Alþýðublaðið - 06.07.1925, Blaðsíða 2

1

Gengismálið.
Réttarskjoiin
í máli li.f. >KToldúlfs< gegn !,
Alþýðnblaðinn.
Málið var fyrst tekið fyrir á
bæjarþÍDgl Reykjavíkur 12. júni
f. á. Voru þar lagðar frsm etefoa
og aáttakæra og átta töiublöð
af Alþýðublaðinu, þau, or geng-
isgreinarnar hðfðu blrzt f, 23.,
30, 33., 36., 37. 4P » 62, og 80.
tðlublað 1924. Stefnan var að
efni tii alveg samhljóða sátta-
kœrunnl, sem birt vftr i heiid i
123. tölublaði Alþýðubiaðsins 27.
maí i fyrra, og vísast til þess
um kæruatriðin.
Á bæjarþlnginu 12. júui gerð-
ist það eitt, að sækjandi skír-
skotaði til stofnunnar, um kæru-
atriðl og krðfur sinar, en verj-
andi fékk frest tii varnarinnar.
Litlu síðar hófst réttarfri, og
gerðist því ekki neitt frokarft í
máilnu íyrr en usn haustlð, er
lögð var fram á bæjarþjng! 16.
okt. 1924
I.
Vúrn Lórasar Jóhannesson-
ar, h®staréttarmálaflntnings-
manns, af hálfn Alþýðablaðslns:
Frá Alþýðnbrauðgerðinni.
Búð Alþýðahranðgerðarlnnar á Baldarsgota 14
heflr allar hinar sömu brauðvörur eins og aðalbúðin á Lauga-
vegi 61: Eúgbrauð, seydd og óseydd, normalbrauð (úr amerísku
rúgsigtimjöli), Grahamsbrauð, franskbrauð, súrbrauð, sigtibrauð.
Sóda- og jóla-kökur, sandkökur, makrónukökur, tertur, rúllutertur:
Rjómakökur og smákökur. — Algengt kafflbrauð: Vínarbrauð
(2 teg.), boliur og snúða, 3 tegundir af tvíbökum. — Skonrok
og kringlur, — Eftir sórstökum pöntunum stórar tertur, kringlur
o. fl. — JBrauð og lcökur ávalt nýtt frá Irauðgerðarhúsinu.
Pappír élls konar.
Pappírspokar.
Kaupið þar, tem ódýrast er!
Hevlui Ciausen*
SíeJ 39.
AlþýSumennl]
Hefi nú með eíöuatu akipum fengið
mikið af ódýrum, en amekklegum fata-
efnum, áaamt mjög aterkum tauum í
rerkamannabuxur og atakka-jakka. —
Komið fyrat til mínl
Guðm. B. VikaPj
klaeðakeri: Laugavegi 5.
Útbpeiðið Alþýðublaðið
hvap sam þifl apufl aa
hwapt mmm þifl fapifl!
|»WM»3Winan9M2eKssK«naeB9c»|
AlþýðublfvOið
s kemur út 6 hverjnm vírktun degi
I
AfgreiðaU
g við Ingólfaatrseti — opin dag-
lega fri kl, * árd. til U. 8 aíðd,
Skrifatofa
á Bjargaratíg 2 (níðri) jpin kl.
91/,-lOVa árd. og 8—9 aiðdi
Simar:
883: prentamiðja.
988: afgreiðsla.
1894: ritatjórn.
V e r ð 1 a g:
Aakriftarverð kr. 1,0& á mánaði.
Auglýaingaverð kr. 0,16 mm.eind.
Bjjbiparetdð hjúkrnoartélaga*
Ég skiia hér með aftur skjol-
om málalns nr. 1—-10
Það er upphaf þessa máis, að
fram tll ársins 1921 hafði ekki
verið viðurkendur munur á
danskrl og íslenzkri któnu £!)
vSr þá selt hér með sama verði
og í Dansrörku.. Þegar hér var
komið, brest bankana getu tií
til , þess að láta í té það erlent
Bskarastofa Einars J Jóna-
sonar er á Laugavkgi 20 B. —
(Iangangur frá Klapparstfg.)
Veggmyndir, failegar og ódýr
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
ins »Líknar< er epin:
Mánudaga . . . kl. 11—12 f. h.
Þriðjuáaga ... — 5 —6 e. -
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Eöstudaga ... — 5—6 e. -*
Laugardaga . . — 3—4 e. -
fé, sem um var beðlð. — Kom
þetta tll af þvi, að gróði sá, er
þjóðinnl hafðl hiotnast af verð
hækknn afurðanna á ófriðartím-
unum, var að mestu eða öllu
leytl hoifinn. Þettá oraak iðiet að-
allega af verðfaili á fiskl og siid
árln 1919—20 og kaupum á
botnvörpungum frá útlöadum
fyrlr mjðg hátt verð.
Þegar þurð varð á erlendu fé
hjá framieiðeadum og bönkum,
varð efeki hjá því komist, að sama
iögmál gerði vart við oig með ís-
ienzka og erleada peninga, sem
gildlr alls st ðttr (viðskiftal finu, ð
verðmæti það, sem ekki er til
söiu f svo stórum stíi, að það culi-
nægi eftirspurn. hækkar ( verðl;
m. ö. o : Erbnd ayaiuta*1) 'ór
að hækka í verði gegn islenzku
krónunni. — Þessi verðhækkun
erlendra panlnga v*r orðin svo
mikll, að £, sem eftir >gull-
parl<2) á að vera kr. 18.16
lenzkíir, kostaði nm áramót 1924
kr. 30,00$
Þessi labkkin (slenzku krón
unnar h» fir mjög viðtækar af
1) þ. e. gialdeyrir. Aths. Alþbl.
1) t, 0. jsfngengi við gull, Atfes. Alþbl.
leiðingar, og aklftir iækkunin
gagnvart £ isienzku þjóðina
langmestui
1 fyrsta lagi verða innstæðueig-
endur fyrir eignamiasl, sem nemur
jafn mikiu og gengistallið; skuidir
landsmanna og ríklslns við útlönd,
hœkka að sama skapi, og hagur
aitra þeirra, sem vinna fyrir
föstu kaupi, fer mjög verenandi.
Að þatta sé mál, sem skiitir
þjóðina miklu, er augljóst.
Hvað s«m nú hður skoðunum
manna um það, hvort tág-
gengl aé oss nauðsyniegt til
þeos, að sjávarútvegurinn geti
borið aig, er það víst, *ð wa-
1) Þ| e. sterliagspund, Aths, Aiþbl,