Alþýðublaðið - 16.07.1925, Blaðsíða 3

XCStVBHKrX&IB
eplnbern blaði. Það, sem á þá
er borlð, er iandráðum verra. Og
eigi getur það aíssksð steindan,
að hér var um aimenningsmál
að ræða, þar sem gengisfallið
var. Slfkt afs&kar þnð ekki að
ráðast n^eð b'igz?yrðum og ó-
bótaærumeiðingum á sakiausa
msnn. Slfk árás verður ekki af-
sökuð á nokkurn hátt.
Samkvæmt því, sem ég nú
hefi sagt, þá er það að vlsu
rétt, að ýms af hinum tilgreindu
ummælnm eru ekki ærumeiðandl
út af fyrlr sig. En ;:éu þau lesin
f sambandi vlð anuað, sem (
blaðinu hefir staðið og einnig
hefir verlð tllíært, þá séat, að
um mjög harðvítugar móðganir
og æruœeiðingar er að ræða,
Að endlogu vll ég benda á það,
að það eru ekki einungls hin
tilvitnuðu ummæli, sem stefnt er
iyrir, hcldar eíni greinanna í
heild sinni. — E»á vil ég leggja
áherzlu á, að ummæiin birtust (
einu af vlðiesnustn blöðum lands-
ins.
Þó það komi ekkl þessu máli
við, þá er þvf mótmælt, að hinn
svo neíndi >Kveidúlf#hringur<
sé eða hafi verið til, eða að
umbj. mínir hafi verið í félagl
við aðra utn fiskk up á síðast
liðnum vetri. Sennilega hefir
bh ðið iíka einungis verið að
reyna að vekja óvlld og iítils*
vlrðingu hjá þjóðe.nii>sionuðum
mönnum með þvf að halda þvf
fram, að umbj. mínir hetðu
gengið í bandtiag við erlenda
(danska) auðmenn tll þess að
féfletta fslenzka aiþýðu, græða
á hðnnar neyð, eins og áður
seglr.
Háttvirtur andstæðingur af-
sakar stefndan með þvf, að
hann hafi ekki vltað, hvað hsnn
var að ger&, þ. e. að hann hafi
ekki ætiað að ærumeiða umbj.
mfna Þaesu mótmæli ég alger-
lega. Það er angljóst, að tll-
gangnrinn með greinunum er sá
að meiða og móðga umbj. mfna,
en ekki hinn að íeiða athygli
þjóðarinnar að þeirri hættu sem
ritstjóiinn teíur stafa aí auð-
sötnun á eln&takar hendur. Ég
get ekkl séð, að að slfku sé
vlkið í greinunum,
Að endlngu mótmæli ég varn-
arskjðil háttv. andstæðings að
því leyti, sem það brýtur f bág
vlð máfsframsetningu mfna, heid
fast við réttarkröfur þær, sem
gerðar eru f stefnunni, og legg
mállð í dóm með tyrirvara.
Reykjavik, 20. stóvember 1924.
Jó i Asbjörnsson.
Til
bæjarþings R< ykjsvtkur.
Ihaldsröksemdir.
íhaldsblöðln eueku ræða nú
mjög um launakjör kolanámu-
manna og rekstur kolanámanná,
Reyna þau auðvltað svo, sem
þeim er unt, að sverta málstað
námamannanna og sannfæra ai»
menoing nm það, að atvlnnu-
vegurinn sé í voða, ef kaup
verkamanna verði ekkl lækkað
og vinnutfminn lengdur. Einn
spámaður fhaldsina, A. A Bau-
mann, ritar rsýíega í eltt íhalds-
blaðið eftirfarandi klausn: >Þair
(þ. e. foringjar verkamanna) við-
urkenna, að núverandi framleiðsla
koia (í Bretlandi) sé meiri en
neyzlan, ... en þó neita þeir
harðiega að lækka kauplð eða
lengja vinnutímann.<
Þess háttar rök&emdafærsiu
er aigengt að sjá í fhaidsblöð-
unum enskuJ
Voru það ekki sömu mennirnir
hé.na á íslandi. sem töidu fisk-
framteiðslu vo«-a alt of mikia
hérna um árið, en áiltu jafnframt
togaravökulögln aiðurdrep fyrir
útveginn?
íhaldið er sjálfu sér likt, hvar
á jsrðarkringlunni sem er.
x.
„Berið hver annars byrðarl"
Búfræðingi Berlémes í >danska
Moggae hefir orðið afar bumbult
af skeytinu frá Trotzki, sem birt
var hér i blaðinu, því að þar var
sagt frá stjórnmálabaráttu fyrir
þvi >að breyta smábúsk»pnum í
þjóðnýtt horf án þess, að breyt-
ingin kæmi nokhuð hart nlður á
smábændunumc. Er þetta eðillegt,
því að það ar eiv thvað önnur að-
ferð en ihsldlð hér hefir, sem
i
Verkamaðnrinn,
blað verklýðsfélaganna & Norðurlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan.
Kostar 5 kr, árgangurinn,”
Gferist kaupendur nú þegar. —
Askriftum veitt móttaka ú afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
Nokkur eintök 'af >Hefnd
jarisfrúarinnar< fást á Laufás-
vegl 15.
RakaraBtofa Einars J. Jóns-
sonar er á Laugavegi 20 B. —
(Inngangur frá Klapparstíg.)
Yinnnfötln frægo eru attur
komin í Fatabúðina.
sklpar svo fyrir með fögnm, að
auðvaldið, innicnt og útient, sknii
fá þiiðjung at öllum arði, sem
fátækir bændur vinna inn á jarð-
ræktarlánsíé. Sifkt ®r eitthvað
geðfeid?.ra suðvaidinu ®n að
teggj^ frarn dáíítið kí misjafnlega
fengnu fé sfnu til viðreisnar landi
og iýð og tU styrktar þaim, <sem
klæða landið gróðri mað vinnu
sinni. Auðvaldinu finst nær, að
hver sjái um sig, og íjandinn
hirði h na aftaata, heldur en að
íramkvæma í laqdbúnaði boðorð
postuian : >Berið hver annars
byrðatl< á þann hátt. að hinn
efnaði styðjl hinn efnaíausa til
nytssms staríí. Það er ekki
háskalaust fyrir þá, sem snnars
vlija fá arðinn at vinnu bænda-
fólkeins f kaup frá útlandum
stórkaupmönnum fyrir skrif á
vitleyso, ef smábændur komast á
snoðlr nm hagnýtt llfsgiidi hian-
ar pOftuilegu speki. Það er von,
að slíkum m&nni verði ií!a við.
Hér vlð má bæta því, að það
er skki vert að striða anga-
>Framgóknar<-mönnunum með
því að bendia neinn þeirra vlð
>bofsa< (þetta orð mun eiga að
tákna meirihiutajafaað imannina
rússnesku). Þeir «ru dauðhræddir
við þá, sennilega vegna þess, að
>bolsar< munu liklega láta sér
annast allra stjórnmál flokka (
hs.lmi um bæadut og atkomu
þeirra og þá ekki sfður um sam-
vinnu í verzfun og vlðskiítum.