Völundur - 01.04.1935, Blaðsíða 16

14
V ÖLUNDUR
„Iðnþing íslendinga66.
Stjórn Landssambands iðnaðarmanna,
sem svo er kallað, hefur nýlega sent iðnfje-
lögum tilkynningu um „3. iðnþing Islend-
inga“, sem háð verður á Akureyri í júlí n.k.,
ásamt skrá yfir mál, sem stjórn þessa lands-
sambands leggur fyrir þingið.
Á iðnþingi geta margir menn átt setu, en
fáir atkvæðisrjett, samkvæmt lögum Lands-
sambandsins. Atkvæðisbærir menn á síðasta
iðnþingi þessa sambands, 1933, hljóta að
hafa verið innan við 10.
Atkvæðisbærir fulltrúar á iðnþingi í vor
geta sennilega orðið 12—13. Og það er fyr-
irfram vitað, að mikill meirihluti þeirra, ef
ekki allir, verða verkfræðingar eða atvinnu-
rekendur í iðnaði. Meirihluti þeirra, 7 menn,
geta ráðið öllum samþyktum og ályktunum
á þessu „iðnþingi Islendinga".
Nú eru það mörg mál og merkileg, sem
þessum 7 mönnum er ætlað að ráða til lykta
á iðnþinginu í vor. Þar á meðal eru ekki
færri en 7 lagafrumvörp:
Frumvarp til laga um varnir gegn vöru-
svikum.
Frumvarp til laga um iðnaðarnám.
Frumvarp til laga um iðju og iðnað.
Frumvarp til laga um atvinnuhag-
skýrslur.
Frumvarp til laga um rekstrarlánasjóð
iðnaðarmanna.
Frumvarp til laga um atvinnubætur og at-
vinnujöfnunarsjóð.
Frumvarp til laga um breytingar á lög-
um um verðtoll og vörutoll.
Ennfremur verða nokkrar merkilegar 'til-
lögur lagðar fyrir þingið, þar á meðal:
Tillaga um inngöngu í norræna iðnsam-
bandið.
Tillaga um inngöngu í alþjóða iðnsamb.
Stofnun Landssambands iðnaðarmanna
má í sjálfu sjer skoða sem merkilega og
virðingarverða tilraun til þess, að koma á
allsherjarsamstarfi iðnaðarmanna og sam-
eiginlegri yfirstjórn iðnaðarmálanna.
En það verður að líta á málið eins og það
er: Þessi tilraun hefur mishepnast, þar sem
meginþorri iðnfjelaga hefur ekki fengist til
að taka þátt í sambandinu.
Enginn maður er ámælisverður fyrir það,
að hafa gert mishepnaða tilraun, ef hún
var í góðum tilgangi gerð. En hitt er ámæl-
isvert, ef maður lokar augunum fyrir því, að
tilraun er mishepnuð, og reynir að láta líta
svo út, sem hún hafi lánast.
Þegar samtökunum er gefið það nafn, að
af nafninu má ráða, að þau sjeu gerð og
starfsemi þeirra hagað að ráði og vilja alls
þorra iðnaðarmanna í landinu, þá verður
svo að vera í raun og veru. Og þó að Lands-
sambandi iðnaðarmanna hafi ekki tekist að
ná þátttöku iðnverkamanna nje þátttöku at-
vinnurekendafjelaga í iðnaði, þá má ekki
láta við svo búið sitja og halda áfram að
starfrækja sambandið, rjett eins og þetta
hefði tekist. Hitt er meira ráð, og sæmi-
legra, að breyta til, gera nýja tilraun til
þess að koma á sameiginlegri yfirstjórn iðn-
aðarmála, sem þorri iðnaðarmanna getur
felt sig við.
Það má vel vera, að þessir örfáu menn,
sem ætla að heyja „Iðnþing íslendinga“ í
vor á Akureyri, beri gæfu til að ráða mörg-
um málum vel til lykta. Það er þá þeirra
sómi sem prívatmanna. Á sama hátt verður
að skrifa á þeirra prívatreikning það, sem
miður kynni að verða ráðið, því að þeir hafa
ekkert umboð frá meirihluta samtakadeilda
iðnaðarmanna í landinu til þess, að kalla
sig „Iðnþing íslendinga“.
En sjerstaklega verður að mótmæla því,
ef þessir fáu menn ætla að fara að færa kví-
arnar út fyrir landsteinana og „presentera“
sjálfa sig í öðrum löndum sem „Landssam-
band iðnaðarmanna á Islandi“.