Gnúpverjinn - 01.04.1938, Page 4

Gnúpverjinn - 01.04.1938, Page 4
-4- fremixr eða iafn yel aðeins teim 'bæa.d'um $em s^mdu J)a kærusenn cg vandvirkni 3 búskapnum, að kalda búreiMiinga. Eg^vildi með línum tess-um aðeins minna a þetta nauðsynjamál. Verkefnin eru mörg, sem nú liggja fyrir, en að nnnu áliti er t&ð, sem síst æt+-i að verða úbundan,^tao er áttavitdnn,sem getur sýnt iiina réttun stefnu í búskapi um. Lýöur Palsson. LESTUR L BÓEOM. Lað er ein af algengustu og bestu skemtunum manna að lesa í bókum, og það er gott, en þaö er eins og annað, að ekki er sama, hvernig 'þa.ð er gert. lað jpekkja allir, að teS‘ar fólk fer ísksmti- ferðir, hugsa sumir nærri tvl eing’öngu um að komast sem mest áfram og skoöaað- eins þá staði, sem fragastir eru ogmest tykir í varið, en aðrir vi Ija vera að ekoða sig um alla leiðina. Athuga nátt- úrufegurðina alt i kringum sig og jafn- vel skoða ýiaisleg grös á jörðinni . Því er líkt varið með lesturinn. Sumir láta sér nsqgja að hlaupa yfir bgdmrnar í ein- um flentf og eru áns^ðir ef teir ná að— eins aðalprseðinum, otal smáatri ði , sem eru oft iengu minna virði, fara algerlegs fram hjá t>eixn, og listinni í frás’ógn- inni, ef hún er nokkur taka telr alls ekki eftir. En tað er "óðrum einmitt langmesta skemmtuni n, að njóta te>r:rar listar sem best. Fyrir pá hefiúr frás’ógn og st111 bókarinnar jafnvel meira að segja, heldur en sjálft efnið. Eg held að allir hafi hæfileika til að njóta að einhverju lejrti pessarar' listar, ef^eir aðeins leggja sig nógu vel eftir tvl» Það var einhvern tima sagt í útvarpinu mig minnir 2 fyrravetur, að tað pyrfti eins að kenna kr’ókkunum 2 hljóði eins og a.ð lesa upphatt. Eg get vel trúað að tetta só rótt, en af tv> að okkur hefur víst 'f lestum aldrei veri ð kent tetta, ættum við að reyma tað sjálf, aö æfa okkur í að lesa sem best. Svo er tað amnað, sem eg held að mörgum verði a5 sem pykir gaman að lesa og lei ðir með fram af tsss1-1111 mikla flýt- ir og pað er, að teir lesi alt of mikið. Allir kaimast við að bráðnauðsynlegustu hluti/% eins og t.d. að etaf verður að gera í einhverju hófi, en eg er ekki ~ vissmum, að allir athugi, að nokkurs hófs turí’i aö gssta með lesturinn. Það er I2ti ð gagn 2 tsi11 lestri , sem ekkí fylgir nein hugsun, 0g tePar lokið er • við einhverja bók, sem gj’órir meira en að fylla eyrað,bá tar:f maður tíma til að hugsa um hana, sem sagt melta hana, áður en að byrjað er á annari. Og tað er líka ill meðferð á góðri bók, að lesa hana alla •í einum hvelli ef öðru verður við komið, to að hun se vel lesin, maður hefir meiri not af hennimeð tva að treina sór hana í nokkra daga og hugsa um hana tess a milli og betra er að lesa ekki nema 1 goðu næði ef \svi verður við komið, en að vera alt af að nmaskjotast 1 bækurnar, sem er vit- anlega akaflega freistandi, bva að maður hefur teeplega eins góð not af tví» ÞÓ er tað vafasamt að vera lengi að lesa á kv’óldin, teE'ar komið er upp í, maður ætti altaf að hætta, teg^r mann fer að syfja. Bæði af tvl , að maður he#ur ekki hál'f not af t7a? sem ijana les syfjaður og svo 'öðru .sem er milclu týð1:ag'armeira> ea tað or tað, að tað er áreiðanlega óholt fyrir augun að pína taa andir drep, tegar tau geta. orðið tæplega híildið sór upnum og tau eru of dýrmætt líffæri til tess> aö illa-só með tau farið. Svo er eitt enn, sem við fomfum að at- huga við lesturinn, og taÖ er að hann verði ekki öðrum ti 1 leiðinda. Marg’ir e2?u svo niðursokknir 2 lestur, að teir ansa annaðhvort engu eða onotum, ef a ta er jrrt, og taÖ sr nakvaaalega jafnmikil ó- kurteysi, hvcrtsem maður er að lesa eða ekki , tv:i a0 lesturinn er skemtixn, sem . maður gerir fyrir sjálfan sig og kemur tví ekki tdl greina sem lögleg afsökun. Og taÖ er oft dauflegt fyrir hina, sem. ekki eru að lesa, hvort sem tað er af tv> að te>r geta ekki lesið, af tvl að teir eru farnir að tepa sjón eða mega ekki vera að tvl eÖa vegna einhvers annars, að vera til lengdar innan um ta> sem eru a kafi 2 bókum. Til telrra manna ber að taka fult tillit, sóu tað t.d. gamalmenni, sem ekki geta lesið sjálf, en hafa gaiaan af bókum, tá er útlátalítið fyrir tann. sem er að lesa hvort sem er, að lesa upphatt. Eins ef eknhvern langar íiikiö til .að tala, kanske fólk, sem er að keppast við handavinnu sina 2 sama herbergi , ta sstti líka oftast að mega láta ta® efl>r ÞV1 dálitla stund. Sagt er, að tað se hægur limur tungan. Svo er £að líka niðurdrag- andi fyrir manninn sjalfan, að liggja mjög mikið 2 bókum og engu folki virðist bað eðlilegra að leita jafnframt einhveama skemmtana, sem meira eru upplifgandi., enda eiga fáir tess kost, að na 2 svo nikið.af. verulega skemmtilegum bókum, að pelr geti vrrið sílesandi, með öðru en tvl ae lesa pvo að s.egja alt, sem hann nar? i, en sá, sem les minna á tess fremur kost^að moða tir, eftir sínum smekk og getur te jafn--

x

Gnúpverjinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Gnúpverjinn
https://timarit.is/publication/1637

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.