Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1956, Qupperneq 352
330
32000 tvær og {ujåtigir jms(h)undir, tvo og J>rjatigir J>us(h)und(ru6), tolf og tuttugu
J>iis(h)und(ir) usw.
100000 hundraO fjusund(ir), hundrad sinnum Jjusund § 220.
300000 Jjrjii himdru6 {nisund(ir), fjrju hundruS Jnisunda, [ir i svar sinnum hundraS
j)usund(ii') usw.
§ 216. einn.
Der AkkSgMask hat hie und da in der Bedeutung »allein, einzig«
die Adjektivendung -an: . . .fundu peir Jesurn einansaman Luc
9,36, at pier . . . latid mig einan saman Joh 16,32, at peir jate pig
einan og sannan Gud vera ibid. 17,3 (: ... sau peir ønguan nema
Jesum eirnsaman Matth 17,8, Hann hafde Pa enn epter eirn sinn
kicerastan son Marc 12,6 = einen einigen Son L 45). Solche Formen
finden sich anscheinend erstmals im NT 1540, woher sie in die GB
ubernommen sind1. Sie werden auch nisl. in dieser Bedeutung in
prådikativer Stellung gebraucht2.
Uber die Restitution des -r- im GenDatSgFem und Gen PI
siehe § 197,b, uber sporadischen NomAkkSgMask ein § 62,c.
Schwachc Formen kommen haufig vor, vor allem in der Ver-
bindung sd eini — (sd, hinn) annar (s. § 247,1), ferner: hann gieck
litlu eina frammleingra Matth 26,39, . . . hefi eg fatt eina skrifad
ydur til I Pet 5,12, eg hefe fadt eina a mote pier Opinb 2,14, sd eini
»der einzige, allein« (wie aisl. und nisl.): DROTTJN Gud vor gaf pa
alla vnder oss. Vtan pad eina / ad pu matter ecke koma i Land peirra
Åmon sona V Mos 2,37, eige var par annad Skip til nema pad eina
sem hans Læresueinar høfdu astijgit Joh 6,22 u. a. (: Hafder pu ecke
vtan pa eina Blessann . . . ? I Mos 27,38 u. a.). Uber sd eini als
Ordinalzahl frir fyrstur s. § 223.
Anm. 1: einn wird haufig als unbestimmter Artikel verwendet.
Dieser Gebrauch, der schon im spåteren Aisl. in Erscheinung tritt3,
kann aus der Verwendung von einn als IndefPron in Verbindung
mit Subst (einn madur, madur einn=madur nokkur) herausge-
wachsen sein4, seine grosse Håufigkeit ist aber gewiss fremdem (dt.
und dan.) Einfluss zuzuschreiben5. einn als unbestimmter Artikel
ist in der zum Teil unter starkem fremdem Einfluss stehenden Lite-
1 vgl. fslOrSm S. 93, Målio § 105.
2 vgl. IslGr § 216, StEin S. 65.
3 vgl. NorAisl § 444, Anm. 2, fslOr&m S. 52.
4 vgl. Nygaard § 35, Anm. 2, Heusler § 411, Anm. 2, fslOrSm S. 52 f.
5 vgl. WN S. 58, G. Leijstrom: Om obestiimda artikeln (Stockholm-Kopenhamn
1934) SS. 69 ff., 85 ff.