Bæjarins besta - 25.08.1999, Blaðsíða 8

ÍSAFJARÐARBÆR
FRÁ GRUNNSKÓLANUM Á ÍSAFIRÐI
Skólastarf næsta vetrar hefst fimmtu-
daginn2. september. Nemendurmæti
á sal sem hér segir:
2.-3. bekkur kl. 11.00
4.-7. bekkur kl. 10.00
8.-10. bekkur kl. 9.00
Nemendur í 1. bekk og aðstandendur
þeirra verða boðaðir til viðtals
sérstaklega. (Athugið að í vetur mun
skóladagur 1. bekkjar hefjast kl. 8.00.)
Starfsmannafundur verður mánu-
daginn 30. ágúst kl. 9.00.
Skólastjóri.
DAGMÆÐUR ÓSKAST
Félagsmálanefndísafjarðarbæjarósk-
ar eftir að ráða dagmæður. Hér er um
þónokkur störf að ræða, vegna mikill-
ar eftirspurnar að undanförnu.
Upplýsingar um störfin veitir félags-
málastjóri, Kjell Hymer, á skrifstofu
bæjarinseðaísíma 456 3722, milli kl.
10:00 og 12:00 virka daga.
Félagsmálastjóri Isafjarðarbœjar.
ÍÞRÓTTAHÚSIÐ TORFNESI______________
HHBHi Viðskiptavinir athugið! íþróttahúsið
verður opnað fyrir sölutímum, sam-
kvæmtstundaskráþann 13.september
I nk.
Nánari upplýsingar gefur forstöðu-
maður í síma 456 5260.
FERÐAMALASAMTÖK
VESTFJARÐA
Aðalfundur
Ferðamálasamtaka
Vestfjarða 1999
Aðalfundur Ferðamálasamtaka Vestfjarða
verður haldinn í Bjarkalundi laugardaginn
11. september kl. 11:00.
Auk venjulegra aðalfundarstarfa verður
aðalmál fundarins markaðsmál.
Sameiginlegur kvöldverður að loknum
aðalfundi.
Allir áhugamenn um ferðamál á Vest-
fjörðum velkomnir.
menn að hugsa og þarna er
frelsi til að hugsa. Og þegar
Óðinn og bræður hans eru
komnirtil sögunnar, þá skipu-
leggja þeir óskapnaðinn,
frumorkuna. Þeir skapa ekki
neitt heldur setja hlutina í
kerfi. Þeir taka kaos og búa til
kosmos, rétt eins og hjá
Grikkjunumgömlu. Þegarvið
skoðum goðin og jötnana og
aðrar persónur í hinni fornu
heimsmynd heiðinna manna,
þá kemur í ljós að enginn er
algóður og enginn alvondur.
Þetta er ákaflega aðlaðandi
heimsmynd, vegna þess að líf-
iðereinfaldlega þannig. Iein-
gyðistrú eins og kristni þar
sem bara er hvítt og svart er
sagt við okkur: Haldiði kjafti
og hlustið og trúið! Þið eigið
ekkiað spyrja! Þiðmegiðekki
spyrja! Þið eigið að trúa!Vegir
guðs eru órannsakanlegir!
Aður fyrr og öldum saman
var beinlínis lífshættulegt að
spyrja.
Mér finnst ekki ólíklegt að
á bak við allt sé einhver mikill
andi sem við myndum kalla
guð. Eg geri mér ekki grein
fyrir honum. Sumir indíánar
eru með stóran anda af þessu
tagi, þó að líka sé búið að
ljúga miklu um það. Það er þó
líklega ekki fyrr en á seinasta
stigi, eftir að þeir hafa orðið
fyrirkristnum áhrifum. En það
er mjög ótrúlegt samkvæmt
okkar skilningi að til sé ein-
hver persónulegur guð. Frekar
einhvers konar kosmískur
guð, einhvers konar algeims-
guð eins og ýmsir vísinda-
menn hafa talað um, sem er
þá á bak við það sköpunarverk
sem við þekkjum og kannski
hluti af einhverju öðru sköp-
unarverki.
Kannski er hver kúlan eða
hver kellingin inni í annarri,
eins og rússnesku babúskurn-
ar.“
Kirkjan hluti af kerfinu
- Þú varst lengi vel í ís-
lensku Þjóðkirkjunni...
„Eg er náttúrlega fæddur
inn í hana eins og við flest,
skírður inn í hana, fermdur
inn í hana og meira að segja
giftur í henni."
- Undirðu þér ekki vel þar?
