Alþýðublaðið - 30.07.1925, Blaðsíða 3

* XEftyftOBC?ÍBÍB
lands, óins og stundum heflr verifl \
gert. fað liggur því í augum uppi, \
að ef bór kæmi upp góð nýtízku
íssmiðja, væri það þakkiætisveit
og mikill fengur fyrir útgerðina í |
bænum og þau íshús. sem enn þá !
nota ís til kælingar.
Með skírskotui til þess, sem að j
framan er sagt, vildi ég stinga upp i
á þessu:
Að bér verði vegna nauðsynjar
útgerðarinnar byggð íssmiðja af
fullkominni gerð, hæfiiega stór,
miðuð við þarflr togaraútgarðar-
innar og þeirra íshúsa, eem nota
ía til kælingar, þannig útbúin, að
hana mætti stækka eftir auknum
þörfum. Komið gæti til mSla að
hafa þar kælirúm tll þess e.ð gera
tilraunir með útflutning á frystum
fiski, hvort hann væri líkleg raark-
aðsvara; um kjötið vita það allir,
að það má flytja út froaið í kæii-
rúmi án þess, að það spillist. Enn
fremur, að bærinn sjálfur relii
þotta fyíhtæki til þess að geta
haft hönd i bagga með verðlagi
íssina og til þess að vínna upp
þann tekjumissi, sem hann yrði
fyrir, ef ístaka og ísframleiðsla
yrði gerð að einkafyrirtæki.
Q. G.
Bffikttv tll sölu
á sfgreiðslu Álþýðublaðslsis,
get'uar út af Aiþýðaflokknuin:
Söngvar jafnaðarmanna kr. 0,50
Bylting og íhald — 1,00
Höfuðóvinurinn — 1,00
Deilt um jafnaðarstefnuna — 1,60
Bækur þessar fá3t einnig hjá útsölu-
mönnum blaðsins úti um land. Enn
fremur fást eftirtaldar bækur á af-
greiðslu blaðsins:
Réttur, IX. árg., kr. 4,60
fyrir áskrifeudur — 4,00
Bréf til Láru — 6,00
Allar Tarzans-sögurnar, sem'
út eru komnar, — 20,00
Byltingin í Rússlandi — 8,00
1860. í Ameiíku var játnbraut-
firlengdin 595 000 rastir átið
1924, en 331 417 rastir árið 1890.
í Asfu var íengdin 101 916 rastir
1910 (1860- 1393 rastlr), í Afríku
1910: 36854 rastir (1860: 455
rastir) og í Astraiiu 1910: 31 014
raatir (1860: 367 rastir).
Frá DanmOrku.
(Tilkynmngar frá gendiherra Dana)
því við. að þau gætu vel verið
fleiri F/ú Hobbs er nú 87 ára,
giftist fyrir 70 árum, átti 21 barn.
en elzta dóttir hennar á 9 börn
og 32 barnabörn.
FrystiMssmálií.
(Nl.)
Par sem bæjarstjórnin heflr ekki
enn þá gengið frá þessu máli til
fullnustu, þarf að athuga þetta:
Of stórt fyrirtæki hefir í för með
aór fjárhagalega áhættu, og er ekki
bygt á hagsýni, ef ekki er hugsað
fyrir öðru en að hrúga því upp
án þess að athuga, hver skilyrði
eru hór fyrir með starfiæksluna.
Yiðvikjandí íyrsta hlutverki þessa
fytittækis, að sjá bænum fyrir
ísvörðum matvælum, er þáð að
athuga, að þetta fyrirtæki er of
stórt til þeas að takmarka sig í
þeirri starfsemi við neyzluþörf
bæjarins og á sama starfssviði og
hin fimm íshúsin, sem hór eru
fyrir, en Það yrði það að sjálf-
sögðu að gera, fyrst um útflutning
er ekki að ræða.
Að því, er við kemur írystingu
sjávarafurða fyrir oriendan markað,
þurfa að vera góð rök fyrir því,
að frystur flskur sé góð og verð-
mæt verzlunarvara.
Yiðvíkjacdi þriðja hlutverkinu,
tilbúningi íss til togaranna, er
fullkomlega tímabært mál að
hugsa þar fyrir nýjum aðferðum,
því að enn þá er tjarnarísinn að
miklu leyti notaður, en svo ætti
ekki að vera. Enn fremur er það
slæmt fyrir útgerðarmenn að þurfa
að Bækja ís til Yestfjaröa eða Eng-
Lengd járnbrauta heimsins.
Af tiiðfal 100 ára afmælis járn-
brautanna er í mánaðarti^indum
Alþjóðaaambandð flatningsvorka
mcnn skýrt :frá sanoantalinni lcngd
járnbrauta i áifum heimsiuB eftir
síðustu skýrsluco. I Evrópu er
; iengd þeirra tfilia 366 000 rastir
i átlð 1924. en var 51 8é2 ádð
Rvik, 28. júl'. FB.
Söngstúdentarnir §ru komnir
heim úr íslandsför sinni. Söng-
stjórinn, Roger Henricksen, fer hin-
um hlýlegustu orðum um gest-
risni og vinarþel, er söngvararnir
hvarvetna mættu hér. Segir hann,
að íslandsförin verði þeim öllum
ógleymanleg, I greininni er þetta
talin eftinmnnilegaata ferðin, sem
söngstúdentar hafa farið, síðan
>Stúdentasöngfélagið< var stofaað.
Bdgar Rice Burroughe: Viití Tarzan.
sá ekkert til ibúanna; hann gekk yiir rjóðrið og inn
fyrir garðinn i kofann. Báöir voru mannlausir, og af
lyktinni réð Tarzan, að þau befðu verið burtu alllengi.
Þegar hann ætlaði út úr kofanum, sá hann bréfmiða
festan á kofavegginn; hann tók hann og las:
„Eftir það, sem þú hefir sagt mér um Bertu Kircher,
að þér falli hún eigi i geð, flnn ég, að það er ekki
heilbrigt gagnvart þér, að við séum lengur á vegum
þinum. Ég veit, að við tefjum fyrir ferðaiagi þinu i
vesturátt Því hefir mér hugkvæmst, að bezt væri fyrir
okkur að reyna á eigin spitur að komast til næstu nýlendu
hvltra manna. Við þökkum þér bæði fyrir verndina og
hjálp alla. Ef óg vissi nokkurn veg til þess. að endur-
gjalda þér, myndi óg glaður gera það.“
Undir brófinu stóð: „Haraldur Percy Smith-01dwick.“
Tarzan ypti öxlum, bögglaði saman bréfmiðann og
kastaði houum. Honum fanst fargi létt af sér. Þau
höfðu sjálf kosið sér hlutskifti. Þau voru farin. Hann
ætlaði að gleyma þeim, en það gekk t.reglega. Hanu
gekk kringum skiðgarðinn og um rjóðrið. Honum var
ekki rótt. Hann lagði af stað norður eftir með þeim
áietningi að halda upp með ánni um stund og beygja
siðan til vesturs áleiðis til vesturstrandarinnar
En hann fór ekki langt, — ef til vill nokkur skref.
Þá stanzaði hann. „Hann er Breti,“ tautaði apamaður-
inn, „og hitt er kona. Þau komast aldrei til hvitra
manna án hjálpar minnar. Ég gat ekki sálgað henni,
en láti ég þau forðast ein, er það sama og ég drepi
Kaupiál Tarzan-iáöguifnaxl