Alþýðublaðið - 13.01.1920, Blaðsíða 4
4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Jlllar
nauðsynjavörur
fáið þér beztar og ódýrastar í
Æaupfáíagi varRamannaf
Laugaveg 22 A. Sími 728.
Fargjald
með skipum
Sameinaða gufuskipafélagsins
frá Reykjavík til Leith og
Kaupm annahafnar
er frá 1. jan. 1920
á 1. farrými kr. 150 - á 2. farrými kr. 90.
C. Zimsen.
Xoii konnngur.
Eftir Upton Sinclair.
f_____
(Frh.).
„Þú étur kvöldverð með okkur",
bætti hann við. „Við fáum „Spag-
hetti".
„Það var ágætt!" sagði Hallur.
„Þá skal eg sannarlega stansa og
borga máltíðina".
„Nei, ekki að tala um“, sagði
Jerry. „Þú færð ekki að borga".
„Við viljum ekki sjá peningal"
hrópaði kona Jerrys og hristi á-
kveðin fagra höfuðið.
„Jæja", flýtti Hallur sér að
segja, þegar hann fann að það
særði þau a§ minnast á peninga,
„eg skal þá stansa, ef þið eruð
viss um að hafa nóg*.
„Nægtirl" sagði Jerry. „Er það
ekki, Rósa?"
„B'ullkomlega nóg!“ sagði Rósa.
„Þá stansa jeg*,,; sagði Hallur.
„Smakkast þér vel 'á Spaghetti,
drengur minn?“
„Afargóðurl* hrópaði Litli
Jerry.
Hallur skoðaði sig um i ítala-
bænum. Hann var heimili sem
hæfði vel hinum snotru íbúurn.
Fyrir glugganum voru g-ignsæ
gluggatjöld, enn þá snjóhvítari en
hjá Rafferty. Á gólfinu var teppi,
með ákaflega sterkum litum, og
á veggjunum héngu myndir af
Vesuvíusi og Garibalda, prentaðar
með enn sterkari litum. Þar gaf
lika að líta skáp, sem hafði að
geyma marga dýrgripi, sem vert
var að skoða — meðal annars,
koralbrot, hákarlsskafl og ind-
verskan pfpuhaus og úttroð'nn
Tornivisk í glerhjálmi. Skömmu
áður hefði Hallur varla talið
þessa hluti sérlega eggjandi eða
hvetjandi fyrir ímyndunaraflið, en
það var nú áður en hann fór að
eyða þremur fjórðu af deginum
neðanjarðar, langt frá sól og
sumri.
Hann át kvöldverð, ósvikinn
ítalskan mat. Spaghetturnar voru
egta, sjóðheitar, með tómatsósu
út á, og ágætar á bragðið. Með-
an á máltíðinni stóð smjattaði
Hallur og hló og Litli Jerry
smjattaði líka og hló. Alt var
svo ólíkt mataræðinu hjá Remin-
itsky og framreiðslunni í þvf
svfnabæli, að Halli fanst hann
aldrei hafa fengið svo góðan mat
á æfi sinni. Hvað viðveik Jerrys
hjónunum voru þau svo hreykin
af undrabarninu sínu, sem gat
bölvað á Ensku eins og hreinn
Amerfkani, að þau voru f sjöunda
himni.
Þegar menn voru mettir, hall-
aði Hallur sér aftur á bak í stóln-
um og hrópaði, eins og hann
hafði gert hjá Rafferty: „Eg vildi
óska, að eg gæti fengið hér fæði
og húsnæði!"
Hann sá að bóndi leit til konu
sinnar. „Því ekki það?“ sagði
hann. „Komdu bara. Þú getur
búið hér. Hvað segir þú við því,
Rósa?"
„Eg segi bara já og amen",
sagði Rósa.
Hallur horfði undrandi á þau.
„Eruð þið viss um að fá leyfi tii
þess?“
„Fá leyfi . . . ? Hver ætti svo
sem að banna það?“
„Eg veit ekki. Kannske Re-
minitsky. Þið komist kannske i
klipu vegna þess“.
Jerry hló. „Eg hræðist ekki“,
sagði hann. „Eg á hér vini. Car-
mino er frændi minn. Þekkir þú
Carmino?"
„Nei", sagði Hallur.
„Verkstjóri í númer eitt. Hann
er mfn megin. Fjandinn hafi Re-
minitsky gamla! Eg skal ljá þér
rúm í herbergið þarna, og góðann
mat skaltu fá. Hvað borgar þú
hjá Reminitsky?"
Ullar-langsjal tapaðist úr
Barnaskólanum, inn á Hverflsgötu.
Afgr. vísar á.
UetFarsjal til sölu. A. v. á.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.