Stjarnan - 01.12.1937, Síða 5

-3-
litlu. MÓðir herimr stakk upp á því, að
J;egar haim færi á morgun í kaupstaðinn
til að kaupa jólagiaf: rnar, shyldi liann
koma vi ð hjá Lárusd bróðrxr sínurn og1
bi ð;ja hann að leika jólasvein, lata hann
fá g-jafirnar o^ láta Jaar i poka og þjkj-
ast svo vera jólasveinn. Pabba hennar
fannst þetta vera gctt rað. Svo fóru þau
að'hátta. Helga vaknaði sixemma næsta
morgun. Iiún nlæddi sig og borðaði hafra-
grautinn sinn og fór út. pahbi hennar
var fyrir löngu f ari nn. Mamma hennar
sagði, að í kvöld væru jólin og að hún
msetti bara vera ti 1 hádegis úti. I£\mma
hennar f ór nú að laga ti 1 og hugsa um
matinn. Hun hafði bakað tvo síðustu dag-
ana fjrir jólin. HÚn leit út um glugg-
ann. tað var fari ð að snjóa. Hun sá
Helgu litlu, þar sem hún -var að hnoða
snjó og hún sá líka pahha hsnnar koma,
Hann kom nú inn cg sagði að þetta hefði
gengi ð ágætlega, Lárus ætlaði að koma
klukkan 5. Eann gæti klætt sig í svefn-
herherginu þeirra, þvx að allt þetta
átti að koma Helgu á óvart. líú var kl.
4 cg Helga var ^að þvo sér, tegar klukk-
an var 5 _kom Lárus fresndi Helgu me ð
gríðarstoran poka. Helga vissi ekkert af
því, að hann kom, því aö hún var í her-
berginu sínu. Lárus fór nú í jólasveina—
húninginn sinn, og þegar klukkan sió 6
hljómuðu allar klukkurnar í þorpinu. Það
var búi ð að kvei kja á jólatrenu hjá
herni Helga litlu. EÚ var hari ð og inn
kom Lárus í jólasvei nabúningi. Helga
varð hrædd, en þegar hán sá að hann gerði
henni ekki neitt, þá var hún ekkert
hrædd. H..nn opnaði nú pokann og fæc ði
Helgu.gjafir. Svo gekk hann í kringum
jolatréð með þeim og sörg svo mikið, að
Helgu fannst ákaflega gaman. liún sagði
að hún hefði aldrei lifað eins gleðileg
JÓhiSVEIMPHIR QCr LÍSA.
Dísa var átta ára gömul stúlka. HÚn
átti heimo. í^litlu þorpi. Pabhi hennar
var hreppstjóri, en mamma hennar var dá-
in. Pabhi hennar hafði þá fengið sór
ráðskonu ti 1 að hugsa um heimilið. Lísa
vissi að hráðum kæmu jólin. Henni var
sagt, að þá kærnu jólasveinarnir til allrc
góðra borna. HÚn hafði réynt að vera
ei ns l>æg cg húa gat, til þess að jola-
sveinarnir kæmu til hennar. Ráðskonan.
kallaði á hana og sagði henni að fara að
hátta. því að á morgun \ræri aðfangadag-
ur og þá yrði hún að vaka, lengi, Svo
fór hún að hátt og sofa, 11x1 nóttina
dreymdi hana,, að hún væri uti í skogi
og feeri að stóru tré< liún sa litla glufu
á trónu cg gægðist inn um hana, þa sa
hún inn í storan sal og var hann fullur-
af ailskönar leikföngum, brúdum, brúðu-
leikhóisum, rugguhesxum, jólatrjám, ltíðr-
um, bumbjjm, flautum og mörgu fleira
fallegu.
Þar var heiimikið af jólasveinum
kx'ing-um dóti ð, þeir voru að taka, til það,
sem hvert barn átti að fá. Þa hejcrði hun
að einn jcla.sveinninn sagði: "Við megum
ekki gleyma henni Dísu litlu, við verðum
að vel ja e itthvað fallegt handa henni.
EÚn hefir verið svo góð og^þæg við alla
og ggört ^mörgum gott,^ sem áttu bágt".
0g hun sa, að þeir tóku til handa henni
stóra og fallega brúðu, brúðurúm, mjnda-
spil og margt fleira, e,lveg eins og hun
hafði óskað sór að hún ætti. Svo vaknaði
hún og bá var komið fram að hádegi. Raðs-
konan sagði henni að flýta sér á fætur-,
ti 1 þess að fara að báa sig undir kvöld-
i ð.
Um kvöldið þegar búið var að kveikja
á jólatrénu og allir voru komnir í fínu
fötin gægðist lítill jólasveinn inn. í
gættina með ^poka. á bakinu. Hann ■' geklx
til Dísu, tók böggul upp úr pokanum og
rótti henni og allir fengui eitthvað.
Þegar Dísa for að gæta í pakkann var í
honum nákvsaalega það sama og hana hafði
dreymt um nottina.
Helma jónsdóttir.
GnMLáRSKVELD 1 9 3 6.
Á gumlárskveld fáum vi ð systkinin að
fara í fallegu fötin og nýju skóna, okkar
og svo fáum við gott að borða, Þegar
vi ð erum búin að borða förum við strák-
arnir aö sprengja kínverja og púðuckerl-
ingar. , , ,
Síðasþliðið gauilarskveld for eg með
nokkrum öðrum strakum niður í miðbæ.
þegar við komum niður að Austurstræti
sáixm við stórt bál úti á vellinum og