Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1951, Síða 339
BLEFKENIANÆ PARS II
325
Inter potandum heroica facta snorum decantant, non ex certa
aliqua compositidne aut melodia, sed prout cuique in biiccam
venit. Neque cuiquam licet vesicæ exonerandæ gratia å mensa
surgere, verum in hane rem filia familias, aliave puella aut
5 mulier semper ad mensam stat, intenta, si quis innuerit, innuenti
matulam sub mensa suis manibus ministrat, cæteri interim more
suum grunniunt, ne quis strepitus audiatur; effusa urind, pelvim
perluit rursusque suum officium volenti offert; atque incivilis
habetur qui hunc mor em detestatur. Advenientes osculo excipiunt,
10 seque invicem conspiciunt et contemplantur, si forte pediculos,
qui illos propter lini inopium maxime infestant, repentes in vesti-
bus videant; si viderint, alter alteri tollit, et quoties unum sustu-
lerit, toties aperto capite alteri gratias agit, atque hoc invicem
agunt quoad unum viderint. Noctu Paterfamilias eum totd fa-
15 milid, uxore et liberis in uno cænaculo cubant, laneo panno tecti
qui ab illis conficitur. Atque ejusmodi pannos sine stramine aut
fæno supposito substernunt. Omnes urinam in unam matulam
nocte effundunt, qua mane faciem, os, dentes et manus lavant.)
Quid tu, babale, de nostra poesi et carminum ratione in lin-
20 gua nostra adeo peregrinus nugaris? Immo contrarium verum
est: nihil tam minutum cantatur, quod certam et compositionem
et melodiam non habeat. Et ad poésin quod attinet, existimo præ-
ter tres linguas orbis præcipuas vix ullam magis operosam habere
carminum rationem quam nostram. Quoad Musicam et melo-
25 diam, non fuerunt adeo amusi nostri homines, quin instrumenta
Symphoniaca ipsi artificiose facerent et melodiam vel musicam,
ut vocant, figurativam recentiore memoriå noverint. Sunt etiam
qui cantiones 4. 5. aut plurimum voeum excogitent ipsi et non
imperité concinnent.
30 Nec cuiquam d mensa surgere licet.)
Spurcus ille rhythmista Germanicus, cujus hactenus mentio
sæpius facta est, circa Annum 1560. Islandicam gentem fædis
probris deformans, porci nornen et insignia meruit in Apologe-
tico, part. 2. sect. 14., quem poreum, ut satis apparet, noster hic
35 Blefkenius devoraverit1: nihil enim fere in illo reperitur, quod
ex hoc non exactissimé depromserit2. Immo: Si Pythagoricorum
1 -verat ed. I. 2 -scris ed. I.