Víðförli - 01.11.2005, Qupperneq 16

16
VÍÐFÓRLI
24. ARG. 3. TBL.
í nefndarálitum þingnefnda Kirkjuþings sem verða teknar til
athugunar.
Hér hefur einungis verið stiklað á stóru en fleiri ályktanir,
starfsreglur o.fl. var afgreitt á þinginu. Gerðir Kirkjuþings í
bráðabirgðaútgáfu eru aðgengilegar á vef kirkjunnar
kirkjan.is og má sjá þar allar afgreiðslur mála og upphaf-
legar tillögur á málaskrá þingsins sömuleiðis.
Guðmundur Þór Guðmundsson
VIÐHORF: Jón Pálsson, framkvæmdastjóri Hins íslenska Biblíufélags, skrifar um mikilvægi árangursmælingar ístefnumótun út frá
stefnumótun Þjóðkirkjunnar.
Stefnumiðað árangursmat og kirkjan
Einn megintilgangur stefnumótunar er, fyrir utan það að
öllum sé stefna viðkomandi skipulagsheildar Ijós, að geta
fylgst með framgangi hennar. Til þess þarf mælieiningar,
þ.e. móta þarf mælikvarða sem geta sagt til um hvernig
framgangi stefnunar miðar og hvort unnið sé samkvæmt
viðmiðunum hennar. Til að móta slíkar mælieiningar sem
taka mið af stefnunni er tilvalið að byggja á aðferðarfræði
svokallaðs skorkorts (Balance Score Card) en tilgangur
þess er að stjórnendur geti fylgst með hvernig gengur að
framkvæma stefnuna.
Það eru því söfnuðirnir og stofnanir kirkjunnar sem ættu
að setja sér stefnu og búa sér til mælieiningar út frá
aðferðarfræði BSC. Þetta eru þeir aðilar sem raungera
stefnu þjóðkirkjunnar hver á sínum stað og bera í reynd
ábyrgð á að hún nái fram að ganga. Og þrátt fyrir að
söfnuðirnir í landinu séu ákaflega mismunandi bæði að
stærð og hvað aðstöðu varðar er ekkert sem kemur í veg
fyrir að þeir móti sér stefnu sem hentar þeirra aðstæðum
og búi til mælieiningar sem segja til um framgang hennar.
Að móta stefnu í hverjum söfnuði sem byggir á
stefnumótunarskjalinu ætti að vera tiltölulega auðvelt.
Flóknara gæti virst hvaða mælieiningar eigi að miða útfrá
við mat á árangri. Ljóst er að margt í stefnu kirkjunnar
verður ekki mælt tölulega (quantitatívt) því mörg atriði í
henni snúast um aðra hluti eins og trúarafstöðu og lífsgæði
(qualitatívt). Hvernig á að mæla lífsgæði eða trúarafstöðu er
vitanlega stóra spurningin.
Ég tel þó að þetta þurfi ekki að vera svo flókið eða erfitt
í framkvæmd. Stjórnendur og sarfsmenn safnaða hafa því
hlutverki að gegna að þjónusta söfnuð sinn og að þróa virk
tengsl við sem flesta í honum hvort sem viðkomandi sækja
guðsþjónustur reglulega eða ekki. Það hefur líka þegar
sannað sig að ýmsir möguleikar og leiðir eru til að ná til
fólks en bryddað hefur verið upp á margskonar nýbreytni í
sumum söfnuðum sem síðan hefur fest sig í sessi. Fjöl-
breytnin í starfsemi safnaðarins getur því verið ákveðin
mælikvarði. Fjöldi þátttakenda er vitanlega beinn mæli-
kvarði og er mikilvægt að gera ekki lítið úr honum því hann
getur sagt til um hvort starfsemin sé á réttri leið eða ekki. í
því sambandi er mikilvægt að fylgjast með tölulegum
upplýsingum um þátttaöku því ef allt í einu verða miklar
breytingar á henni gefur það ákveðna vísbendingu um að
eitthvað sé að gerast. T.d. verði mikil fækkun á þátttöku
virka slíkar talningar eins og viðvörunarbjalla sem gefur
stjórnendum tilefni til endurmats á starfseminni. Tengsl
kirkjustarfsins við aðrar stofnanir, félög og fyrirtæki í sókn-
inni, eins og skóla og vinnustaði, eru einnig ákveðin mæli-
kvarði.
Varðandi þá þætti sem ekki verður slegið tölu á er hægt
að beita þeirri aðferð að fylgjast grant með hvaða augum
viðkomandi samfélag lítur kirkjuna sína. Slíkt getur birst
með ýmsum hætti, t.d. í umfjöllun í blöðum, í því hvenær og
við hvaða aðstæður kirkjan er kölluð til og ekki síst í
almennu viðhorfi fólks til hennar. Viðhorfskönnun er öflugt
tæki til að öðlast mynd af þessum þáttum. Að láta gera
slíka könnun ætti eflaust að vera fyrsta skrefið við mótun
stefnu safnaðarins. Síðan mæti endurtaka hana að nokkr-
um árum liðnum til að sjá hvort viðhorfin hafi breyst, t.d.
hvort ánægjan með starfsemi kirkjunnar hafi aukist eða
minnkað.
Með slíkri kerfisbundinni nálgun á viðfangsefnið ættu
söfnuðurnir í landinu og stofnanir kirkjunnar að geta unnið
markvisst að því að raungera hina mjög svo metnaðarfullu
stefnu þjóðkirkjunnar. Þannig verður mögulegt að þjóð-
kirkjan sem heild geti skapað sér þann sess í samfélaginu
sem hún vili ná og sett hefur verið fram í stefnótunarskjali
hennar.
Þessi pistill er lengri og birtur íheild á tru.is/pistlar. Þar er
einnig hægt að bregðast við efni pistilsins.
Postillan vex
Kirkjupostillan (www.tru.is/postilla) heldur áfram að
vaxa. Þar er nú að finna á þriðja hundrað prédikanir frá
flestum dögum kirkjuársins. Við birtum að jafnaði 3-4
prédikanir í viku hverri og tökum jafnt við nýjum sem
gömlum prédikunum. í byrjun nóvember gerðum við
tilraunir með upptöku á prédikunum sem er bæði
hægt að lesa á vefnum og hlusta á. Þær eru merktar
með íkoni sem lítur svona út: D Við hvetjum lesendur
Víðförla til að líta í Postilluna og sækja sér uppbygg-
ingu og innblástur þangað.
Árni Svanur Daníelsson