Kosningablað Alþýðuflokksins - 24.06.1934, Blaðsíða 2
2
ÍvOSNINGABLAB AU>ÝÐUFLOKKStNS
Þeir alþýðumenn, sem kjósa Torfa Hjartarson eða Jón Auðunn
BERA VOPN Á SJÁLFA SIG, eins og sá sæli Arngrímur
sagði, áður en hann varð flogaveikur og farinn maður.
Er íhaldið flokkur allra stétta?
fjandskapast uiöti öllum uuibóta-
Afengisflokkurinn.
Mikill meirihluti allra frambjöðenda Sjálfstæðis-
flokksins er drykkjumenn og andstæðingar banns
og bindindís. Sumir þeirra hafa jafnvel ekki séð
glaðan dag svo árum skiftir. Það er flokksmál
ihaldsins að steypa óheftu áfengisflóði yfir landið.
Yið þessar kosningar loggur í-
haldið mikið ofurkapp á að svlkja
undir sinn hatt kjósendur ár öll-
nm stóttum þjóðfólagsins. íhaldið
þykist vera flokkur allra stótta.
— Hvað er ná satt i þessu
slagorði ihaldsins ? Ihaldið er
flokkur stórfitgerðarmanna, fisk-
ótflytjenda, flokkur Kvöldólfs og
Alliance, flokkur stórkaupmanna,
saltokrara, heildsala, öþarfra milli-
liða, spróttsala, bruggara og
bankasvindlara Þessir og þvilikir
eiga öruggt athvarf hjá ihaldinu,
þeirra hagsmuni verndar það með
öllum ráðum sinum, auði og völd-
um. Þetta or þess breiðfylking.
Allir aðrir, sem ihaldið kjósa,
þjóna þörfum og hag þessara
„höfðingja“ og gjalda þeim skatt-
pening nauðugir eða viljugir, vit-
andi eða óafvitandi. — Líklega
langflestir óafvitandi.
Hvað eiga smákaupmenn að
þakka íhaldinu? Ekkert nema
minnkaða verzlun vegna tolla-
fargansins á öllum nauðsynjum
— ekkert nema aukin vanskil og
meiri töp vegna kaupgjaldsfjand-
akapar íhaldsins við fjöldann og
og rýrða kaupgetu hans. — Hór
i bæ byggist verzlun kaup-
mannanna fyrst og fremst á gengi
Samvinnufélagsins. Samt kjósa
þair flestir með fjandmönnum
þess. Þeir vita ekki, hvað þeir
gera. Þeir skilja ekki, að verzlun
þeirra leggst i rústir með fram-
leiðslustarfinu. Yita ekki, aðverzl-
unin hvílir öll á atvinnulifinu.
íhaldið er ekki flokkur smá-
kaupmanna.
Eiga þá ekki verzlunarþjónarn-
ir og skrifstofufólkið verndar að
vænta hjá íhaldsflokknum, sem
kallar sig Sjálfstæðisflokk ?
Litum á staðreyndirnar: Búð-
arþjónarnir hafa lólegt, kaup, oft
lólegan aðbúnað, langan vinnu-
tima, sjaldnast nema EiNS dags
sumarfri — fridag verzlunar-
tnanna, og það or oftast litið á
þá eins og eitthvert fylgifó hús-
bændanna. Skrifstofufólkið or að
vísu betur sett um ýmislegt, en
þó er það ekki öfundsvort seiu
stétt. Sjálfstæðisflokkurinn hefir á
engan hátt beitt sér fyrir bættri
þjóðfélagsaðstöðu þessara stótta, og
eru það þó mestmegnis sjálfstæðis-
stólpar, sem hafa skapað verzlun-
arþjónunum þessa starfsáþján og
aumu kjör-
— Sjálfstæðisflokkurinn stendur
þvi illa i þeirri stöðu sinni að
vera stóttarflokkur verzlunarþjöu-
anna. — Kanuske íhaldið só þá
stóttarflokkur bæudanna? Hefir
það haldið uppi heiðri sveitanna?
