Bæjarins besta - 22.01.2015, Síða 9

FIMMTUDAGUR 22. JANÚAR 2015 9
að læra vélvirkjun og kláraði
sveinsprófið. Nennti þessu svo
ekki og fór í fjölskyldubransann
í Pólnum og lærði þar rafvirkjun.“
– Þú hefur síðan átt fleiri flug-
vélar en kennsluvélina sem lenti
í brunanum ...
„Við bræðurnir og pabbi og
fleiri keyptum svo Piper Tri-
Pacer, smíðaða kringum 1960,
sem er eins og vélin sem Hálfdán
Bjarki sonur minn á núna. Við
flugum henni þangað til hún var
orðin gömul og þreytt og menn
langaði í öflugri vél. Örn bróðir
var nú eiginlega primus motor í
því. Við keyptum Cessna Sky-
hawk „á sterum“, með miklu
stærri mótor en tíðkaðist í slíkum
vélum, til að geta farið í Fljótavík
og Aðalvík og annað.
Svo var það 1986 sem við rák-
ust á að hægt væri að kaupa sett
til að smíða flugvél heima. Við
keyptum svona sett, þrír af okkur
bræðrunum og pabbi og Sammi
læknir á Bjargi. Þetta kom frá
Ameríku og heitir Avid Flyer
eða iðin og kappsöm flugvél.
Raggi bróðir mátti ekkert vera
að þessu, því að hann keypti sér
sitt eigið smíðasett. Við smíðuð-
um vélina á einum vetri enda
fimm manns að verki, en Ragnar
var ellefu ár að smíða sína, að
mestu einn. Við flugum henni
fyrst vorið 1987 og hún hefur
flogið síðan.“
Sérstæð skíðaferð
í Skutulsfirði
– Þið hafið lent uppi á fjöllum
og annars staðar þar sem varla
myndi nokkrum manni detta í
hug að lenda flugvél, þar á meðal
uppi á fjalli handan fjarðarins á
móti Ísafirði ...
„Vestfirðir eru gömul háslétta
sem ísaldarjökullinn var að
kroppa niður. Hér er mikið af
sléttum fjallatoppum. Einn þeirra
er fyrir ofan gamla skíðalandið á
Ísafirði. Þar lenti maður mikið
og reyndar hefur maður lent á
skíðum upp um allt. Eini slíki
staðurinn sem ég man eftir að
hafa lent henni á hjólunum er
fyrir ofan Súðavík.
Einu sinni sem oftar fékk ég
dillu. Það myndast svakalegar
hengjur í Erninum alveg utan frá
Arnarnesi og inn Kirkjubólshlíð-
ina og áfram alla leið inn að Nón-
vatni. En þarna er einn staður,
beint fyrir ofan flugskýlin, tví-
skipt gil sem vindurinn leikur
einhvern veginn öðruvísi um, og
þar myndast ekki hengja. Ég var
búinn að horfa á þetta lengi, og
loksins fékk ég Gumma Harðar
til að koma með mér upp til að
fara með vélina niður aftur. Hann
skilur mig þarna eftir og ég skíða
niður gilið. Þetta var svo sem
ekkert brattara en þar sem var
brattast í gamla skíðalandinu.“
Flanaði ekki út í neitt
– Þegar þú varst að byrja sem
atvinnumaður í fluginu, þá sagði
einhver að hann flygi ekki með
svona glanna, hef ég heyrt ...
„Ég hef líklega verið nýlega
byrjaður að fara einn sem flug-
stjóri nokkur flug hjá Herði. Ég
þurfti að fara með mann vestur á
firði, mann sem hafði þekkt mig
síðan ég var krakkagrislingur og
vissi um uppátektasemina og
glannaskapinn hjá drengnum
gegnum árin. Þegar hann sá hver
átti að fljúga með hann, þá varð
honum að orði: Ég flýg ekki með
svona glanna. Mig minnir að
Hörður hafi farið með hann í
þetta skipti, en svo flaug hann
með mér seinna og sá það fljót-
lega, að í vinnunni var ég ekki
með neinn glannaskap.“
– Geturðu nefnt einhver dæmi
um uppátektasemi og glannaskap
í æskunni og uppvextinum ...
„Ég held bara að þau séu svo
mörg. Það var eiginlega ekkert
sem manni datt ekki í hug að
gera. En ég held að það hafi alltaf
fylgt mér, að þegar ég fór að gera
eitthvað nýtt og áður óþekkt, þá
flanaði ég ekki út í það. Ég pældi
vel í hlutunum, hvaða hættur gætu
fylgt, tók bara eitt skref í einu, og
stundum hætti maður bara við.“
Fékk einstaklega
góðan skóla hjá Herði
– Það hafa margar sögur verið
sagðar af ykkur Herði þegar þið
voruð kallaðir út í sjúkraflug við
allra erfiðustu og hættulegustu
aðstæður á nóttu sem degi í öllum
veðrum um hávetur. Þú hefur hins
vegar aldrei lent í neinu óhappi á
flugmannsferlinum.
„Nei. Maður fékk auðvitað rosa-
lega góðan skóla hjá Herði. Hann
byrjaði á því að kenna manni
hvað væri hægt og hvað væri
ekki hægt. Hann kenndi manni
allt sem þyrfti að varast, allar
gildrurnar sem maður gæti lent í.
Alltaf þegar maður hefur farið út
í eitthvað sem kann að virðast
tvísýnt, þá hefur það alltaf verið
gert að vandlega athuguðu máli.
Sem dæmi get ég nefnt, að
stundum í suðlægum áttum hér á
Ísafirði er sjórok upp í kletta,
langt upp í fjöll. Ég fann ágætis
leið til að komast í burtu og koma
til baka við þannig aðstæður. Það
fólst einfaldlega í því að vera
ekkert að fara upp í lofthreyfingar
sem voru mikið upp og niður.
Niðurstreymið stoppar hins vegar
við sjóinn og breiðir úr sér. Með
því að fara ekkert upp fyrir þrjátíu
til hundrað metra, þá er maður á
svæði þar sem vindurinn er bara
láréttur. Það höndla þessar litlu
vélar ágætlega, en þær ráða illa
við mikið upp- og niðurstreymi.
Ef maður flýgur bara með sjónum
út fyrir Hnífsdal, þá er maður
kominn út úr þessu, og þá er þetta
ekkert mál. Og sama þegar komið
Hálfdán við komuna til Reykjavíkur úr síðasta fluginu sem atvinnuflugmaður. Ljósm: Ævar Geirdal.