Alþýðublaðið - 16.07.1925, Blaðsíða 2

XCVYSVVEXPIV
5
Gensismálið.
HéttarskjoHu
i máli h.f. >ETeldúlf8< gegn
Alþýðablaðinn.
______ (Frh)
(Sókn af h&lfu h. f. »Kyeldúlf»«.)
Þá kem ég að greluinni »Lág
gengi«, sem birtlst í Alþýðu
bjaðinu 13. marz Þsð er rlt-
stjóin tigreln. Eftir því, sem segir
í grelninni sjálfri, þá á hún >að
vekja athygli á þvi, hvíl kt verk
þeir vinna, sem litika sér að því
sð græða á lággengi, og, ef unt
væri, að ýta við samvizku þeirra<,
Það er enginn netndur msð nalni
í þessari greln; það er alveg rétt.
En blaðið hafði uodanfarandi
barið það blákait fram, að umbj.
mfnir hefðu einir komið gengis-
fallinu til leiðar. Það eru því
þeir, sem ótvfrætt er átt við og
sagt er að hafi leikið sér að því
að græða á lággengh Það er
þeirra samvizka, sem á að >ýta
vlð<. Engum aí lesendum blaðs
ins gat blandast hugur um það
samkv. því, sem á undan var
farlð. Umboðsmaður stefnanda
vlrðlst einnig viðurkenna þetta,
því hann lætur í Ijós, að umbj.
minir hafi þarna hirt snelð, sem
þeim var ætluð.
Og hvaða verk voru þá umbj.
minir að dómi blaðslns að vlnna?
Tii að sýna það er prentaður
ktfll úr greiu, sem blrzt hatði i
Tímanum, nm áhrif lággengisins
i Þýzkalandi og Austurrikl, Eru
aflelðingar iággengisins þar taid-
ar þœr, að verkametm séu orðnir
svo magniauslr af illri fæðu, að
vlnnuafl þeirra sé dýrara en
vlnnuafi eriendra verkamanna,
scm fái ferfalt hærra kaup Börn
hafi mist sjónina eða tenglð
kengbogna fætur o s. frv. af
fábreyttri lífefnalausn. Er þvf
talið, að i iággenginu sé falin
d iuð.ihætta fyrlr menn og þjóðir.
Til áherzlu bætir avo blaðið
við frá ©igin brjóritl, að þetta
sýni, að i lággengUbraaki út
flytjenda islerzkra afurða. sem
samkv kenningu blaðsins i öðr-
um grelaum var sama og að
segja; i lággengl braski stefn-
atidr þessa máls, — værl fóigið
banatilræði við ísleneku þjóðiná
É^ vll lsggja áherz!u á, að
Fi»á AlþýðabMMðgegðlMPl.
Búð Áiþýðnbranðgerðariimar á Baldnrsgetn 14
hefir allar hinar sömu brauðvörur eins og aöalbúðin á Lauga-
?egi 61: Rúgbrauð, seydd og ófieydd, nortnalbrauö (úr amerísku
rúgsigtimjöli), Glrahamsbrauð, franskbrauð súrbraVið, sigtibrauð.
Sóda- og jóla-kökur, sandkökur, makrónukökur, tertur, rúllutertur.
Rjómakökur og smákökur. — Algengt, kaffibrauð: Yínarbrauð
(2 teg.), bollur og snúða, 3 tegundir af tvíbökum. — Skonrok
og kringlur. — Eftir sérstökum pöDtunum stórar tertur. kringlur
0. fl. — Brauð off kökur ávált nýtt frá brauðgerðarhútsinu
Alþýðumennl)
Befi nú með elðustu akipum fengið
mikið af ódýrum, en amekklegum fata-
efnum, áaamt mjög sterkum tauum i
Terkamannabuxur og stakka-jakka. —
Komið fyrat til mínl
Guðm. B> Vikar,
klœðakeri; Laugaregi 5
HJálpsratðð hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er epln:
Mánudaga . . .kl. n—12 f. k
Þrlðjudagá ... — 5—6 •—
Mlðvlkudaga . . — 3—4 #. -
Föstudaga ... — 5—6 • -
Laugardaga , . — 3—4 «.
. MÞÝðuMaðlð
kemur fit á hTerjum Tirkntn degi.
Afgroiðal*
víð Ingólfaatrseti — opin dag-
lega fri, kl. » fird. til kl. 8 aíðd.
Skrifatofa
á Bjargarstíg 2 (níðri) jpin kl.
91/,-101/, árd. og 8—9 síðd.
8£m » r:
#38; prentamiðja,
888: afgreiðsla.
1294: ritatjórn.
Varðl ag:
A.akriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýaingayerð kr. 0,15 mm. eind.
orðin lággeng\ibra»k og banatil
rmði fýnn það að biaðið vill
gefa i skyn að um asubjektlva*1)
tok sé að ræða hjá umbj. mfnum,
enda báru uudanfarnar greinar
það glögt með sér, að því var
dróttað að honum, að hann vlldl
vinna það tii gróðans að ieiða
bölvun lággengisins yfír þjóðina,
— enn fremur, að hann hefði
hrundið gengisfaliinu at stað
með kúgun, bragðum og blekk-
ingum vlð bankana, en eigi, að
þsð lelddi af þeirrl starfsemi,
sem umbj minir hafa raeð hönd
nm, eoda gat þvi á engan hátt
varið til að dreifa, þvi hún mlðar
i gagnstæða átt.
í ritstjórnargrcln, sem birtist
i blaðinu þann 3. aprll. er enn
hamrað á því, að >Kveldúlfs-
hri'’gurinn< hafi hrundið geng-
isíaiiiau af stað og með þvi leitt
gildlsminkuu islenzkra peninga
yfir þjóðina.
Stefndur hefir þvi i grelna-
1) Þ. e, vitaða, áaetta. Atha. Alþbl.
báiki þaBsum borið umbj mínnm
á brýn, að þeir einir hafi vsld ð
verðfalli krónunnar á síðast liðn-
um vetri, að beir hrfi knúð hana
frám mað blekkingum eða óbein
um hótunum við D nkana, að
þeir hafi gert það í því skyni að
græða fé úr vaaa almenninge,
end* þótt hér væti um sllkt
óhætuvark að ræða, að það
tœrði þjóðina fjárhagslega, væri í
raun og veru banatilrœði við hana,
hörmungar lággengisins frá Þýzka-
landi og Aueturríki væru yfirvof-
andi o. s frv., ©cda er þvf ka&tað
fram, að ekki sé hlrt um. þótt
þjóðinni bfæði. >Óhætuverkinu<
•r jafnað tll glosps, — og talað
er um að ýta við samvizku þeirra,
er gengietailinu hafi vaidið í
þokkabót eru umbj. mínir nefbdir
>«tóibraskarar<, >laungotungar<
og þeim borið á brýn, að þeir
fari með óheilindl og baktjalda-
makk, svo sem áður segir.
Ég velt ekki, hvernig hægt er
að hugsa sér ölla frekari æru-
meiðlngar um saklausi menn í