Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1951, Side 187
LIBER TERTIUS
173
tt
“ Magno in
<t Rege mo-
destia
tt
tt
a
“ 203
tt
ti
u
tt
tt
20 Et tale quidem est codicis novi proæmium; quem ex veteri
corpore juris consarcinarunt ipsi Islandi, ut dictum est. Refor-
mandi vero potestatem quamvis Regi fecerint, id tamen ad or-
dinem et concinnitatem saltem referendum est. Nam res ipsas
seu subjectas materias non licuisse mutare inde constat, quod
25 quæ Regi debitam subditorum obedientiam concernunt omnia
nihil mutata et primæ obligationi respondentia leguntur. Ubi
etiam hic Magnus cum patre Haquino sancté promisére leges
Islandicas incolis inviolatas servaturos. Non igitur licuit, in-
quam, reformatori res vel materias L. L. mutare, sed concin-
30 nare tantum.
Quanquam in quo pretio concinnatio ista habenda sit, non
disputare meum est: id ex collatione utriusque codicis, veteris
et novi, planum esse poterit. Exempli gratia:
itaque vestrum qua debuimus diligentiå relegimus; et re exputatå,
amputanda verborum quædam prolixitas videtur, quædam etiam
paulo magis concisa explenda duximus. Etsi autem huic oneri
nos valde impares agnoscimus, eiusmodi tamen codicem, quem
5 nunc per Dominum Ionam Nomophylacem vestratem remitti-
mus, curavimus exarari: idque Dn. nostri Iesu Christi gratia
primum freti, deinde etiam nostrorum consiliis et prudentiå usi.
Hine ordinis et titulorum codicis rationem Methodicam
reddit; proæmii vero clausula talis est.
10 Petimus autem ut ad ea, quæ vel deesse, vel dextré minus
posita esse videbuntur, æquo animo conniveatis; eo quod non
voluntatem, sed vires occupationibus variis impeditas, ad per-
feetiorem emendationem nobis defuisse certo vobis persuadere
debeatis; immo etiamsi hæc cura minore cum periculo nobis in-
15 eumberet minusque nos tangeret, quam ipsi nobis conscii simus,
nos ab eå sæpius tangi et torqueri. Quod si opera hæc nostra
emolumenti aliquid allatura erit, id quicquid est Domino nostro
Iesu Christo in totum debebitur: Cujus sit nornen benedictum
in secula seculor. Amen.
I. In hæreditatibus adeundis jure veteri differentia sexus,
35 quæ in primo modo successionis filiorum et filiarum familias
tradita est, ea in omnibus deinceps hæreditatibus adeundis ser-