Alþýðublaðið - 22.06.1925, Blaðsíða 3

Esperanto.
----- (Frh.)
IX.
Mesti fjöldi ráðhetra og annars
stórmenna er hlyntur Esperanto.
Hér skulu aB eins nefndir þeir
Herriot (frb, her'jo). forsætisráö-
herra Frakka, og danski atjórnar-
forsetinn Stauning (frb staning),
sem sagði í samtali við einhvern
esperantista í sumar og leyfði að
að birta ummæli sín:. »Vór ættum
að innleiða Esperanto við Jýðskól
ana. Ég heö míkla samúð með
hreyöngunni*.
Francecko Nitti var forsætisráð-
harra ítala um eitt skeið, meöan
heimsstyrjöldin mikla stóð yfir.
Hefir hann ritað bók eina um
stjórnarfar og ástæður Norðurálf-
unnar. Hún heitir »Evrópa á helj
arþröminni* og hefir verið þýdd
á meir en 20 tungumál, þar á
meðal á Esperanto. Nitti sjálfur
heflr ritað sérstakan formála fyrir
Esperanto útgifunni^á ítölsku samt,
og er hann Þýddur ásamt bókinni.
Éar segir þessi frægi stjórnvitr-
ingur svo:
»Éessi bók heflr verið þýdd á
mikinn fjölda mála. en óg er sór-
ataklega ánægður ; yfir þvs, að hún
skuli vera þýdd á E«peranto.
EBperanto er ein af hinum
stærstu tilraunum í menningar-
sögunní. Ég vona, sð það verði
fljótt hin rnesta hjálp til einingar
þjóðanna.
Hugmyndin sú, að mennirnir
varðveiti sitt eigið þjóðtungumál,
en noti í viðskiftum ólíkra þjóða
mál, sem er reglulegra, fullkomn-
ara og auðveldara heidur en nokk-
urt annað mál mannkynsins, —
hún er göfug viðleitni.
Það, sem nú gerir viðskifti
Edgar Kic® Burroughs: Vilti Tanan.
meðal mannanna örðugust, er, að
þeir skilja ekki bverir aðra, og að
munurinn á tilflnningum þeirra er
nærri því enn þá meiri heldur en
tungumálamunurinn.
Þessi bók er samin með hrgygð.
Sem stjórnmálamaður, sem ríkis-
ráðsstjóri og sem einn af gerend-
um hins mikla sjónarleiks mann
lifsins (stríðsins) getógsannað, að
á þessari stund eru í Evrópu sterk
uppl«ysingaröfl, sem lífsöflin spyma
árangursiaust méti. Hin fyrrnefndu
öfl eru djúp og afarfjörug, en bin
síðarnefndu óviss, hræðslugjörn og
sundruð,
Ef til vill heflr aldrei í sögu
mannkynsins komið fram þvílíkt
ástand, sem það er orsakaði ófrið-
inn. Hin mik!a lífsförgun, hin
mikla auðæfaeyðilegging er að eins
lítið sambærileg við hina miklu
hnignuu siðferðiahugmyndanna og
viö hina gríðarmiklu glötun menta
og menningar.
Sórhvert afbrot oraakar ný af-
brot; sórhver glæpur fæðir af sór
nýja glæpi endalaust.
Evrópu má líkja við ætt Atreifs-
sons. Tíl að hefna svívirðingar
framdi Atreifur fyrsta ógnarglæp-
inn. En synir hans, Agamemnon
og MeneJás, hófu að honum liðn-
um röð af glæpum, sem héldu
áfram hvildarlaust og ógurlega, en
ávalt rökrótt og slysalega, unz
þetta fræga konungskyn var komið
fyrir ætternisstapann.
Hver ber ábyrgðina á stríðinu?
Með fullri vitund get ég ekki sagt
það. —-
Sannleikurl Sannleikur! Hans
þörfnumst vór um fram alt annað*
Riaavaxna ofbeidisverka-netið er
ekkert annað en afleiðing af
tortímandl villum, r,em þeir
hafa skapað, sem björguðu sér í
nafni lýðstjórnarinnar og ásökuðu
Bttkuv til sölu
á afgreiðslu Aiþýðubiaðgins,
gefnar át af AlþýðaflokfonEin:
Söagvar jafnaðarmauna |kr. 0,B0
Bylting og íhald — 1,00
Höfuðóyinurinn — 1,00
Deilt um jafnaðarBtefnuna — 1,B0
Bækur þessar fást einnig hjá útsölu-
mönnum blaðsins úti um land. Enn
fremur fást eftirtaldar b»kur á af-
greiðslu blaðsins:
Róttur, IX. árg., ^kr. 4,60
fjrir áskrifendur — 4,00
Bréf til Láru — 6,00
Allar Taríans-sögurnar, sem
út eru komnar, — 20,00
Byltingin í Rússlandi — 8,00
Nokkur ©intok *f »H«fnd
jarisfrúarlnnar< fást á Lnufás-
vegi 15.
síðan stefnuna, sem bjargaði þeim.
Mér er þaö mikil gleði, eí bók
þessi getur útbreitt sannleikann
meðal allra þjóða, ef Esperanto er
hið volduga miHigöngutæki. Espe-
ranto er myndað að jöfnu af laf-
neskum, germönakum og slafnesk-
um rótum. En það samainar þessar
óliku ættareriðir á einfaldan hátt,
— að menn geti byrjað að tala
sameíginlegt tungumál í viðakift-
um meðal þjóða, en varðveitt sitt
eigið þjóðareinkenni.«
Formála þann, sem hér hefir
verið þýddur kaflí úr, ritaði Nitti
í ágústmánuði 1923. (Frb.).
Ntttnrlæknlr ©r í nótt ÓLfur
Gunnarsson Láugavegl 16, síini
272.
leit við, »vo að hann sæi félaga sinn. Tarzan stöð
teinréttur við staurinn. Engin svipbrigði sáust á hon-
um.
„Vertu sæll, karlinn!8 hvislaði lautnantinn.
Tarzan leit til hans brosandi. „Vertu sæll!“ svaraði
hann. „Viljir þú losna í snatri, þá sjúgðu fast að þér
reykinn og logann “
„Þakka þór fyrir,“ svaraði ujósnarinn og rótti úr sér,
þótt hann ætti bágt með að láta ekki sjá svipbrigði
á sér.
Konur og krkkar voru sezt i kringum fórnarlömbin.
Hermennirnir, er voru ægilega málaðir, voru að hel'ja
dansinn. Tarzan snéri sér að Bretanum: „Ef þú vilt
leika á þá, þá iáttu á engu bera, hversu mjög sc-m þú
næst götunni og gægðist fyrir hornið. Fáum þumlung-
um frá henni voru kofadymar, en svertingjárnir voru
lengra niðri á götunni umhverfis fangana, er þeir höfðu
bundið við staurana. Allra augu mændu á fangana, svo
að eigi var liklegt, að vart yrði við stúlkuna og apana
fyrr en þau kæmu fast að hópnum. Hún óskaði þess
að hafa vopn nokkurt til þess að stýra árásinni, þvi
að ekki vissi hún, hve tryggir aparnir vorú. Hún
skauzt þvi fyrir hornið inn i kofann og aparnir hver
af öðrum á eftir henni. Hún leitaði kofann og fann þar
spjót. Með það i hendi fór hún aftur út úr kofanum.
Tarzan apabróðir og Haraldur Percy Smith-Oldwick
lautinaní voru ramlega bundnir við staurana. Brotínn