Víðförli - 01.11.2005, Qupperneq 13

Víðförli - 01.11.2005, Qupperneq 13
NÓVEMBER 2005 VÍÐFÖRLI 13 búa bíómynd. Þegar við ætluðum út úr húsinu þar sem við vorum þá komumst við ekki - ísraelski herinn hafði sprautað táragasi yfir allt því að einhverjir fimm ára krakkar voru að kasta steinum í þá. Við fórum líka til Hebron. Það er 120.000 manna borg og þar búa 400 ísraelskir landtökumenn. Borgin er alveg undirlögð út af þeim - hver ísraeli hefur þrjá hermenn með sér, svo að þarna eru yfir 1200 hermenn. Inni í sama hverfi og ísraelar búa eru líka fátækir Palestínumenn. Fylgdar- verkefnið sem LH er með felst meðal annars í því að alþjóðlegir sjálfboða- liðar fylgja börnum í skólann í gegnum þetta hverfi því að (sraelarnir grýta börnin á leiðinni." Guðmundur Björn Þorbjörnsson og Geir Konráð Theodórsson. Vilja að fólk sjái ástandið með eigin augum usta kirkjunnar birtist á öflugan hátt í hjálpar- og þróunar- starfi á herteknu svæðunum á Vesturbakkanum. Það er gaman að sjá hina alþjóðlegu kirkjulegu nærveru hér í landinu helga,” segir Kristín Þórunn. „Við sjáum til dæmis hvernig lútherska kirkjan í Bandaríkjunum sendir hingað fólk til að aðstoða kirkjuna hér í almannatengslum og til prestþjónustu. Þýska kirkjan byggði líka þessa alþjóðlegu ráðstefnu/samfélagsmiðstöð í Betlehem sem fundurinn er haldinn í og hér fer fram margs konar samfélagsleg upp- bygging. Þá hefur sænska kirkjan mjög sterka nærveru hér og finnsk kirknasamtök eru áberandi í boðun og hjálpar- starf i. “ Hvers vegna er þetta látið líðast? Geir og Guðmundur tóku þátt í forþingi fyrir ungt fólk og liður í því var ferðir í þorp í Palestínu. Þeim þykja vestrænar fréttir ekki gefa rétta mynd af ástandinu. „Þær gefa svo ranga mynd af aröbum með því að segja bara frá þessum örfáu sem eru að sprengja sig. En þegar maður hefur hitt þetta fólk og talað við það þá sér maður líka aðra hlið - margir hér hafa misst allt - og þegar fjöl- skyldan er farin, eigurnar og allt þá er fólk komið á ystu nöf. Óréttlætið hér er mjög mikið og undarlegt að það skuli látið viðgangast. Hver einasti maður hefur misst eitthvað og flestir hafa sögu um missi einhvers nákomins. Samt bera þeir þetta vel, krakkarnir sem eru orðnir góðir vinir okkar hér, þeir bera mikið en maður sér það ekki beint á þeim,“ sagði Geir. Guðmundur var sama sinnis. „Fólk gerir sér almennt ekki grein fyrir því hvað ástandið er hrikalegt og við eigum eftir að líta til baka yfir söguna og spyrja hvers vegna þetta var látið líðast. Ég fór í flóttamannabúðir í Betlehem sem eru alveg við múrinn og þar hittum við mann sem var með æskulýðsstarf fyrir krakkana í þorpinu. Þau voru að undir- Geir hefur svipaðar sögur að segja af heimsóknunum: „Ég fór í litla bæi sem hafa orðið mest fyrir afleiðingum múrsins. Einn bærinn hafði til dæmis ólífugarða og sex brunna en múrinn skar bæði brunnana og akrana burt frá þeim. ísraelarnir loka hliðunum á milli þegar þeim sýnist. Fólkið kemst þá ekki á akrana nema það gangi í þrjá tíma. Hjá einni fjölskyldunni fór dóttirin, sem var um tvítugt, ekki lengur í skóla því að þegar hún fór í gegnum hliðið stoppuðu ísraelarnir hana og létu hana fara úr fötunum undir því yfirskyni að þeir væru að leyta að sprengju. Þetta var svo niðurlægjandi að hún hætti að fara. Svo var annað lítið þorp sem var umkringt af landtöku- byggðum. Þær voru eiginlega að kæfa þorpið og það voru ósýnileg landamæri til staðar. Ef fólk fór yfir þau var það skotið. Maður sá för eftir byssukúlur á húsum. Landtöku- mennirnir komu á næturna og skutu á vatnstanka og hús og ógnuðu fólkinu. Það sama var að gerast víða á Vestur- bakkanum. Við heyrðum margar hræðilegar sögur. Til dæmis var okkur sagt frá fötluðum mongólíta í bænum sem var með járnspelkur. Hann var einn þegar landtöku- menn komu og spurðu hann um eitthvað á hebresku, sem hann skilur ekki. Svo skutu þeir í hnéskeljarnar á honum. Þegar alþjóðleg fylgdarsamtök koma þangað þá breytist ástandið til batnaðar. Og fólkið sagði að það vildi ekki peninga en það vildi að sem flestir kæmu og sæju ástandið og forðuðu svona grimmdarverkum með nærveru sinni.“ Lútherska heimssambandið var stofnað árið 1947 í Lundi í Svíþjóð. Það hefur nú 138 aðildarkirkjur með samtals um 66 milljónir meðlima í 77 löndum. Þjóðkirkjan hefur verið aðili að Lútherska heimssambandinu frá stofnun og tekið virkan þátt í starfi þess.

x

Víðförli

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víðförli
https://timarit.is/publication/1510

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.