Milli mála - 2015, Page 357
ÁSDÍS R. MAGNÚSDÓTTIR
Milli mála 7/2015
368
lífinu er vandlega lýst, til dæmis þegar sagt er frá hænsnaveiðum
rebba. Einnig er umbreytingin frá dýri til manns og frá manni til dýrs
svo vel fléttuð inn í frásögnina að stundum veit lesandinn ekki lengur
hvort er á ferðinni maður eða dýr. Það er eitt af því sem setur svip
sinn á þriðja þátt verksins sem hér er þýddur. Þar segir frá viðskiptum
Renarts við fiskkaupmenn og því hvernig hann gabbar sinn gamla
fjandvin, úlfinn Ísengrín. Sagan gerist að vetrarlagi, sem er óvenjulegt
í frönskum bókmenntum frá þessu tímabili, og hér fáum við að
kynnast helsta óvini dýranna í skóginum á þessum árstíma, hungrinu,
og hvernig ráða má bót á því. Svo miklar voru vinsældir rebba að
nafn hans í sögunni, Renart, var notað allt frá 13. öld sem nafn yfir
refi almennt.
Eins og flest önnur frönsk bókmenntaverk frá þessum tíma er
Sagan um Renart ljóðsaga og bundin í átta atkvæða ljóðlínur með
runurími. Við þýðingu kaflans var stuðst við útgáfu Jeans Dufournet
á verkinu sem er frá árinu 19851. Þýtt er á óbundið mál en
uppsetning textans gefur dálitla hugmynd um byggingu frumtextans.
1 Le roman de Renart. Texte établi et traduit par Jean Dufournet et Andrée Méline,
París: GF-Flammarion, 1985, 2 b., hér 1. bindi, bls. 280–307. Þessi útgáfa byggir á
eldri útgáfu: Le roman de Renard (branches I, II, III, IV, V, VIII, X, XV).
Chronologie, préface, bibliographie, notes et lexique par Jean Dufournet, París:
Garnier-Flammarion, 1970.