Sjómenn þess tíma létu ekki úr höfn með uppáskrift um fiskitegundir, sem þeir máttu fiska og máttu ekki fiska. Afturhvarf til þeirrar fortíðar þegar sjómenn voru herrar hafsins kann enn að vera draumur allra, sem landfestar leysa. Sá draumur rætist ekki. Fiskveiðarvið strenduríslands munu aldrei verða frjálsar í líkingu við það sem sjómenn þekktu þegar þeir tóku höndum saman og tileinkuðu stéttinni sérstakan frídag, sjómanna- daginn. Sjómönnum og fjölskyldum þeirra eru sendar heillaóskir í tilefni dagsins. s.h. SnjóHóð 95 - Ráðstefna Almannavama HALDIN var í síðustu viku mikil ráðstefna um snjóflóðin á Vestfjörðum á liðnum vetri. Vafalaust er það gott mál. En þar var tekin fyrir skýrsla Almannavarna ríkisins um at- burðina og var hún til um- fjöllunarmeðal ráðstefnugesta. Þeir voru flestir þátttakendur í björgunaraðgerðum síðasta vetur og framhaldi úrvinnslu, svo sem áfallahjálp. Fjölmiðlar fjölluðu nokkuð um ráðstefnuna sem von var. Búið var að segja frá henni með löngum fyrir- vara og við bættist að björgunar- sveitir gáfu út skýrslu með mikilli gagnrýni á allt og alla. Fengu þær ágætis rúm fyrir skýrsluna og gagnrýnina í fjöl- miðlum. Sumum þótti nóg um og ekki ástæða til þess að ýfa upp slæmar minningar frá liðnum vetri. Mikið var gagnrýnt að varð- skipið Týr sem fór frá Reykja- vík síðdegis 16. janúar s.l., skyldi ekki hafa farið fyrr og var helst á björgunarsveitar- mönnum að heyra í fjölmiðlum, að allt væri þetta því að kenna að þeir hefðu ekki ráðið ferð- inni. Einnig var eitthvað um það talað að Almannavarna- nefnd ísafjarðar hefði ekki verið boðuð nógu snemma til fundar þá um morguninn. Af því litla sem fram kom í fjölmiðlum mátti skilja að opinberir aðilar, Almannavarnanefnd og AI- mannavamir ríkisins hefðu ekki brugðist nógu skjótt við. Sýslu- maðurinn á ísafirði skýrði bæði í sjónvarpi og útvarpi að unnið hefði verið af kappi frá því boð bárust um slysið að kalla út björgunarsveitir og skip til þess að koma þeim strax til Súða- víkur. Skilja mátti af því sem kom fram hjá talsmönnum Almanna- varna ríkisins að björgunar- sveitirnar hafi ráðið því að sett voru um borð í varðskipið snjó- bílar og önnur þung og mikil tæki sem töfðu brottför. Er það í nokkurri mótsögn við gagn- rýnina. Veðrið var auk þess mjög slæmt á ísafirði og í Súða- vík eins og annars staðar á Vest- fjörðum. I Reykjavík var það víst þokkalegt þennan afdrifa- ríka morgun. Vissulega hlýtur hið sanna að koma í Ijós þegar farið hefur verið yfir umræður og athuga- semdir sem komu fram á ráð- stefnunni. En hæst ber mál- flutning björgunarsveitarmanna og gagnrýni, sem þeir voru ósparir á og fjölmiðlar tóku fegins hendi til að koma áleiðis til landsmanna. Fram kom í samtali við einn björgunar- sveitarmanninn að þeir höfðu óskað opinberrar rannsóknar. Skyldi hún framkvæmast af hlutlausum aðila. Jafnframt sagði einn talsmaður þeirra brýnt að samræma undir eina stjórn útkall og skipulagningu björgunarsveita við fyrstu við- brögðum. Rúsínan í pylsu- endanum var því að heyra framkvæmdastjóra Almanna- varna ríkisins lýsa því yfir að það hefði verið reynt árangurs- laust vegna þess að björgunar- sveitirnar hefðu verið því mót- fallnar. Ekki verðurfjallað hérfrekar um efnisatriði enda ekki á færi annarra en þeirra sem voru við- staddir og tóku þátt í umræðum. Hins vegar má velta því fyrir sér hvort þessi aðferð að láta nokkra tugi manna