Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1956, Page 197
175
vielen Fallen durchgefuhrt (z. B. vass, fljoss: fljot n. usw.), in man-
dlen Fallen ist ts jedoch ganz oder teilweise erhalten oder wieder
eingefuhrt (z. B. sæts = GenSgMaskNeutr: sætur). Fur altes ds gilt
ss nur in dem erstarrten Gen goss (Sb), sonst wie in der GB ds
(gods: go&ur).
b) Im Inlaut vpr (und zwischen) Konsonanten erscheint
ålteres ts (z), das aus t + s oder d + s entstanden ist, haufig
als s, woneben jedoch ebenfalls haufig ts, ds, selten z geschrieben
wird. Urspriingliches ds ist (ausser in der Medialendung) meist
durch ds vertreten:
Vor t erscheint ts (z) < t -f- s, d + s uberwiegend als s: z. B.
pu veist I Mos 27,4, V Mos 7,15, Pu Hest I Mos 31,28, pu braust V
Mos 10,2, pu .. . hlaust ibid. 11,10, pu . . . sist III Kg 13,22, pu bast
(: binda) II Chr 20,37, best I Mos 20,15, pau bestu Kid ibid. 27,9,
til pess ysta Hafsins V Mos 11,24; hellst (Superl) I Mos 9,10, V
Mos 14,26, dazu als umgekehrte Schreibung: Vindstre (= vinstri)
Es 30,21, Tob 1,1, vindstre Sach 12,6, Matth 6,3 (: pu .. . ætst I Mos
3,17, lietstu II Kg 3,24, pu .. . grietst ibid. 12,21, pu battst Jerem
13,4, veitstu ibid. 17,16, med styttstu mæle II Mach 2,24 u. a.).
Durch vorliterarischen t-Einschub zwischen II, nn und s1 entstan-
denes ts ist durchwegs zu s geworden: hin minsta V Mos 7,7, pann
minnste Dom 6,15, Japheths ellste Broder I Mos 10,21 usw. (vt af
hinum Elldstum Prestunum Jerem 19,1 ist vom Kompar eldri (vgl.
§ 71,a) beeinflusste Schreibung).
Dagegen ist s fur urspriingl. ds selten (ausser in der Medialen-
dung): Superl sijstur Psalt 118 A., hin sijsta I Kg 9,21 neben ge-
wohnl. med pad sijdsta IV Mos 24,20, nedst I Mos 6,16, hins nedsta
Heluijtis V Mos 32,22, ædstur I Mos 49,4, sa ædste Skeinkiarinn
ibid. 40,23, pu stodst IV Mos 22,33, pu leidst (: 118a) III Kg 2,26,
pu badst (: bi6ja) V Mos 18,16 usw.
Die Medialendung ist gewohnlich -st: z. B. (Inf) kallast I
Mos 2,23, fyrerfarast ibid. 6,17, (Prat) færdist ibid. 1,2, kalladist
ibid. 24,62, fyrerforst ibid. 7,21 usw. Nur sporadisch wird -zt ge-
schrieben: kallazt Es 60,18, Syndgazt Rom 5,14, mier wirdizt Dan
form 12,27, byzt (3. SgPrås: bua) Johel 2,5, finzt Greinir Esther
form 5, einmal auch -z: øll Verøllden . . . fagnar og gledz Es 14,5.
tst, dst (dst) kommen in einsilbigen Formen, wo der Stamm auf t,
1 vgl. NorAisl § 310,1*
Bibi. arnamag., vol. XVII.
13