„Nei, en þetta var bara
svona og eins og sjálfsagt mál
að vera þar eins og aðrir í
minni fjölskyldu og líka í fjöl-
skyldu konunnar. Kirkjan er
náttúrlega ríkisstofnun, hluti
af kerfinu, og það þarf að gera
eitthvað sérstakt til að komast
framhjá henni, til dæmis varð-
andi skírnir og ég tala nú ekki
um greftrun. Það þarf nánast
Vesturfrakt
Sjálfstæöir
Ves tfiröingar
flytja meö okkur! ^
Afgreiösla á ísafiröi:
Ásgeirsgata 3 (viö hliöina á Vestra-húsinu)
Eyvindur áscnnt joður sínum, Eiríki Guðjónssyni.
að berja í borðið og hrópa: Ég
geri þetta ekki! Það þarf helst
aðgerauppreisn gegn kerfinu.
Kirkjan er hluti af kerfinu líkt
og sýsluskrifstofan. Það er
mjög sorglegt, vegna þess að
þarna er verið að leika sér
með helgustu tilfinningar
fólks. Og það er ljótt. Sér-
staklega er Ijótt að ljúga að
bömum.
Síðustu þúsund árin hafa
iðulega legið líflátshótanir og
pyntingar við því að leggja
stund á heiðinn dóm og flest
honum tengt hefur fengið á
sig neikvæðan blæ. Samanber
sögnina að blóta, sem er fornt
orð um ákveðnar athafnir,
líklega einkum trúarlegar, og
nákvæmlega ekkert skylt
orðinu blóð eins og sumir
halda. Sögninaðblessaerhins
vegar skyld orðinu blóð, svo
merkilegt sem það er.“
Forlapatrú
Heiðinn er skammaryrði
upphaflega, eins og orðið
atómskáld. Heiðið merkti allt
sem var ekki kristið. Guð er
einn og þú átt að trúa á hann
vinur, annars verður þú bara
brenndur eða stungin úr þér
augun eða klippt úr þér tung-
an. Þannig var þetta. En fólk
er skynsamt. Þeir sem eru ekki
á kaupi hjá ríkinu til að röfla í
kirkjum eða annars staðar,
þeir hirða það skásta úr öllu
sem á boðstólum er og gera
úr því sæmilega heildstæða
heimsmynd eða lífsmynd. Við
sem erum alin upp við sjóinn
og veiðiskap erum t.d. alin
upp í forlagatrú. Menn eru
feigireða ekki feigir. Sjómenn
höfðu ekki með sér mat í róður
og varla vatn. Menn fóru þegar
þeir áttu að fara. Sjómenn
vildu ekki læra að synda. Til
hvers andskotans? Maður hitt-
ir gamla sjómenn enn í dag
sem segja þetta. Ef maður
dettur í sjóinn, þá drepst mað-
ur hvort sem er. Eins gott að
fara fljótt frekar en vera að
basla við að synda tímunum
saman.“
Ásatrúarsöfnuðurinn
Asatrúarsöfnuðurinn er fé-
lagsskapur á landsvísu og
starfar með ágætum, heldur
fundi og blót og kýs sér stjórn,
að sögn Eyvindar Vestfirð-
ingagoða. „Allsherjargoðinn
er opinber prestur og sá eini í
söfnuðinum sem hefurréttindi
til þess að standa fyrir lögleg-
um athöfnum.“
Nú ergoðatitillinneinungis
virðingarstaða án formlegra
réttinda en rætt hefur verið að
koma upp goðakerfi um land-
ið. Auk allsherjargoðans eru
nú þrfr landshlutagoðar, á
Vesturlandi, á Suðurlandi og
á Vestfjörðum. Jón Thor Har-
aldsson, sem nú er nýlátinn,
var goði án sérstaks goðorðs
og Þorsteinn Guðjónsson, sá
gamli Nýalssinni, er h'ka goði
án goðorðs.
Eyvindur kveðst einu sinni
hafa verið beðinn að taka að
sér allsherjargoðastarfið en
ekki haft áhuga á því.
Þanþolið og Múkkioo
- Aftur að þanþolinu sem
unglingurinn og listamaður-
inn þurfa að prófa. Þegar þú
skrifaðir Múkkann - varstu
að kanna þanþol lesenda,
varstu að prófa hversu langt
væri hægt að ganga, varstu að
reyna að ganga fram af fólki
með orðbragðinu?
„A þessu „kynlcga" sviði?