koma saman rúmum fjórum mánuðum eftir atburðina til þess að fara yfir skrifaðan texta til þess að samræma hann, geti verið rétt. Ætla verður að allir aðilar hafi verið beðnir um skrifaðar skýrslur fyrir löngu og þær hefðu því átt að leggjast fram til kynningar og umfjöllunar og mönnum gefist tækifæri til þess að gera við þær athugasemdir. ■ ■ a ■ Kosturinn er hins vegar sá að nú skal læraaf þeim björgunar- aðgerðum sem gripið var til svo betur megi gera framvegis ef á þarf að halda. Og því miður kemur að því, en vonandi ekki með sama hætti. Einhvern veginn virðist svo sem menn séu alltaf jafn óviðbúnir náttúru- hamförum og stórslysum. Snýst ekki viðbúnaðurinn einkum um það að æfa hugsanlegar að- stæður og skerpa viðbrögð og hugsa upp aðferðir til þess að hraða fyrstu aðgerðum. Hörm- ungamar dynja yfir h var sem er í heiminum og ávallt fyrirvara- laust eða lítið, svo sem jarð- skjálftarnir f Neftegorsk á Sjakalín eyju sýndu okkur í síðustu viku. Maðurinn ræður ekki við náttúruöflin. En samt er rifist og skammast eins og allt eigi að ganga upp. Og sjón- arhóllinn erskrifstofumanns við bestu aðstæður. Látum við- brögð og gagnrýni íslendinga á eiginaðgerðirliggjamilli hluta. Lítum okkur fjær. Jeltsín for- seti Rússlands vildi ekki þiggja aðstoð Japana í fyrstu á Sjakalín eyju. Ástæðan var pólitísk. Japanir og Rússar hafa deilt um yfirráð á eyjunum. Ekki var virðingu þeirra sem fyrirhörmungunum urðu mikill sómi sýndur á þann hátt. En síðar þáði Rússlandsforseti aðstoðina og baðst afsökunar. Auðvitað ber að gera allt sem í mannlegu valdi stendur til þess að koma til björgunar þar sem snjóflóð hefur fallið eða jarð- skjálfti hefur riðið yfir svo aðeins tvö dæmi séu tekin um náttúruhamfarir sem hafa skelfilegar afleiðingar f för með sér. Og það er nauðsynlegt að læra af slíkum náttúruham- förum. Af Súðavíkur ham- förunum geta allir lært. En ekki er ástæða til að haga sér þannig að ákveðnir björgunaraðilar hafi allt á hornum sér í nafni heildarsamtaka björgunar- sveita. Það er óvirðing við alla þá björgunarsveitarmenn og aðra sem lögðu Iíf og limi í hættu og nótt við dag til þess að bjarga þeim sem bjargað yrði í Súðavík. Björgunarsveitar- menn frá ísafirði og annars staðar af Vestfjörðum ásamt sjálfboðaliðum eiga heiður skilið fyrir þrekvirki sitt. Þeir eiga ekki skilið að sitja undir gagnrýni heildarsaintakanna. Þessir menn lögðu allt undir og voru sjálfir í hættu. En síst eiga Súðvíkingar og aðstandendur þeirra sem létu lífið að þurfa að hlusta á svo uppblásna gagnrýni í fjöl- miðlum. Björgunarsveitirnar hafa tekið að sér ákveðin verk- efni með samningum við Al- mannavarnir ríkisins eins og talsmennirnir bentu oft og rétti- lega á. Þeir eiga að ræða framkvæmd þess samnings milliliðalaust við Almanna- varnir. Þegar því er lokið geta þeir baðað sig í fjölmiðlum. -Slakkur. Munið nýja auglýsinga- símann okkar 456 4560 - sniðugt ekki satt! (5) AuTO -TrAWL W.NCH SYSTEM SKUTULL IS-180 GUÐBJÖRG ÍS-46 BESSI ÍS-410 JÚLÍUS GEIRM. ÍS-270 Sendum sjómönnum og útgerðarmönnum okkar bestu kveðjur á sjómannadaginn GUÐBJARTUR ÍS-16 PÁLL PÁLSSON ÍS-102 RB5R RAFBOÐI - RAFUR Skeiðarási 3, 210 Garðabæ Sími 565 8080, Fax 565 2150 4 FIMMTUDAGUR 8. JUNI 1995

x

Bæjarins besta

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bæjarins besta
https://timarit.is/publication/1104

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.