Alþýðubandalagsblaðið - 17.03.1972, Blaðsíða 2

— Landsvii'kjjnn
„TILLAGA Svövu var þess
efnis að hver einstaklingur,
sem aflar tekna skuli teljast
sjálfstæður skattþegn. Við 2.
umræðu dró hún þessa tillögu
til baka til þriðju umræðu. Þá
lýsti fjármálaráðherra því yf-
ir að mál þessi yrðu tekin tii
athugunar. Það lét þessi gal-
vaski þingmaður sér nægja og
dró tillögu sína til baka. En
þegar hér var komið sögu
gerðust þau tíðindi, að Jóhann
Hafstein gaf Svövu kost á að
greiða atkvæði um þessa til-
lögu hennar með því að taka
hana upp! Og Svava Jakobs-
dóttir greiddi atkvæði gegn
eigin tillögull Slíkt er sjálf-
stæði hins nýja þingmanns.“
Þessi klausa er úr Stakstein
um Morgunblaðsins sl. laugar
dag og höfundur hennar er
enginn annar en aðstoðarrit-
stjóri blaðsins, Styrmir Gunn
arsson, reyndur blaðamaður,
sem hefur tekist eftir langa
mæðu og mikla erfiðleika að
príla svo upp metorðastigann
í Sjálfstæðisflokknum, að
hann getur gert sér nokkrar
vonir um að verða einn af
aðalritstjórum blaðsins áður
en yfir lýkur.
Leiðin til að ná svo eftir-
sóknarverðu marki er vafa-
lítið sú að viðra sig sem mest
upp við þá valdamenn í
flokknum, sem líklegastir eru
til að hafa áhrif á þvílíkar
stöðuveitingar. Og svo undar-
legt, sem það kann að virðast,
þá er það Jóhann Hafstein,
sem er formaður Sjálfstæðisfl.
um þessar mundir og því er
hollt fyrir metorðagjarnan
blaðamann að geta um það
eitt, sem foringjanum þykir
vænt um að heyra og sleppa
hinu.
Það kann svo að vera
áhyggjuefni fyrir aðstoðarrit-
sfjórann að frammistaða Jó-
hanns í stjórnarandstöðunni
leiði til þess að næsti formað-
ur flokksins beri nafnið Gunn
ar eða Geir. Mun þá sannast
að þjónustan við Jóhann verði
blaðamanninum fjötur um fót.
Það, sem vantar í frásögn
þessa vonglaða aðstoðarrit-
stjóra er ekki annað en það að
nefndur Jóhann gaf ekki
bara Svövu Jakobsdóttur kost
á að samþykkja tillöguna, sem
hún hafði dregið til baka.
Hann gerði tillöguna að sinni
og átti þess þar með kost að
greiða henni atkvæði og hefði
mátt ætla að „sjálfstæði“ for-
manns Sjálfstæðisflokksins
nægði til að hann gæti greitt
tillögunni atkvæði. En allar
vonir, sem menn kunna að
hafa gert sér um að formaður-
inn hefði áræði til að greiða
tillögunni atkvæði brustu á
því augnabliki, sem forsætis-
ráðherrann fyrrverandi sagði
„nei“ við „eigin tillögu“. Klói.
Framhald af bls. 1.
að er stefnt. Þau ættu ásamt
ríkissjóði að mynda sameigin-
legt fyrirtæki, sem hefði
ákvörðunarvald — auðvitað
að tilskildu samþykki alþingis
— um byggingu og staðarval
nýrra orkuvera og flutninga-
lína, um gerð orkusölusamn-
inga og um heildsöluverð raf-
orku þar sem stefnt yrði að
verðjöfnun um land allt. Þetta
heildarfyrirtæki hefði einnig
það verkefni að reisa raforku
ver og flutningalínur, eiga þau
mannvirki og starfrækja þau,
og yrði þar að sjálfsögðu fyrst
og fremst um að ræða stór-
virkjanir sem þjóðin öll yrði
að standa að. Einnig gæti
Landsvirkjun íslands eignazt
raforkuver og flutningalínur
með kaupum eða samruna
landshlutafyrirtækja við hið
sameiginlega fyrirtæki. Eign-
arhluti ríkissjóðs í Landsvirkj
un íslands mætti ekki vera
minni en 50%. Þetta sameigin
lega fyrirtæki yrði að sjálf-
sögðu að vera unnt at} stofna
þótt eigi væri lokið stofnun
landshlutafyrirtækjanna í öll-
um landshlutum.
Með skipulagsbreytingum
og framkvæmdum af þessu
tagi væri stigið stórt spor að
því marki að tryggja öllum al-
menningi raforku á eins hag-
stæðu verði og frekast er unnt
án tillits til búsetu. Jafnframt
myndu þessar breytingar gera
kleift að hagnýta orkulindir
landsins alls til almennra
þarfa og til iðnaðar í þágu
þjóðarinnar allrar og beita til
þess nútímalegum aðferðum
og því er varðar skipulagningu
og stjórnun.
