Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1956, Page 373
351
35,18, af ydar Munne Jos 6,10, skiptid vm ydar Klcednad I Mos
35,2, ydar Viska V Mos 4,6, Huort er pad yduar fagnadar Borg Es
23,7, Fyrer ydar Vantruar saker Matth 17,20, i ydar Stiett Psalt 2 R.,
ydar traust Jerem 29,31, af ydar Sæde I Mos 17,12, ydar Gumpar
I Kg 6,5, Heyred ydar Brædur V Mos 1,16, ydar Hendur I Mos 9,2,
ydar Børn Jos 4,6, a medal ydar Kyn kuijsla V Mos 1,13, hia ydar
epterkomendum I Mos 17,12.
Anm. 1: Bisweilen tritt auch, wie im NT 15401, der Gen min
fxir das PossPron ein, doch nur in prådikativer Stellung und nur
wo das Subjekt keinen starken formalen Zwang ausiibt: pa vill pad
mijn verda / ad huer mig finnur hann mun sla mig j Hel I Mos 4,14,
pad at sitia til minnar hægre og vinstre Handar / er eigi min ydur at
giefa Matth 20,23, ad sitia til minnar hægre handar edur til Vinstri /
er eigi min ad giefa yckur Marc 10,40 (vgl. i einu pui Lande sem
ecki er ydar Jerem 5,19); dagegen z. B. Minn Lærdomur er eige minn
Joh 7,16, allt pad pu sier pad er mitt I Mos 31,43.
Anm. 2: tjber vereinzeltes ij in Formen wie »sitt«, »sinni« s. § 16,
Anm. 1.
Anm. 3: Hie und da steht pluralisches PossPron fur dualisches:
s. das Beispiel aus Jos 2 § 230, ferner: (Lot zu den zwei Engeln)
Eg bid / Herrar j Komidjnn med mier i hws ydars Pienara I Mos 19,2
(als Hoflichkeitsform im PI), skie ma at hann seige ockur vom Veg /
pann vid skulum ganga I Kg 9,6 (: suo hann seige ockur ockar Veg
I Kg 9,8).
III. Demonstrativpronomina
§ 233. så.
Der NomSgMask zeigt oft die Akkusativform pann: z. B. Pu
ert pann I Mos 49,8, DROTTJN er pann riette Strijdzmann II Mos
15,3, eg er pann minnste Dom 6,15, pann fyrste son / og ådrer hans
syner I Chr 10,5, eg er pann alira fegur sti Ez 27,3, ad eg er pann sem
gefur henne Korn Hos 2,10, huer er pann mann af ydur . . .1 Matth
7,9, Eg em pann same Post 10,21, Pann eine I Cor form 1,8, pann
sem plæger skal plægia j voninne / og sa sem presker hann skal
preskiaj voninne I Cor 9,10usw.; gewohnheh jedoch så, z. B. sa fyrste
Dagur I Mos 1,5 usw. — NomSgMask pann ist im Isl. schon seit
dem 14. Jahrh. bekannt und auch aus dem 15. und der 1. Hålfte
des 16. Jahrhunderts (NT 1540) gut belegt2, nisl. dagegen wieder
1 vgl. Måli6 § 120.
2 vgl. IslOrSm S. 45 f., KGisl EfterlSkr II S. 180 £., Måli5 § 121.
Bibi. arnamag., vol. XVII.
24