Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1956, Qupperneq 261
239
z. B. Hadad Bedadz son I Mos 36,35, Eliazar Aarons son II Mos
6,24 usw., doch steht vereinzelt auch sonur: Alexander Philippi
sonur I Mach 6,2.
Auch in der Anrede wird fast ausschliesslich son gebraucht: z. B.
minn Son I Mos 22,8, Son minn ibid. 26,13, Kiære son Syr 3,14
usw. (: Sonur minn Syr 10,33, Luc 2,48, Jm Sonur Ordzk 31,2 u. a.).
Die endungslose Form ist in schwacher betonter Stellung vor
allem nach Personennamen im Gen und in zweiten Kompositions-
gliedern entstanden1. Sie kommt sowohl aisl. wie nisl. vor und
gilt wenigstens im Nisl. in der Komposition mit Personennamen
ausschliesslich2.
§ 164. Der GenSg endet in einigen Wortern auf -s statt -ar.
Auch das Aisl. und Nisl. kennen einzelne Falle soleher Analogie-
bildung nach den a-Ståmmen, doch geht die GB hierin weiter als
beide, da den meisten in der GB vorkommenden Gen-Formen auf
-s im Aisl. und Nisl. solche auf -ar gegeniiberstehen3. Bemerkens-
wert ist dabei, dass die meisten s-Formen in zweiten Kompositions-
gliedern stehen.
flotur (»Flåche, Ebene, Platz«): a millum Kiennemanna fløtsins
og a millum Stadarfløtsins Ez 45,7, Sionarfløtsins Post 19,29 (aisl.
nicht belegt, nisl. Gen flatar); —fridur: -s nur in der dem Ost-
nord. entlehnten Verbindung til frids (»zufrieden«)4: Verid til
Fridz I Mos 43,23 usw. (sonst, wie aisl. und nisl.: mijns Fridar IV
Mos 25,12 usw.); — hnottur: Gullhnottsinns Job 31,24 (aisl. Icnatt-
ar, nisl. hnattar); — lidur: til pridia og fiorda Lids IV Mos 14,18,
huers og eins Lidsins Ephes 4,17 (aisl. schon lids neben lidar, wohl
ebenso nisl.5); — limur: hans Leyndarlims Job 40,12 (aisl. -ar,
nisl. -s und -ar); — réttur: Oriettsins Mal 2,16, Borgarriettsins
Spek 19,15: til eins eilijfs Riettar III Mos 7,36, Riettarins Ordzk
1 vgl. NorAisl § 277, Amn. 2, Seip, Språkhist S. 179.
2 vgl. NorAisl § 395,1, IslGr § 131, StEin S. 37, Bl. Dass die endungslose Form
in Verbindung mit Pers.n. aisl. nicht alleinherrschend war, wie Noreen angibt,
zeigen Beispiele wie HramN Hcengs sonr, Hiallti Sceggia sonr in der Islendingabok;
im iibrigen låsst sich das Verhaltnis zwischen den beiden Formen im Aisl. nicht
genau feststellen, da das Wort in den Hss. meist abgekiirzt ist (JH).
3 vgl. furs Aisl.: NorAisl § 395,2, Cl-Vigf, furs Nisl.: Bl, IslGr.
4 vgl. dan. tilfreds (WN S. 134). ,
6 vgl. Bl; IslGr § 124,b und StEin S. 397 geben allerdings nur lidar an.
Bibi. arnamag., vol. XVII.
17