Grettir - 21.07.1934, Blaðsíða 1

1. árg. 1. tbl.
Grettir
Útgefandi: íþróttafélag Verkamanna.’ Reykjavík, 21. júlí 1934.
Ávarp til íþróttamanna.
íslenskir iþróttamenn!
Til baráttu
gegn þjóðrembingi og aft-
urhaldi í íþróttamálum,
fyrir hagsmunakröfum
íþróttamanna.
Seinustu árin liefir kreppan
geisað hér, eins og í öðrum
auðvaldslöndum og hefir fært
verkalýðnum og öllu vinnandi
fólki óbærileg kjör. í viðleitni
sinni til þess, að finna leið út
úr kreppunni á kostnað hinnar
vinnandi alþýðu, hefir horg-
arastéttin stöðugt krept meira
að kjörum almennings og beitt
í því skyni stöðugt skarpari og
víðtækari ofbeldisaðferðum. í
þessari lierferð gegn alþýðunni
leggur borgarastéttin alveg sér-
staka áherslu á íþróttalireyf-
inguna.
Hvað ætJa borgararnir sér með
í þróttafélögin ?
Undir slagorðinu „ópólitísk-
ar íþróttir“ reyna borgararnir
að rugla og svæfa stéttarmeð-
vitund íþróttamanna úr al-
þýðustétt, skapa þjóðernis-
rembing, afskiftalevsi og jafn-
vel andúð gagnvart hagsmuna-
baráttu alþýðunnar.
Borgararnir vilja gera íþrótta-
hreyfinguna að stoð fyrir hinn
uppvaxandi fasisma sinn.
Jafnframt því, að revnt er að
ala íþróttamennina upp i þjóð-
rembingshugsunarhætti, sýna
sig altaf skýrar og ákveðnar
tilraunir ríkisvaldsins til þess
að draga íþróttalireyfinguna
undir beint eftirlit sitt og ábrif.
Sem ljóst dæmi um það, hvern-
ig' þetta er framkvæmt, er sú
aðferð, að blanda lögreglunni
(sem eru atvinnuíþróttamenn)
inn í iþróttirnar, tildra henni
þar sérstaklega upp, og veita
henni ómakleg sigurverðlaun,
og reyna þannig á óskammfeil-
inn hátt að sölsa undir sig for-
vstuna i íþróttahreyfingunni.
Hvað hafa borgararnir gert til
eflingar íþróttunum ?
Sundhöllin hefir nú staðið i
fleiri ár sem ónothæfur og
rúðulaus húsaskrokkur, seir
fleiri liundruð þúsund krónur
liggja í. Þessi ómenning er af-
sökuð með féleysi á sama tíma
sem hálfri miljón króna er
kastað i ríkislögregluna.
Bæði íþróttavöllurinn liér í
Reykjavík og íþróttavellirnir
úti um land eru í hinni mestu
niðurlægingu og kröfur íþrótta-
manna um verulegar endur-
hætur á iþróttavöllunum og
um byggingu á nýrri íþrótta-
stöð hér í Reykjavík, hafa
liingað til verið algerlega
hundsaðar, eða reynt að agi-
tera fyrir þegnskylduvinnu
íþróttamanna, til þess þar með
að losa hæinn og rikið undan
þessum sjálfsögðu skyldum.
eru orðnar marg'faldlega of litl-
ar, og' aðbúnaður allur er þar
mjög ófullkomin.
Foringjarnir í Í.S.Í. hafa
engan veginn gegnt skyldum
sínum gagnvart íþróttunum,
Íþróttalífið er afar fábreytt, fá-
ar íþróttagreinar iðkaðar af
nokkrum krafti. Foringjar Í.S.
I. hafa svikist um að fylkja
íþróttamönnunum saman til
baráttu fyrir því, að íþróttun-
um sé meiri sómi sýndur.
Reynsla islenskra íþrótta-
manna liefir verið sú, að yfir-
völdin hafa svikist um alt, sem
þeim hefir horið að gera iþrótt-
unum til eflingar. Fleiri hundr-
uðum þúsunda er kastað i rík-
islögregluna og' ótal margt
fleira álíka þarft, auk þeirra
miljónatapa bankanna, sem
skelt befir verið á ríkið. Eina
leiðin til þess, að koma fram
velferðarmálum íþróttamann-
anna, er að þeir sameinist til
Jiaráttu um þau og knýji þau
fram, með lijálp annarar al-
þýðu á íslandi.
Gagnvart hinum vaxandi fas-
isma liafa þessir sömu foringj-
ar gefist upp. Núna, þegar borg-
ararnir eru stöðugt að troða lög-
reglunni meira og meira fram
í íþróttahreyfingunni, þá láta
þessir foringjar I.S.l. þver-
Jjrjóta lög Í.S.T., bara til þess,
að borgararnir geti komið fram
áformum sínum, að setja
íþróttafélögin undir rikiseftir-
lit, með því að koma starfs-
mönnum sínum, lögreglunni, i
virðingar- og trúnaðarstöður
i íþróttahreyfingunni.
T
Vlo
1%. 05
brt