TVÖ SJÓNARMIÐ
í EINN FARVEG
Ég hef hér í stuttu máli gert
grein fyrir þeim hugmyndum
sem uppi eru í iðnaðarráðu-
neytinu og innan þeirrar
nefndar, sem ég hef áður
greint frá um nýtt skipulag
raforkumála, bæði að því er
varðar skipulag orkuvinnslu,
flutninga og dreifingu. Eins
og menn sjá falla tvö sjónar-
mið í einn farveg í þessum til-
lögum. í þeim er gert ráð fyrir
stórauknu ákvörðunarvaldi
landshlutanna, bæði að því er
tekur til orkuframleiðslu og
dreifingu. Að undanförnu hef
ur verið uppi mikil gagnrýni
í landshlutum vegna þess að
þeir telja sig ekki geta komið
á framfæri eðlilegum hags-
munum sínum og óskum; þeir
þurfi að sækja allt undir hið
svokallaða Reykjavíkurvald.
Ég tel þessa gagnrýni eðlilega
og sjálfsagt að landshlutarnir
fái stóraukið ákvörðunarvald
eins og ráð er fyrir gert í þess
um tillögum. En tillögurnar
stefna einnig að því að öll
meginorkuvinnsla og raforku-
flutningur í landinu verði í
höndum eins aðila, svo að
unnt sé að koma við nútíma-
legri skipulagningu, röðun
framkvæmda og nútímatækni
í samrekstri. Þessi sjónarmið
eru ekki andstæð, eins og oft
er haldið fram í opinberum
umræðum, heldur eiga þau að
falla í sama farveg. Leiðin til
þess er lýðræðislegt skipulag,
þar sem landshlutafyrirtækin
eiga beina aðild að hinni sam-
eiginlegu Landsvirkjun ís-
lands og héruðin stjórni lands
hlutaveitunum. En sameign
þjóðarinnar allrar á þessu
kerfi og sameiginleg yfirstjórn
er alger forsenda þess að okk-
ur takist að þróa raforkumálin
á hagkvæman hátt. Við meg-
um aldrei gleyma því hvað
samfélag okkar er lítið og að
við höfum öllum öðrum síður
efni á því að sundra kröftum
okkar í tvíverknað eða marg-
verknað eða standa í innbyrð-
is erjum og oftast ástæðulaus-
um milli héraða og landshluta
um þróun þessara mála. Því
verðum við að hafa stjórn-
vizku og samhug til þess að
gera hvort tveggja í senn,
tryggja eðlileg lýðræðisvöld
landshlutanna og heildarþarf-
ir þessa litla þjóðfélags.
Forsenda þessarar þróunar
er samtenging orkuveitu-
svæða, en af því leiðir að slík -
ar skipulagsbreytingar munu
koma til framkvæmda á all-
löngum tíma, þótt nauðsynlegt
sé að hefjast handa sem fyrst.
Að þessum samtengingarmál-
um er nú unnið á vegum iðn-
aðarráðuneytisins og Orku-
stofnunar. Trúlega verður
fyrsti áfanginn á því sviði sam
tenging raforkukerfanna á
Norðurlandi innbyrðis. Einnig
hlýtur fljótlega að komast á
dagskrá tenging raforkukerf-
anna á Vesturlandi innbyrðis.
Síðan verður að tengja þessa
landshluta hvorn um sig við
stærsta raforkukerfið á Suð-
vesturlandi. í því sambandi er
ástæða til að minna á að ríkis
stjórnin hefur þegar samþykkt
það stefnumið sitt að leggja
orkuflutningslínu milli Suður
lands og Norðurlands.“
Frá Leikfélagi Akureyrar:
„MÚ S AGILDR AN“ verður
sýnd á laugardags- og sunnu-
dagskvöld kl. 8.30. — Miða-
sala í Samkomuliúsinu frá kl.
3—5. — Sími 1-10-73.
Fró Húsmæðraskóla
Akureyrar
SAUMANÁMSKEIÐ hefst mánudaginn 20. marz.
Uppíýsingar í síma 2-16-18 kl. 11—13.
SKÓLASTJÓRI.
Nú er rétti tíminn
til að endurskoða tryggingarupphæðir
á hvers konar brunatryggingum.
Á þessum árstíma er ársuppgjöri lokið og því hægt að sjá, með hægu móti,
verðmæti vörubirgða, véla, áhalda og annarra tækja.
Öllum forsvarsmönnum verzlunar- og iðnfyrirtækja er því nauðsynlegt að
taka til endurskoðunar tryggingarupphæðir og tryggingamál fyrirtækja sinna.
Starfsfólk Aðalskrifstofunnar, Ármúla 3,
og umboðsmenn leiðbeina um hagkvæmt
fyrirkomulag á hvers konar tryggingum.
ÁRMÚLA 3 SÍMI 38500
SAMVINNUTRYGGINGAR
2
ALÞÝÐUBANDALAGSBLAÐIÐ