Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1951, Page 52
38
RERUM ISLANDICARUM
39
Alia objecti.
Solutio
testatur. Cujusmodi etiam unum, cubiti mensuram non exceden-
tem, in psitaci cavea clausum perfectæ ætatis virum vidisse se
Cardanus profitetur, de subtil, lib. n. Ad axioma vero phy-
sicum quod attinet, videntur Gigantes non tam qualitate quam
quantitate å reliquo hominum genere differre: id quod ipse s
sensus communis dictat. Ideoque si qui aliter statuant, cum iis,
ut cum sensus communis expertibus, non contendendum existi-
mamus.
Quod ad Berosi autoritatem, fide alioqui dignissimi scriptoris
(nisi sup(p)osititius Berosus est ille Annii), si ipse Adamum et 10
Noachum cum liberis Gigantes fuisse tradit, cum id sacris literis
adversari videatur, recipere non possumus (nam si Adamus
gigas fuisset, non esset in posteris quibusdam ut novum anno-
tatum: Et erant Gigantes super terram, similiterque de Giganti-
bus Noachi tempora secutis) neque isto moveri, quin Gigantes is
vere extitisse dicamus, quamvis id de neutro generis nostri pa-
rente largiamur.
Hic porro quidam instant, ex loco Josu. 14. Adamum fyisse
Gigantem contendentes: Adam maximus inter Enachim ibi (in
Hebro) situs est. Sed hic ex plurimis circumstantiis necessario 20
manifestum est Nornen Adam appellative vertendum fuisse.
Id quod recentior versio håbet: Nornen Hebron antea fuit
Cariath Arba (civitas Arbæ) qui Arba Homo magnus inter
Enacim fuit. Nec hoc Lutheri spiritum fefellit: vid. ipsius ver-
sionem Germanicam. Quod si septuaginta legas, nihil hic de 2s
primo Adamo concluseris.
To åé ovofia ytftoihe to rcoorfoov noXic ’Aq^kC, f-irjiobnolic tov
’Evar.lji uvti).
Sed et eos ad problematis nostri fundamentum configendum
paratos video, qui quamvis ante et post diluvium fuisse Gigantes 30
concedant, negant tamen post certa tempora; nempe post Ogum
Regem Basan nullos fuisse in terrarum orbe reliquos Gigantes
contendunt. Ed quod in Deuter. legatur, cap. 3: Solus quippe
Og, rex Basan, remanserat, vel reliquus erat, de stirpe Gigan-
tum. Ideoque quod de posteriorum temporum Gigantibus af- 35
fertur, constanter negare audent. Nos vero illis assentimur, qui
negant verba ista textus absolute et simpliciter intelligenda esse,