Nei, ég var ekkert að því, ekki
meðvitað. En ég bar það samt
undir þá ágætu menn sem þá
störfuðu hjá Iðunni, hvort
þeim fyndist þetta of gróft
orðafar. Þeir töldu svo alls
ekki vera enda var ég ekki að
finna upp eitt eða neitt. Þetta
var orðalag sem aðrir höfðu
notað, rey ndar ekki hinir hefð-
bundnu rithöfundar. En þegar
ég var að skrifa þessa sögu,
þá hafði ég í huga að í öllum
vinnuhópum eru ákveðnir
menn sem hafa gaman af því
að klæmast. Ég hef ekki enn
verið í vinnuhópi með fimm-
sex mönnum þar sem ekki var
einn sem þótti óskaplega gam-
an að klæmast. Svo eru aðrir
sem nota þessi orð vegna þess
að þau eru þeim töm, þó að
það megi helst ekki skrifa þau.
Sum orð sem annars teljast
klæmin eru hreint ekki klæm-
in í vissum hópi. Mörg af svo-
kölluðum klámyrðum, eink-
um varðandi kynfæri, eru
gömul orð með fallega merk-
ingu í upphafi, þýða t.d. eitt-
h vað mjúkt. Það er ljótt h vern-
ig búið er að fara með sum af
þessum orðum með því að
stimpla þau sem eitthvað Ijótt.
Þetta er einfaldlega hluti af
lífinu og ekki sá ómerkasti.
Það er einhver sýking í sam-
félagi sem gerir þetta að svo
miklu máli. Það er bara ekki
heilbrigt, fjandinn hafi það.
En þeir hjá Iðunni héldu að
frjálslyndið væri orðið meira
en það reyndist vera.“
Búkmeootaverðlauoio
og kerfið
Þegar þú fékkst bókmennta-
verðlaun þau sem kennd eru
við Halldór Kiljan - fannst
þér þú vera að fá uppreisn
æru hjá bókmenntamafíunni?
„Nei, ég þurfti svo sem ekki
neina uppreisn æru. En ég var
náttúrlega óskaplega glaður.“
- En þú hefur verið ósáttur
við móttökurnar hjá „kerf-
inu“...
„Já, ég komst illa að. Upp-
haflega komst ég að hjá Máli
og menningu með unglinga-
sögu. Þeirgerðureyndarntjög
lítið fyrir hana. Síðan tókst
mér eiginlega að smygla inn
hjá þeim framhaldinu. Þeir
voru búnirað skrifaundiráður
en þeir áttuðu sig á því og
reyndu svo að losna. Það leit
út eins og þeir hefðu í upphafi
fengið eitthvert góðmennsku-
kast og hugsað sem svo: Við
skulum gera þetta fyrir kall-
greyið.“
Eyvind langar til að skrifa
meira um sjómenn og sjó-
mennsku. „Mér finnst alveg
furðulega lítið af slíkum lýs-
ingum í íslenskum bókmennt-
um. Þar er ég ekki að tala um
ævisögur gamalla sjómanna
- þær eru allt annar geiri“,
segir hann.
Úr oúgu að oioða
Þegar rennt er yfir ritaskrá
EyvindarP. Eiríkssonar kemur
í ljós, að útgefnar bækur hans
og bókakorn fylla nú brátt
annan tuginn. Þar fyrir utan er
sitthvað sem birst hefur í
tímaritum eða verið flutt í út-
varpi. smásögur og barnasög-
ur, frumsamdarog þýddar, svo
og ljóð og Ijóðaþýðingar. Fyrir
utan verðlaunasöguna Landið
handan fjarskans er Múkkinn
sú bók Eyvindar sem flestir
þekkja, en hún kom út árið
1988.
Eyvindur mun eiga marg-
vísleg drög í fórum sínum.
Þótt ekki væri annað, þá mætti
ætla að hann hefði úr nógu að
vinna þar sem er annars vegar
sjómennskan og hins vegar
lífíð í Víkunum forðum daga.
Þá er gott að vera ekki ofsetinn
útvarpi og öðrum truflandi
vélum nútímans. Þá er gott að
hafa drykkjarvatn á gömlum
mjólkurbrúsa sem á er málað
nafnið Eiríkur. Brúsinn geym-
ir ekki bara vatn, heldur líka
minningar.
„Og við munum upp rísa,
undursamlega jörð.“
r
/I <£iiÝi
J ~öe,ltinqaslaíiAÝ mj ICaííih
~öc.itinqasta<5uv y /Cafáihús
/Hánaqata 1 -^inti 456 5267 'J-ishethísi anne 1884
Atvinna
Starfsfólk vantar í sal. Vaktavinna.
Upplýsingar gefur Árni í síma 456 5525.
8
MIÐVIKUDAGUR 25. ÁGÚST 1999