Stjarnan - 01.12.1937, Qupperneq 4

kynnst í Ameríku, Við vorum me ð þeim
allan daginn, Skoðuðum konungsköllina
og margt,margt fleira, Morguninn eftir
fórum vi ð á jarnbrauti, t- En nú fórum
vi ð tii Bergen og það var enn skeimati-
legra. A lei ðinní vorum vi ð stuudum kátt
uppi í f jöllumt;.:Cg þar va.r ailt fuit af
snjó, iá fórum vi ð líka gegn um f jöllin
' ogj bá varð allt dimmt » iað bótti mér
gaman, Svo komum vi ð til Bergen um
kvöldi ð, ^Þar voruia vi ð einn dag. lar
fannst mór skemmt i le gt að vera. Morgun-
inn eftir fórum við á skip, sem két
Lyra, er var á förum ti.l ísla.nds, Við
fengum ágætt veður, eftir tvo daga kom-
um við til Ftsreyja. Veðrið var skínandi
gott, Við fórum í land þar og löbbuðum
um, Næsta morgun þegar eg vakns.ði þá
var komin afskaplega mikil þoka. Við
vorum komin til Vestmannaeyja« Við fór-
uœ ekki í land þar. lílukkan 9 næsta
kvöld, 29. apríl, komum við ti1 Reykja-
víkur, Svona gekk ferðin frá ameríku
til íslands,
Guðrún Marteinsson.
EHDaSLEPP SJÓFERB.
iegar ég var 8 ára gamall átti pabbi
lítinn bát, I-egar pabbi flutti kann yf-
ir i sundskála fékk ég aö fara með,
Einu.sdnni át.ti- ég að stýra bátnum, Ég
settist upp í bát'intt. -Afturendinn var
í sjónum, Svo tók ég stýrið og ætlaði
að láta það á, en tegar ég beygði mig
niður, kom Btcr alda og skall bemt
framan í mig, svo að ég fór að báöskra.
Mig langaði eklci lengur til að fara og
stökk bei na ie:> ð Iieim káöskx-andi,
ölafur Olsen, 13 ára bekk.
F U 0 L A R N I R.
Vetlirinn mr kominn, Lað var fari ð
að snjóa cg litlu bornin voru að leika
sér, tað voru þrjár vikur t.il jóla og
ailir voru farnir að blakka tii þeirra.
tað var í li tlu busi í iit jaðci bæjarins,
að lítill drengur átti. ijsima., Hann var
úti £ glugga og korfði á litlu fuglana,
sem voru að leita sér að fæðu. tá datt
konum fallegt £ kug. Hann ætlaði að
safna peningum og fræi banda li tlu fugl-
unum. 0g Jiann safnaði peningum £ litla
dós, sem tann atti. og daginn fyrir jól-
in var komið kr , 1,55, .1-á fór kann út i.
búð og keypti fræ fyrir krcsuna, er. 55
aura gaf iaaia lítiHi talpu, þvi kún var
svo fátækleg, en h.ún vár nærri búin að
gileyma. að þakku honum fyrir sig, Svö for
hún, on drengurinn gekkiieim tdl sin,
Um kv.öldi ð Jaáttaði b.anu, en gat varla.
sofnað, því bann lilakka ði svo miki ð til
að gle ð j.a litlu fuglarta.. TJm morguninn
f or . hann a fætur , en bann sa þá eng-an
fugl, svo h.ann varð að bíða. þangað til
hann var búinn að borfe,-., þá kom h.ópuit-
af fuglum og h.ann stráði korninu fyrir
þac I glugga einurn var garaall maður
h.orfði a, tessi maðiv var stofnandi Dyra.-
verndunarfélagsins. Seinna fákk drengur-
inn atvinru h.ja gamla aanninum, þvi h.ann
sa að þessi drengur var dyravimr .
UÚstaf PÚÍsroundsson,
J Ó LA SVEI 8 I I H S,
Einu si nni var karl og kerling í kot;>
sínu, 'tau attu eina dóttur, s em liet Helga
Faðir h.ennar var skógarvcr ður, Hún var
ekki neroa. 7 ára, Hún lék sér allan ds=g-
ihn úti í skogi. HÚn. h.af ði beyrt talað
um jólasveina. og vissi, að þeir gáfu
börnum alltaf eittbvað, tað-var á Þor-
láksmessu, þegar Helga var að leika sér
úti í skógú, að hún sofnaði undir einu
tréo Hana dreymdi ao hún sæi jólasveina,
koroai ofan af f jöllunum. Einn þeirra kom
h.eim ti 1 h.ennar og gaf h.emi dot í pokai.,
Það vsm farið að líða að kveldi og mamma
bennar var orðin hrsedd um hana og sendi
pabba lisnnar að leita, Helga-. vaknaði vi ð
það að pabbi h.ennar tók í h.aridIegginn á
henni og sagði að það væri komið lcvöld
og a ð Ulegí. yrði að koma heim. Eelga fór
nú neim með pabba' sínuru HÚn áagði þeim
frá því, sem hattá hafði dreymt, Svo
háttaði hún og sofnaði straoc, Þegar
Heiga var sofnuð fóru foreldrar hennar
að tala um það að nú væri mjög leiðin-
leg't að geta ekkert gert fyrdr Helgu.