Stjarnan - 01.12.1937, Page 6

konru \á nokirir lögregluþjómr, Bem
slökktu 110110, Svo sáum vi ð stóran h.óp
af stórum strákum, sem ger ðu árás á lög-
regluna með snjókoltum. En \egav vi ð kom--
um ni ður að Austurstræti sáum vi ð hóp af
logregluþjónum, sem gengu um ^öturnar
með rei ddar kjlfur og þusti þa nannf jöld--
inn á undan lögreglunni. En ég tapaöi af
strákunum og flýtti mér heim, I-á fór ég
að kveikja á stjörnuljósum og kínverjum,
en nú var klukkan að verða tólf og beið
ég eftir að skipin fseru að pípa. kú fóru
skipin að pípa. og sá ég þá Ijósakastar-
ana frá varðskipunum. Við Magnús höfðum
keypt tvo fiugelda. Ég fékk annan en
Magnús hinn, NÚ sáum við marga flugelda,
en skipin hættu að pípa. Svo fór flugeld--
um að fækka, en nú stakk ég mínum flug-
eldi niður í snjóinn og kveikti svo í
honum, Hann þaut upp í lofti ð. Svo fór
ég með systkinum mínum og fór svo strax
að hátta og sofa.
Helgi Er. Palmarsson.
J Ó L A S A G- A.
Einu sinni var vitavörður, sem átti
eim dóttir og hét hún Hilda. Vitinn,
sem þau áttu heiroa í, stóð í f jarðar-
mynni, Ergi nn átti heima í vitanum nema
Hilda og foreldrar hennar. HÚ var stutt
til jólanna. Hilda hlakkaði mjog raikið
til jólanna, KÚn. hólt að kæmi jóla-
sveinn með gjafir til góðu 'barnanna,
Fahba hennar og mömmu þótti £að mjög
lei ðinlegt að geta ekki glatt hana neitt
á jólunum, bví ]pað var mjög vont að kom-
ast neitt frá vitanum, ],ví ]aÖ var allt-
af svo mikið brim, Svo átti vitavörour-
inn ekki uema lítinn vélbát, Svo var
þaö á þorláksmessu að það var alveg
blæjalogn, svo að hann afréð að faxa í
íaypstapi Hann fór af stað eldsnemma
löngu aðirr en Hilda vaknaði. Svo um
morguninn ]pegar Hilda vaknaði var pabbi
hennar longu farinn, og mamma hennar
sagöi að pabbi væri farinn til ],ess að ;
kaupa hitt o^ annað. Svo um daginn var
Hilda mjög goð stmlka og hjálpaði mömmu
sinni vi ð heimilisstörfin. kegar Hilda
var sofnuð um kvöldi ð kom pabbi hennar
cg var með stóran pakka til Hildu.
Y v_

Morguninn eftir þegar Hilda vaknaði
voru pabbi hennar og mamma longu komin
á fætur. kegar hún leit út um gluggann
sá hún að þa ð var kominn snjór. Svo um
daginn h jálpa ði hún mömmu sinni. Um
kvöldi ð, ]pe^ar hún var komin í nýju föx-
in óslaði hun mömmu og pabba gleðilegra
jóla. ká sögðu ]?au henni að j-olasveirn-
inn hefði verið að koma með stóran pa'tka
handa henni og hann hef ði sett hann a
eldhúsbor ðið. Hilda fór nú þangað og
náði í pakkana . Svo fór hún meö pakkarn
til foxeldra siíim., Upp úr pakkanum
kom ljómandi falleg brúða. Mikið var- :axi
Hi lda glöð ],egar hún sá hana, og hún
^orði varla. að sleppa henni allt kröldið.
Ástríður Guðmundsdóttir.