(mosagreinar), aukið þar lífsþæg-
indi fólksins, bætt þar samgöug-
ur eða látið byggja þar skóla?
Nei ekkert af þessu. Það hefir
og viðreisnarmálum sveitanna
fjárhagslegum og menuingarleg-
um. Sjálfstæðismenn hafa dregið
til sin óhæfilegan sölugróða af
framleiðaluvörum bænda, þoir liafa
sogið til sin arðinu af striti þeirra
inn í bankana og búðirnar sínar.
íhaldið er ekki stcttarflokkur
bændanna.
Þá er það vorkalýðurinn. íhald-
ið segist vera hans flokkur: Það
segist YEITA honum vinnu, það
segist lialda lifiuu i hinu vinn-
andi fólki, það segist gefa því
gjafir stórar — um bátíðar — og
kosningar.
Er þetta ekki nægileg sönuuu ?
Getur íhaldið ekki verið flokkur
verkamanua, þó það sé á möti
sæmilegu kaupgjaldi, móti stutt-
um vinnutima, móti ráðstöfunum
til húsnæðisbóta, móti tryggingum
sjúkra og gatualla manna, móti
atvinnubötum, móti tollalækkun á
nauðsynjavörum, móti róttarfars-
legu jafnretti allra, móti lýðræði
í atvinnumálum og stjórnmálum
o. s. frv. Getur ihaldið ekki verið
flokkur verkalýðsins, þö hann
vilji ekkert á sig leggja til úr-
lausnar atvinnuleysinu, haldi með
löggjafarvaldi verndarhendi yfir
okri a öllum neyzluvörum al-
mennings og hafi stofnað til rík-
ishers gegn samtökum verkafólks.
Nei, slíkut flokkur er fjandsam-
legur verkalýðnum, jafnt iðn-
lærðum og ólærðum verkamönn-
um í sveitum og við sjó-
íhaldið er sannarlega ekki
stéttarflokkur verkafólks.
Liklegast er Sjálfstæðisflokkurinn
þá flokkur sjómannastóttarinnar!
Þar rækir hann stóttarvernd
sina með þvi, að foringjar hans
ákveða sjómönnunum sem lægst
verð á fiski. Eækja hana með
því að láta okki skipiu ganga,
neuia þegar það or vel arðvæn*
legt fyrir útgerðina, með þvi að
leggja ríflega á salt og kol og
aðrar útgerðarvörur og hirða á-
lagniuguna sjálfir; með því
að noita um lán til sjómanna
sjálfra, svo þeir geti orðið sjálf-
ráðir yfir atvinuu siuui, annað-
hvort einir sór oða i íélagshópum;
með því að stympast i lengstu
lög móti trygginga- og öryggis-
löggjöf sjómanna. 1 slíkum málum
hafa svör ihaldsins verið: Ekki
hægt! Ekki hægt! Sízt af Öllu,
þegai skipin eru að veiðum fytir
vesturlaudi. (sbr. ummæti Jóns
Auðuns.) 9lik mál eru „vand»
ræðamál", sagði Hákon i Haga.
Íhaldið er vissulega ekki held-
ur stéttarflokkur sjómannanna.
íhaldið er arðræningjaflokkur
allra vinnandi stétta, hvort senj
starfið er unnið á skrifstofu, við
búðarborð, uppi i afdal, úti á
Kannast allir við drykkjumenn
eins og Árna Pálsson, Arna ítá
Múla, tíigurð Kristjáns3on og Lárus
Jóhannesson. — Hvers má aí heim
hafi, við húsbyggingar eða fisk-
verkun — hvað sem unnið er.
Þeir, sem láta íhaldið blekkja
sig, eru sjálfum sór verstir, en
öðrum um leið verri en vondir.
Vinnandi menn og konur! Snfi-
ið baki við ibaldinu í svikna
sjálfstæðislijúpnum — snúið baki
við stóru nazistunum dulbúnu,
sem fullir fjandskapar og ágirndar
eru að ginna ykkur og lokka
méð lævisum fagurgala: Með
slagorðinu um ,umhyggjuu sína
fyrir allra stótta hag!!
