Alþýðublaðið - 16.01.1920, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið
Geíið út af A1 þýðuíl okknum.
1920 Föstudaginn 16. janúar 9. tölubl.
^
Óeirðirriar í Pýzkalaridi
300 almúgamenn drepnir eða særðir.
Allsherjarverkfall yfirvofandi.
Pregn frá Berlín hermir, að þar
farið fram áköf götumótmæli
1 tilefni af umræðum ríkisdagsins
hrn lög viðvíkjandi framleiðslunni;
Þðtttakendur voru aðallega óháðir
Jafnaðarmenn og kommúnistar
tspartakistar). — Herlið tvístraði
hiúgnum með því, að kasta á hann
’nandsprengjum og féllu 300 manns
í valinn fallnir eða særðir. Ping-
Sitvinofi iun Rússiasí.
Það, sem hér fer á eftir, er út-
'ðráttur úr viðtali, sem blaðamað-
Ur við Social-Demokraten átti við
^taxim Litvinoff, sendimann bolsi-
víka, hinn 4. des. síðastl.
Eg er hingað kominn sem full-
trúi rússnesku stjórnarinnar og
8endimaður ,Rauða krossins* rúss-
Ö6ska í þeim tilgangi, að finna
ráð til að lina þjáningar hinna
rússnesku herfanga og ýmsra er-
^0ndra manna, sem nú dveija í
Hússlandi, og sem hafnbannið
Hefir svjft öjju sambandi við heim-
^ þeirra og fjölskyldur, og ef
rilögulegt er, að finna ráð til þess
^eir geti komist heim til sin.
^egna þessa er eg nú önnum
kafinö vjg jjjna brezku sendinefnd.
•^ulltrúar annara landa hafa lika
snúið Sér til mín í sömu erind-
um, og eg vona að góður árang-
ur megi fáSt af þessum samning-
um, en eg tel mér skylt að lýsa
Því yfir, aö engin viðunanleg lausn
íaest á þessu vandamáli, sem
aaertir forlög hundruð þúsunda
Khöfn 14. jan. kl. 2.
fúndi var slitið og lýst yfir um-
sátursástandi. Noske er æðsta her-
ráð og hefir bannað útkomu
„Freiheit" (blað óháðra jafnaðar-
manna) og „Rothe Fahne" (blað
spartakista). Búist er við að hinir
rauðu eggi til allsherjarverkfalls.
Fjöldi af útlendum bolsivíkum er
sagt að rói undir.
manna, fyrri en hin raunverulega
ástœða hörmunga peirra, hern-
aðarframkvœmdir á rússnesku
landi og einangran Sovjet-Rúss-
lands er hœtt að öllu. Það er því
ómögulegt að hugsa eða tala um
mannúðaratriði þetta, án þess að
koma að því atriði, sem hefir á-
hrif. á þjóðir allra landa:
Friðinn við Rússland.
Barátta Rússlands við alla.
Það er alment viðurkent, að
ekki verði friði komið á í Evrópu,
eg vil bæta við, og í Asíu, fyr
en ófriðnum við Rússland er hætt.
í tvö ár hefir það verið auðsær
tilgangur Bandamanna og Mið-
v^ldanna, að steypa Sovjet-fyrir-
komulaginu í Rússlandi, og þessi
ríki hafa stöðugt fengið styrk til
þess frá nær öllum hlutlausum
löndum. Öllum þeim hersveitum,
sem þau hafa getað af séð, hafa
þau beint gegn Sovjet Rússlandi,
og varla mun það land til ájörð-
inni, sem ekki hefir átt opinber-
lega eða í leyni hermenn í sveit-
um þeim, sein boðið hefir verið
út gegn verkamönnum og bænd-
um í Rússlandi.
Hershöfðingjarnir Ludendorff og
Hoffmann bera, ásamt fulltrúum
sínum, Skorapadskij Krasnoff og
Mannerheim, Korniloff, Kaledin,
Alexjeff, Doastoff, Koltschak, Dje-
nikin, Judenitsch, Ironside, Ber-
mondt og von der Goltz uppi
merki þessa grimilega hernaðar.
Á rústum þessa lands, sem er
fjárhagslega eyðilagt og niður-
drepið af fjögurra ára ófriði, hafa
verkalýðsstéttirnar, þrátt fyrir
þær hörmungar, sem víst engin
þjóð hefir þolað, fengið næga
krafta til að hrinda af sér með
hetjumóð þessari miklu árás.
Hinar rauðu hersveitir hafa með
auknum kröfum staðið á móti
hverri nýrri árás frá hendi gagri-
byltingamanna og ávalt með sama
árangri.
Pegar sókn hinna »Hvítu« mis-
hepnaðist og Judenitsch barði
að dyrnm Petrograd.
Sókn Koltschaks til Yolga, sem
hafði 1 för með sér viðurkenningu
frá hendi ráðstefnunnar í París,
befir hlotið auman enda. Rauðu
hersveitirnar eru nú næstum því
200 werst (1 werst — liðl. 1 km)
fyrir austan höfuðborg Koltschaks,
og hrekja leifar hers hans, sem
eru algerlega í molum.
Tilraunir gagnbyltingamanna og
Bandamanna komust þó hæst,
þegar Djenikin tok Orel og teygði
sig í áttina til Tula, og Judenitch
barði að dyrum Petrograd. Flokk-
ar þeir, rússneskir og erlendir,
sem börðust fyrir keisaradæminu
í Rússlandi, vonuðu þá að Sovjet-
stjórnin myndi innan skamms
falla. Þeir bjuggust við því, að
gengi þeirra mundi valda örvænt-
ingu og uppreisnuih gegn Sovjet.
Það voru því ekki aðeins and-
stæðingar vorir, heldur vér sjálfir,
sem undruðumst yfir árangrinum.
Eftir október-byltinguna hefir svo>
ákafur baráttuandi og andlegur
máttur birzt bjá bændunum, verka-