Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1956, Side 162
140
(AkkPl) Bceie Jerem 39,10 (: so ad hann sæe I Mos 2,19, Bæer Jos
19,8).
Umgekehrt fehit j haufig zwischen y und Velarvokal: z. B.
Skyunum I Mos 9,14, (Adh) Flyum II Mos 14,25, (DatPl) nyum IV
Mos 10,10, vier . . . deyum I Mos 43,18, Hwsfreyu V Mos 22,30,
Meyum, Lofk 6,8, Eyunnm Jerem 47,4, (Inf) flya V Mos 28,25,
eirn nyan Vagn II Kg 6,3, Skya Jerem 6,13, Hwsfreyan V Mos
25,5, deya Jerem 31,30 (: ad nyiu I Mos 4,25, Hwsfreyiu V Mos
25,5, flyia II Kg 15,14, deyia I Mos 2,17 usw.); in KonjPråt sæu
I Mos 9,23, dæum vier IV Mos 14,2 kann das Fehlen von j urspriing-
lich sein (aisl. sæi usw.). Die Falle zeigen, dass zwischen i oder
i-Diphthong (auch yl, vgl. iiber y> i § 44, ey>ei§ 55, æ > ai§ 20,b)
und Vokal, wie nisl.1, stets j als Ubergangslaut gesprochen wurde,
ob etymologiscb oder nach den aisl. Lautgesetzen2 begrundet oder
nieht. Das Fehlen von j zwischen y (æ) und Velarvokal ist eine
Art »umgekehrte Schreibung«. Weil j uberall gesprochen wurde, ist
der alte Unterschied (j vor Velarvokal, kein j vor e(i) der Endung)
nicht mehr konsequent durchgefiihrt.
3. In einigen Fallen fehit j zwischen g (= Verschlusslaut),
k und a, u: tuegga daga II Mos 16,30, (Inf) legga IV Mos 1,52;
Skicekan Jos 6,17, Skiækuna Ordzk 29,3, Skiækunnar Es 57,1,
Kirku Dom 14R., Eykunum (: eykur »Zugtier«) Syr 39,2. Dies
konnte darauf hindeuten, dass j in dieser Stellung nicht als selb-
standiger Laut empfunden wurde: im Nisl. ist es durch einen pala-
talen Gleitlaut, der sich z. B. von demjenigen nach anl. g, k (vgl.
§§ 82, 91) nicht unterscheidet3, vertreten. Die Beispiele sind aller-
dings vereinzelt, doch begegnen Formen mit g, k statt gi, ki bis-
weilen auch in der alteren Sprache4. tiber g fur gi, das anders
erklårt werden kann, vgl. § 82,3.
§ 90. j, das vor i(e) der Endung geschwunden war2, ist durch-
wegs restituiert: z. B.
NomSg der jan-St.: pinn vilie I Mos 3,16, Matth 6,10, Luc
11,2 u. a., Nidie Job 16,21,
1 vgl. Kress S. 146.
2 vgl. NorAisl § 295, Heusler § 141.
3 vgl. Kress SS. 132, 135, StEin S. 15.
4 vgl. NorAisl § 263, Anm. 2, Hægstad S. 121.