Stefnir - 01.02.1970, Blaðsíða 15

VITRANIR
ÞÓRAlfilftft OG
UOUOA ICST.IÓISAISVIR
Undur og stórmerki gerast, þegar
Þórarinn Þórarinsson hugleiðir orsakir
langrar stjórnar Sjálfstæðisflokksins á
Keykjavík. Er ljóst að ritstjórinn eí ekki
með öllum mjalla, því að honum hefur
vitrazt saga allar borgarstjóra Reykja-
víkur í nýju ljósi. Knud Ziemsen er í
augum hans orðin „Goð á stalli“, og
Gunnar Thoroddsen „Mesti dýrlingur-
mn“. Þessar goðumlíku verur hafa
tryggt Sjálfstæðismönnum meiri hluta
í borgarstjórn í hálfa öld. (Sjá Tím-
ann 22. febrúar sl.).
Eins og Sál frá Tarsos ætlar Þórar-
inn Þórarinsson ekki að láta eina vitr-
un slá sig út af laginu. Þess vegna
spyr hann í lok hugleiðinga sinna: „Er
Geir ómissandi“, og veldur svarið tals-
verðum heilabrotum, því ritstjórinn
hafði séð geislabaug kringum höfuð
Geirs Hallgrímssonar.
Menn leiða nú getum að því, hvað
hafi valdið óvæntum hughvörfum Þór-
arins. Ljóst er að hann hefur í eitt
skipti fyrir öll slegið út kenninguna
um að það hafi verið sólstingur, sem
olli straumhvörfum í lífi Páls postula.
Kemur sumum til hugar að Þórarinn
hafi, eftir andlát Jónasar frá Hriflu,
tekið að sjá sig í hlutverki postula
þessa brautryðjenda Framsóknarflokks-
ins.
En efagjarnir menn segja, að það
geti ekki verið því að þá hefði hann
séð geislabaug í kringum mynd Jónasar
Jónssonar.
Því er svarað strax með flóknum
sálfræðilegum útskýringum á þessa
leið: Þegar Þórarinn postuli tók að
leita skýringarinnar á því, hvers vegna
völdin hafa enzt Sjálfstæðisflokknum
svo lengi í Reykjavík, komst hann að
raun um að skýringarinnar var raun-
verulega að leita hjá flokki hans sjálfs.
Honum varð svo mikið um þetta, að
hann þorði ekki að horfast beint í
augu við þessa staðreynd. Sem ákafur
tilbiðjandi Hriflu-Jónasar var hann
orðinn vanur manndýrkun. Líklegt þvk-
ir að manndýrkun hafa í bili yfirfærzt
að einhverju leyti á Geir, þar sem Þór-
arinn hafi fremur þolað að sjá Geir
í dýrlingshlutverki en flokk sinn í allri
niðurlægingunni.
LAUNAMÁL
Lítill
laima-
misiiiimnr
Tímakaup verkamanna í dagvinnu
hœkkaði sl. ár um 15% og er kaup-
máttur þess núna svipdður og hann
var á miSju ári 1965. Á sama tíma
hefur kaupmáttur launa opinberra
starfsmanna minnkaS miklu meira og
launamismunur meSal þeirra oröin
fullkomlega óraunhœfur. Föst laun
raöuneytisstjóra eru lítiö hærri en
laun sœmilegs viöskiplafræöings í Litlu
fyrirtœki. Áriö 1963 voru geröir nýjir
samningar um laun opinberra starfs-
manna. Eftir þá samninga voru hæstu
laun 3.1 sinni hœrri en lœgstu laun.
í dag eru hæstu laun 2.3 sinnum hærri.
Og svo viö förum út í aígjörlega óraun-
hcefan samanburS eins og nú líökazt,
þá má geta þess aö víöast erlendis er
launamismunurinn fimmfaldur þegar
hann er lœgstur og mestur áttfaldur.
Starfsmatiö, sem fram hefur fariS
hjá opinberum starfsmönnum, reyndist
miklu erfiöara og tímafrekara verk en
búizt hafSi veriS viS. Opinberir starfs-
menn hyggjast gera kröfur um a. m. k.
25—30% launahœkkanir í sumar og
hefur veriS gert ráS fyrir aS starfs-
matiS gœti legiS til grundvallar breyt-
ingum sem gerSar yrSu samhliSa al-
hliSa launahœkkunum. Nú virSist tals-
verSur ágreiningur ríkjandi um gildi
starfsmatsins og erfitt aS henda reiSur
á því, hvenœr opinberir starfsmenn eru
aS deila innbyrSis og hvenœr þeir eiga
í útistöSum viS atvinnurekandann, rík-
iS eSa fjármálaráSherrann.
/ augnablikinu er ríkiS naumast sam-
keppnishœft á vinnumarkaSinum. SÚ
stefna aS komast yfir efnahags- og
fjárhagsörSugleika landsmanna aS
nokkru leyli meS því aS halda háum
launum niSri og hækka láglaun meira
en há laun, hefur valdiS miklu raski
á öllu launakerfinu í landinu og og
vandséS aS ekki hefSi veriS auSveldara
aS láta háu launin hœkka smátt og
smátt, í staS þess aS verSa aS gera
mikJar leiSrétlingar í einu lagi.
Tölur liggja ekki fyrir, en margt
bendir til aS mismunur hæstu og lægstu
launa hjá ríkinu hafi aldrei veriS
minni en nú.
15