Völundur - 01.04.1935, Blaðsíða 4

2
VÖLUNDUR
þjóðarinnar, sem mesta alúð verður að
leggja við. En þar er ekki mikilla umbóta
von, ef iðnverkamennirnir sjálfir taka þar
ekki forustuna.
Iðnverkamenn verða að hætta að líta á
sjálfa sig sem vinnutæki atvinnure'kenda
og kaupmanna. Þeir verða að fara að opna
augun fyrir því, að þeir eru annað og meira
— að þeir hafa öll skilyrði til þess að koma
fram í þessu máli sem hugsandi og ráðandi
menn.
Þetta rit er stofnað sem tilraun til þess að
sameina iðnverkamenn um ákveðna stefnu,
í afskiftum þeirra að iðnaðarmálum, — þá
stefnu, sem lýtur að auknum framförum í
iðnaði og skipulagning iðnaðar sem atvinnu-
greinar, með þjóðarheild að markmiði.
Ef þessi tilraun hepnast, er með henni
skapað tækifæri fyrir iðnaðarmenn til þess,
að koma hugsunum sínum á framfæri í rit-
uðu máli, og fá á einum stað yfirlit yfir það,
sem markverðast gerist í iðnaðarmálum,
jafnt í hugsun sem framkvæmd.
Pjetur G. Guðmundsson.
Samband iðnverkamanna.
Að undanförnu hafa fjelög iðnverkamanna
hjer á landi ekkert samband haft sín á milli
eða formlegt samstarf. Öll viðleitni til sam-
starfa hefur farið á tvístring. Sum hafa ver-
ið í fulltrúaráðum verklýðsfjelaganna. Sum
hafa verið í iðnráðum í sambandi við fjelög
atvinnurekenda. Sum eru í Iðnsambandi
byggingamanna hjer í Reykjavík, þar sem
atvinnurekendur eiga einnig fulltrúa. Sum
hafa alls engan þátt tekið í almennu sam-
takastarfi.
Af þessu stafar sú hætta, þegar skipulagn-
ing iðnaðar- og atvinnumála eykst, að iðn-
verkamenn verði allsstaðar hornrekur og
megi sín einskis sem heild.
Eina og sjálfsagðasta ráðið til að afstýra
því er það, að fjelög iðnverkamanna myndi
sjerstaka samtakaheild undir sameiginlegri
yfirstjórn.
Það er vafalaust, að nú á næstunni verða
gerðar margar og áhrifaríkar ráðstafanir
um skipun iðnaðarmálanna, meðal annars
iðnlöggjöfin bætt eða endursamin. Og hitt
er jafnvíst, að hlutur hins vinnandi lýðs í
iðnaði verður þar fyrir borð borinn í mörg-
um greinum, ef iðnaðarverkamenn sjálfir
bindast ekki föstum samtökum um vernd
sinna sjerstöku áhuga- og hagsmunamála.
Stofnun sambands milli fjelaga iðnverka-
manna hefir verið ofarlega í hug nokkurra
manna undanfarin missiri. En sem upphaf
framkvæmda í því máli má telja fund, sem
haldinn var í Reykjavík 23. sept. 1934, þar
sem saman voru komnir tilkvaddir menn frá
7 félögum. Á þessum fundi voru allir á e.inu
máli um nauðsyn þess að stofna samband
með f jelögunum, og var kosin þriggja manna
nefnd til þess að vinna að frekari framgangi
málsins.
Nefndin samdi frumvarp að lögum, kall-
aði saman fleiri undirbúningsfundi og
gekst fyrir kosningu fulltrúa í fjelögunum.
Stofnfundur var svo haldinn á nýársdag
1935 og þar samþykt, af fulltrúum frá 8
iðnfjelögum, að stofna Samband iðnverka-
manna.
Ekki vanst þó tími til þess á þeim fundi
að ljúka stofnunarstörfum. En þeim var lok-
ið á framhaldsfundi 9. janúar.
Stefnuskrá Sambandsins er þannig orðuð
(í 2. gr. laganna) :