Reginn - 20.09.1952, Page 1

BLAD TEMPLARA
SIGLUFIRÐI
15. árgangur.
Siglufirði, laugardaginu 20. september 1952. 1.—2. tölublað
Sigluíjardarkirkja 20 ára
Hinn 31. ágúst s.l.
hélt Hvanneyrarsöfn
uður í Siglufirði há-
tíðlegt 20 ára af-
mæli kirikju sinnar.
Þótt búið sé að
minnast þess dags
bæði í blöðum og út-
varpi, fer vel á því,
að „Reginn“ geymi
einnig ofurlitla mynd
dagsms á blöðum
sínum.
Hátíða g u ð s þjón-
usta fór fram í kirkj
unni kl. 2 e.h. þenn-
an dag. Séra Óskar
J. Þorláksson, dóm-
kirkjuprestur, pre-
diikaði, en sóknarpresturinn þjónaði fyrir altari. —
Kirkjukórinn söng undir stjórn organistans, Páls
Erlendssonar. Uim kvöldið kl. 8 flutti séra Ingólfur
Þorvaldsson í Ólafsfirði erindi í kirkjunni, sem hann
nefndi: „Kirkjan á staðnum“- Kirkjukórinn söng á
undan og eftir. Kirkjunefndin stóð fyrir kaffisölu
í Sjómannaheimilinu frá kl. 4 s'iðdegis til miðnættis.
Þar fór einnig lokaþáttur hátíðahaldanna fram um
kl. 10 um kvöldið. Kirikjukórinn söng, frú Jóhanna
Þórðardóttir las kvæði og Sigurjón Sæmundsson
söng einsöng.
Tvær merkisgjafir bárust kirkjunni þennan dag.
Önnur var altarisbiblía, forkunnarfögur, frá þeim
hjónunum Ingibjörgu Jónsdóttur og, Andrési Haf-
liðasyni hér í bæ. Biblían er bundin í riautt skinn af
Guðbrandi Magnússjmi, Ikennara, og skreytt með
gullhúðuðu silfri, sem Jón Kristinsson, gullismiður,
smíðaði. Hin gjöfin var gefin að Kvenfélaginu
„Von“, Siglufirði. Voru það hvítir dúkar, heklaðir,
á blómasúlur kirkjunnar, mjög fagrir að frágangi
og gerð. Einnig bárust kirkjunni blóm, peninga-
gjafir og skeyti.
Allt þetta setti svip sinn á daginn hið ytra, gerði
hann að sannarleg-
um hátíðisdegi. —
Kirkjudagurinn 1952
var sólsikinsblettur í
bæjarlífinu á þeim
dökku tímum, isem
nú ganga yfir Siglu-
fjörð. Hann gat
minnt okkur Sigl-
firðinga á margt og
bent okkur á margt,
og raunar skiptir
það miklu meira máli
en hin ytri umgerð.
Það var stórhugur
og bjartsýni, sem lá
til grundvallar fyrir
smíði hinnar nýju
Ikirkju. — Það voru
ekki sofandi menn, sem ákváðu kirkjubygginguna á
sínum tíma, og leiddu hana til lykta- Þær hendur,
sem hafa fjallað um kirkjuna frá upphafi til þessa
dags, hafa verið nærfærnar og umhyggjusamar, og
'bera sjálfum sér fagurt vitni. Vegna alls þessa og
raunar margs annars IDka, leggur ljóma yfir sögu
Siglufjarðarkirkju, hinnar nýju, þótt stutt sé saga
enn. Yfir upphaf þeirrar sögu leggur einnig ljóma
af skærasta nafni Siglufjarðar, nafni séra Bjarna
Þorsteinssonar. Hann þjónaði þessari kirkju fyrst,
og arfur hans í tónum mun vera á sérstakan hátt
tengdur þessari kirkju um aldir.
Allt þetta verður að muna, og það verður einnig
að vera aflvaíki til sköpunar nýrrar sögu, sem getur
orðið enn öðrum til fyrirmyndar. Afmæli eru ekkert
takmark í sjálfu sér, hvort sem þau eru táknuð
með lágum eða háum tölum. Hitt er meira virði,
það sem skapar afmælin og það sem afmælin skapa
sjálf. Við Siglfirðingar megum ekki hætta að skapa
kirkjuna okkar í sem fegurstri mynd, því að þá
mun kirkjan halda áfram að skapa okkur.
Kr.