Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1951, Síða 41
LIBER PRIMUS
27
Sic Is punctuatum pro e; plastur vero refert B, ventre utroque
superné et inferné aperto. Præter has reliquæ 16 numerantur, ut
dixi. Etenim diphthongos syllabis accensebant.
Porro Consonantem ultimam veteris alphabeti novum reti-
5 nuit nomine, non figurå, mutatam: quæ est j). Hæc vocali in
eadem syllabå postposita valet d: ut bialp pro Blad: id est folium.
Quæ scriptura veteribus magis in usu, hodie fere exolevit. Præ-
posita vero vocali peculiarem håbet potestatem et pronunciatio-
nem: non prorsus Th, sed quiddam crassius sonans, quasi Tzh;
10 lingvå inter primores dentes cum spiritu propé exertå: ut j^a, id
est tune. Nornen habuit olim pusz, hodie J)orn, vel Thorn, si pro
th, |) substituas, itaque penitus scribi aut pronunciari non nisi per
se ipsum potest.
Consonantem f etiam hoc modo f scribunt moderni. L. N. R.
15 interdum quoque aspirant moderni, veteres rarius, aut forte nun-
quam, ut hiutur, olim Lutur, id est res, Hnijfur, olim (ut et
hodie interdum) knijfur, id est culter, hrutur, olim Rutur, id
est aries. Similiter interdum jod et vaf, seu J. et v. consonantes:
ut hiol, id est rota, hualur, id est balena, id quod et veteres de
20 jod et vaf feeisse censeo.
In vocalibus et dipthongis ut et abbreviaturis huic lingvæ
propriis longe major est varietas, quam ne attingere quidem
volui. Deinde etiam literarum, ut reliquæ Etymologiæ ac Syn-
taxeos hujus lingvæ, justa tractatio peculiaris operis copiosa
25 foret materia (præsertim si quis poéticen adjungeret) lingvæ
Islandicæ Grammaticam scripturis, id quod nihilo fuerit diffici-
lius quam quod de Germanica et Gallica lingva præter alias
factitatum vidimus.
Circa annum Domini 1216 scripsit quidam nostratium de
30 literis lingvæ vernaculæ sermone patrio, ubi veteres istos charac-
teres huic lingvæ proprios affirmat, utrosque tam veteres quam
novos legitimå tractatione persequitur per suas definitiones et
divisiones literarum in vocales et consonantes, facitque ex quin-
que vocalibus latinis octodecim suæ lingvæ sono et pronuncia-
35 tione distinetas. Consonantes naturaliter dividit in semivocales
et mutas, et illas in liquidas et firmas, has in apertas vel clausas,
mediocrem scilicet logieum agens. Inque literarum valore et
pronunciatione tradenda omnia vocis formandæ instrumenta,