Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1956, Side 398
376
§ 252. hvortveggja.
Aisl. flektiert entweder nur das erste Glied (hvor-) oder beide
Glieder (NomSg -tveggi)1. Nisl. tritt als dritter Typus hvorutveggja
mit indeklinablem erstem Glied hinzu2. In der GB kommen alle
drei Flexionsarten vor:
a) Flexion des ersten Gliedes: NomAkkSgNeutr huorttueggia
III Mos 9,2, IV Mos 7,13, Es 47,9, huerttueggia (vgl. § 37) Ordzk
27,3, I Mach 12,21 usw. (huortueggia s. § 60), — GenSgMaskNeutr
huerstueggia form Proph 1,32, a mille huers tueggia Hersins I Mach
16,5; — GenPl huorratueggia II Kg 2,14;
b) Flexion beider Glieder: DatSgNeutr i pessu huorutueggiu
rijke Dan form 14,70 (obl. Kasus neutr. -tveggju auch aisl.3); —
NomPIMask huorertueggiu I Chr 25,5, I Mach 8,30, huorer tueggiu
Presturenn og Propheten Es 28,7; — DatPl huorumtueggiu bcede
Mønnum og Fienade Psalt 36,7;
c) Erstes Glied unflekt. hvoru-, zweites Glied Sg -tveggja,
PI -tveggju: NomAkkSgNeutr huorutueggia Dæme form GT 7,15,
og mun so huorutueggia til samans vpp brent verda Es 1,31, huoru-
tueggia Spek 14,30; — NomPl peir huorutueggiu III Kg 20,29, peir
huorutueggiu hiner Egiptsku og vr Assyria Es 19,23, Suo skulu peir
huorutueggiu bera sinn Misgiørning Ez 14,10 u.a.; — GenPl huoru-
tuegiu peirra Laun og Eefsingar form GT 7,16 (aller beider L 45); —
DatPl huorutueggium Pred 4,3, af huerutueggium Dan form 3,20,
vt af hueru tueggium Ephes 2,14, peim huorutueggiu Ez 16,37; —
AkkPl pa huerutuegiu Ordzk 22,2, huorutueggiu Kerin Spek 15,7,
pad hann forlikte huorutueggiu vid Gud Ephes 2,16.
4) »Soleher«.
§ 253. Statt slikur wird sehr håufig des junge Lehnwort s(v)od-
(d)an (mnd. sodån, dan. saadan)4 gebraucht. Es wird gewohnlich
als indekl. Adj behandelt: z. B. suoddan Riettur III Mos 10,14, i mot
soddan Manne ibid. 20,3, i suoddan Biode VMos 19,10, allar soddan
1 vgl. Nor Aisl § 478, Cl-Vigf S. 298.
2 vgl. IslGr § 235,e, StEin S. 72.
3 vgl. Cl-Vigf S. 298.
4 vgl. WN S. 313, zum Lautliehen vgl. oben §§ 67,1 und 116,b.