Alþýðublaðið - 13.01.1920, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
Au g’lýsingar.
Auglýsingum í blaðið er fyrst
um sinn veitt móttaka hjá Ouð-
geir Jónssyni bókbindara, Lauga-
vegi 17 (bakhús). Sími 286 og á
afgreiðslunni á Laugavegi 18 b.
Bíl>dúnkraftur fundinn.
Vitjist á Laugaveg 25 (uppi).
K.apsel fundið. A. v. á.
Samningur
Hásetafélags Reykjavíkur við
Félag islenzkra botnvörpu-
skipaeigenda.
Félag íslenzkra botnvörpuskipa-
eigenda, og Hásetafélag Beykja-
víkur, gera hérmeð svofeldan samn-
]ng um ráðningarkjör háseta á
botnvörpangum þeim sem eru í
fyrnefndu fólagi, og gildir samn-
ingur þessi frá 1. janúar 1920 til
30. september s. á., en þó aðeins
naeðan framangreind skip stunda
fisk- og síldveiðar.
í. gr. Alment mánaðarkaup há-
seta (lágmarkskaup) skal vera kr.
275.00 — tvö hundrnð sjötíu og
finam krónur — á mánuði.
2. gr. Stundi skip saltfiskveiðar
^ér við land eða ísfiskveiðar og
S]gli með afla sinn til útlanda,
‘ akal greiða hásetum auk mánað-
arkaupsins aukaþóknun sem mið-
sé við hversu mikil lifur er
®utt á land úr skipinu, og skal
&ukaþóknun þessi vera kr. 52.00
' fimmtíu cg tvær krónur —
fyrir hvert fult fat. Fat með 4
bumiunga borði reiknast sem fult.
Aukaþóknun þessi skiftist jafnt
öiilli skipstjóra, stýrimanns, báts-
úaanns, háseta og matsveins á
akipinu.
3- gr. Stundi skipin síldveiðar,
skal hásetum, auk mánaðarkaups,
greidd aukaþóknun er miðuð sé
við Það hversu mikil síld verður
söltuð frá skipinu, og skal auka-
tóknun þessi vera 7 — sjö —
aUrar fyrir hverja fiskpakkaða
tunnu. Á sildveiðum eiga hásetar
®sk þann er þeir draga og fá frítt
salt í hann.
4.
landi
Ef hásetar fá að vera í
öieðan skipið siglir tii út-
'anda með afla sinn, skulu þeir
halda mánaðarkaupi sinu á meðan.
5. gr. Útgerðarmenn vilja reyna
að koma þeirri venju á að mæla
lifrina á skipsfjöl.
6. gr. Manaðarkaup matsveins
er kr. 360.00 — þrjú hundruð og
sextíu krónur — á mánuði.
Samningur þessi er gerður í
tveim samhljóða frumritum, og
heldur hvort féiag sinu eintaki.
Reykjavík, 27. desember 1919.
F. h. „Félags íslenzkra botnvörpu-
skipaeigenda".
Ólafur Thors. Jón Ó afsson.
Mjgnús Einarson. Jes Zimseu.
F. h. Hásetafélags Reykjavikur,
samkvæmt umboði.
Eggert Brandsson.
Jón Guðnason. Vilhj. Vigfússon.
Um áaginn og vegii.
Sbantafélagið hefir nú loks, í
fyrsta skifti á vetrinum, látið út-
búa skautasvell á Tjörninni. Svell-
ið er lítið, en dágott, og skemta
menn sér eftir föngum við þá
ágætu og heilnæmu skemtun, að
fara á skautum. Annars má það
undarlegt heita, hve lítið þessi
íþrótt er iðkuð hér í höfuðstaðn-
um, þrátt fyrir það, þó tækifæri
gefist alloft til þess.
Sameinaða einisbipafélagið
hefir nú hækkað fargjöld sín í
sama verð og Eimskipafélag ís-
lands.
Signrð Braa mun eiga að leika
hér annað kvöld.
Kolin, sem nú eru til í Lands-
verzluninni, eru afaróhentag og
og jafnvel ótæk — nema í ofsa-
veðri — til brenslu í ílestum eld-
stæðum, vegna þess, hve mikinn
„trekk" þau þurfa. Þetta eru beztu
skipskol, en vonandi koma ofnkol
síðari hluta þessa mánaðar.
Á símritarasbólannm eru í
vetur 8 nemendur, sem að loknu
námi munu fá atvinnu við sím-
ann víðsvegar um land.
Opinn fund hélt stúkan Fram-
tíðin 12. þ. m. í G.-T.-húsinu.
Frummælandi var Ólafur Kjart-
ansson kandidat frá Chicago-há-
skóla; talaði hann um undirbún-
ing bannlaganna í Bandaríkjunum.
Yar ræða hans mjög fróðleg og
skemtileg. Auk hans töluðu þeir
Árni Jóhannsson bankaritari, S.Á.
Gíslason cand. theol., H. Siemsen-
Ottósson stud. jur., Sig. Þorsteinss.
Felix Guðmundss. o. fl. Fundurinn
var vel sóttur og hnigu Umræður
aliar á einn veg. -f-
Hjónaefni: Ungfrú Jónína Jó-
hannsdóttir, Yesturg. 17, og Óiafur
Ingimundarson sjómaður.
Útlenðar Jrétlir.
Háskóli brennnr.
Laval háskólinn í borginni Mont-
real í Canada brann um daginn-
til kaldra kola. Tjónið er metið
400,000 dollara. Eldurinn varaði
í 9 klukkutíma og komust sumir
stúdentarnir burt við illan leik.
Til allrar hamingju tókst að bjarga
ýmsum verðmætum málverkum
og áhöldum. Háskólanum var skíft
í lagadeild, læknadeild og lista-
deild. Við háskólann lásu um 1000
stúdentar.
Jfráðlans tímatákn.
Blaðið „London Gazette" skýrir
frá því, að nú séu send þráðlaus
tímatákn frá þremur stöðvum í
Evrópu, 13 í Norður- og Mið-
Ameríku, 4 í Suður-Ameríku, 4 í
Asíu og Japan, 3 í Afríku, 4 í
Ástralíu og Nýja-Sjálandi og 3 í
Kyrrahafi (á Filips- og Honolulu-
eyjum. Skip, sem búið er út með
tækjum, hæfum til að taka móti
skeytum frá hinum ýmsu stöðv-
um, ætti að geta tekið tíma, sinn
því nær hvar sem er á úthafinu;>i
og ekki þyrfti nema tiltölulega
fáar stöðvar enn, til þess að skip
gæti náð til stöðvar, hvar sem
það væri statt á hafinu. Fetta er
geysimikil framför, sem hefði þótt
ótrúleg fyrir fáum árum segir
enska ritið „Natur*.