Lindin - 02.08.1950, Blaðsíða 6

6
S 7
munai þykja leiðinleg og þurr. ág mun því leitast við ao gefa ykkur
glepsur af einstaka viðburðum.
Nú.var þá ævintýrið liafiö, ævintýrið, sem við höföum beðið
eftir með óþreyju í heilt ár og sumir lengur. Það vilui tiþ, aö við
gátum hvílt okkur á leiðinni út, því að nú byrjaði spanið, sem síðan
stóð yfir allan tímann, sem við dvöldum í Danmörku og frekar óx.
eftir því sem á dvölina leiö. 3trax eftir háaegiö, þegar viö vorum
búnir að borða"frokost " sem útleggst morgunveróur, þó hann sé
borðaður um hádegið, fórum við að skoða Konungshöllina Amalienborg,
þar sem kóngurinn býr á veturna. Varðmaður spxgsporaði þar fram og
aftur, klæddur eins og hann væri að. ganga fyrir framan höll vetrar-
konungsins á miðjum Grænlandsjökli. Aumingja maðurinn hlýtur að
hafa haft ísmola inni í loðhúfunni, sem hann haföi á höfðinu. Annars
hlyti hann að vera dauður fyrir löngu, því að hitinn var óskaplegur.
Kóngsi var ekki heima, svo að við vorum ekkert ao ónáoa okkur inn í
höllina , en heldum afram út^til Marmarakirkjunnar, sem er einhver
merkasta kirkja Kaupmannahafnar. HÚn er mjög sérkennileg, oy^gð í
hring, eins og vatnsglas á hvolfi. HÚn er talsvert há, meö hærri
byggingum í Kmh., og áttum viö að fara upp í turninn á henni og sjá
útsýnið þaðan yfir bæinn.'J, ág fylgaist með tveimur hönum og tveim
íslendingum og urðum vió af eirmverjum óskiljanlegum ástæðum viúskila
við aðalhópinn. Ég hélt nú að okkur væri óhætt, þar sem við höfðum
tvo innfædda með okkur, en þar brást mér oogalistin. Jáanirnir urðu
nefnilega að viðurkenna það fyrir okkur, okkur til mikillar undrunar,
að þeir stóðu á sömu breiddargráðu og við, hvað það snerti, aö þeir
höfðu aldrei stigið sínum fæti inn í þessa byggingu fyrr. Við hefðum
því alveg eins cg sennilega betur getað bjargað okkur sjálfir, en
fyrir kurteisis sakir þá fylgdura við þeim nú eftir. /ið fórum upp
og niður eina þrjá, fjára, langa og mjóa stiga og gegnum langa ganga
og höfixm vafalaust verið búnir að fara einum fimm sinnum upp í turn-