Dagrenning - 01.06.1940, Blaðsíða 13

DAGRENNfNO
fimm mínútum síðan, svaraði
John Steele. — Hversvegna
vantar yður hann?
—Fyrir þjófnaðinn á Mat-
lock perlunum. Við hugðum
að við nseðum honum hér,
sagði hái maðurinn.
VI. KAPITULI.
Flótti Langfords.
Þessi fregn kom eins og
reiðarslag yfir sjera Gascoyne
sém rétt hafði verið að gifta
þá stúlku, sem hann sjálfur
elskaði útaf lífinu, manni,
sem nú var vantaður af lög-
reglunni fyrir þjófnað. Ef að
lögreglan hefði nú bara komið
svo sem tíu mínútum fyr, þá
hefði ekkert af þessari gift-
ingu oiðið og hann fengið að
njóta ástmeyjar sinnar.
—Hvers vegna komuð þér
ekki fyr en þetta? spurði
Gascoyne eins og ósjálfrátt.
—Fékk ekki skipunar-
bréfið fyr, herra, svaraði lög.
regluþjónninn.
Presturinn ætlaði að segja
eitthvað meira, en hætti við
það, þegar sir James Matlock
og dóttir hans komu inn.
—Jæja, hafið þið gripið
fantinn?' spurði sir James.
550
Lögregluþjónninn skýrði
nú sir James frá því, að fugl-
inn væri floginn.
Bölvaðir ratar eru þið,
kvæsti sir James út úr sér.
— Hér var maðurinn og átti
sér einskis ilis von og því
ekkert var um sig. En þið
látið hann renna eins og ál í
gegnum greipar ykkar. Hvað
hafið þið svo gert í því, að
hafa upp á honum? spurði
sir James.
—Ég hefi gert umsjónar-
manni lögreglunnar aðvart.
Það verða svo settir verðir
við alla vegi, sem út úr þorp-
inu liggja og járnbrautar-
stöðvar verða vaktaðar. Lýs-
ing á manninum verður sím-
að út um alt land og í alla
bæi og þorp í ríkinu. Hann
verður, óefað, handsamaður
bráðlega.
Sir James fussaði fyrir-
litlega,
—Og á meðan lögreglan
er að þessu, þá selur þorpar-
innperlurnar,sagði sir James.
Svo sneri hann sér til Esther
og spurði hana: —Hvað er
það sem þig vantar, Ksther?
Esther lagði hönd sína á
handlegg föður síns. —Hvar
er þessi stelpu (framh.)