Fylkið ykkur um hagsmuna-
og menningarsamtök allra vinn-
andi stótta á íslandi: Um Alþýðu-
flokkinn! Gerið sigur hans glæsi-
legan og mikiná þann 24. júní.
Gerið hann megnugan mikils
fyrir þær stettir þjóðfólagsins,
sem mikið ranglæti, mikinn skort
og mikla eymd hafa orðið að
þola undir alveldi íhaldsins. Allir
vinnandi menn! Alþýðusigur á
morgun!
Stcrkostlegan alþýðusigur!
Hannibal Valdimarsson.
Arngrimur sannar!
Skutull heílr bent á það, hvernig
íhaldsmenn 1ak:i verzlunarágóða af
öllu strit.i sjómanna og öllu, sem
notað er lil útgerðarinnar. Þessu
hefir oít verið mótmælt afihaldinu,
en nú er Vesturland búið að við-
urkenna þetta. Arngrimur ritstjóri
hellr nokkrum sinnum íengið styrk
írá flskifólaginu til að kynna sór
Sainvinnufólög og til þess að sanna
yfirburði þess felagsskapar birtir
hann útdrátt úr ágóða og halla-
reikningi Samvinnufélags ísfirðinga
árið 1933, er aýnir ágóða félagsins
af verzlun með útgerðarvörur kr.
64 029,69. Beitu, salt, veiðartæri
og aðrar utgerðarvoi ur selut télagið
sama verði eða lægra verði en aðrir
á staðnum, og borgar sjömönnum
sama verð eða hærra en aðrii
fyrir síld, fisk og lifur, aamt áþað
eftir uppiýsingum Arngnms að
hafa allan þennan gróða aukreitis.
Þó margt. megi gott segja um
Samvinnufólagið er þessi sönnun
vænla? Bindindismenn, karlar og
konur svara eftir sinu hugboði
á sunnudaginu. Enginn bindindis-
vinur verður með íhaldinu á-
fengisllokknum.
Arngrims íyrir ágæti þess ekki
rétt,, því hann lelur NETTÓ hagnað
það, sem er BRÚTTÓ hagnaður.
Þessa ónákvæmni verður þó liklega
að fyrirgefa honurn af þvi hann
hefir haff svo mikið fyrir þvi að
fá þessar upplýsingar, að hann
hefir annaðhvort stolið þeim úr
plöggum skattanefndar eða fengið
einhvern yfirskattanefndarmanniun,
og þá líklega helst Matthías Ásgeirs-
son, sem nú hefir þau undir hendi til
þess að brjóta eiðstaí sinn og
drengskaparloforð, svo Arngrímur
gæti birt, þetta oflof um Sam-
vinnufélagið.
Næst þegar Amgrímur vill birt.a
eitthvað gott um félagið, ætti hann
að snúa sér til forstjóra þess, til
þess að tryggt yrði, að upplýsing-
arnar yrðu réttar og Arngrímur
hvorki yrði þjófkenndur né Matthías
ærulaus.
Sjóðþurrð enn!
Nýlega hefir komist upp,
að skipherrann á Óðni, Jó-
hann P. Jónsson, hefir dreg-
ið sér 12 000 krónur af þvi
fé, sem hann hefir átt að
greiða skipverjum og haft
undir höndum vegna vöru-
útvegunar til skipsins. Vegna
þessa máis hafa fjárreið-
urnar á varðskipunum verið
teknar af skipstjórunum -
lika þeim saklausu — en
Jóhann P. Jónsson er áfram
í embætti sínu. Það þarf
ekki að taka fram, að L
haldsblöðin þegja öll eins og
þöngulhausar eða blágrýtis-
björg yfir þessum stórþjófn-
aði eins og öllum öðrum,
sem upp hafa komist sein-
ustu mánuðina um stófpa
íhaldsins og stórmenni!
Móti Nazisma, kanpkúgun, áþján og ófrelsi