Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1956, Side 329
307
breysker Rom form 5,46, breyskar samuitskur ibid. 6,7, hina breysku
I Cor 9,22.
Aisl. heyrinkunnur (vgl. got. hauseins, isl. heyrn1) ist umge-
bildet zu heyrumkunn(ig)ur (in Anlehnimg an Adj wie hugumstor ?):
Er pad ecke heyrum kunnigt orded minum Herra III Kg 18,13, pad
sie heyrum kunnigt j øllum Løndum Es 12,5, So pad yrde heyrum
kunnigt Spek 16,28 u. a., DROTTJN . . . giørde sig so heyrum kunn-
an Syr 46,20. Nisl. heyrumkunnugur und heyrinkunn(ug)ur2.
-hentur: Tomhendtur Syr 35,17 und das erst sekundar an hond
angeschlossene orv(h)entur (s. § 88,2) zeigen -nt- frir alteres -nd- in
tjbereinstimmung mit der analogischen Ausbreitung von t im Prat
und PartPråt von schwVb II auf nd (§279). Nisl. -hendur und -hentur.
kyrr, pur(r): s. §§ 61 und 62,b.
-lyndur, -lundadur: (PI) samlynder Rom 15,6, I Cor form 1,1,
II Cor 13,11: eitt samlundat hiarta Jerem 32,39, su Viska . . . er . . .
godu samlundut Jac 3,17 (aisl. nisl. nur samlynd{u)r); sundurlund-
adan Lærdom I Cor form 2,6 (aisl. nisl. sund(u)rlynd(u)r); Beisk-
lundadur Madur Ordzk 17,11 (aisl. nicht belegt, nisl. beisklyndur
und beisklundadur).
mikill, mykill: iiber das Schwanken zwischen i und y siehe
§ 45,b.
nakinn, noktur: aisl. nok(k)vidr, noktr3, nisl. nakinn (PI naktir
nach den schwachen PartPrat vom Typus talinn, jedoch Nom
SgFemNeutr auch nokt, bzw. nakt neben nakin, nakid4). Das Ver-
håltnis zwischen den beiden Formen ist nicht sicher erklart: ent-
weder handelt es sich um zwei urspriinglich verschiedene Ableitun-
gen von derselben idg. Grundwurzel, oder nakinn ist aus ndk(k)vidr
umgebildet, wofiir die chronologische Verteilung der beiden Formen
sprechen konnte5. In der GB findet sich nur noch ein sicherer
Beleg fxir die aisl. Form: NomPIMask nøckter Ebr 4,13. Im iibrigen
gilt durchwegs die nisl. Flexion nakinn — naktir usw.: MaskNomSg
nakinn I Mos 3,10 usw., AkkSg Nakinn Es 58,7 usw., NomPl nakter
1 vgl. A. Johannesson: Isl. etymol. Wb. (Bem 1951 ff.) S. 201.
2 vgl. Bl S. 313.
3 vgl. NorAisl § 428 und 2.
4 vgl. Bl S. 568.
5 vgl. Hellquist S. 689, FT S. 784, Walde-Pokorny: Vergi. Worterbuch der idg.
Sprachen (1927 ff.) II S. 339.