Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1956, Blaðsíða 408
386
Nafn Psalt 102,16, po ad pair enn føstudu / pa vil eg ecki helldur
heyra peirra Bæn Jerem 14,12, pad peir lciæme og hialpudu peirn
Luc 6,7 usw.
Ausserdem ubervvicgt -u stark bei den Prateritopras, vor allem
bei skulu: z. B. pa skylldu pau so heita I Mos 2,19, ad ærnar skylldu
pa Lambanna ibid. 30,41, so peir mættu hafa pad II Mos 6,12, Mundu
peir pa ecke lemia oss i Hel . . . ? ibid. 8,26, pad Draumen ættu pigner
Ouiner Dan 4,19, pa sette hann Kong epter sig / suo at menn
vissu . . . huer Herrann skylide vera II Mach 9,24 usw.: suo ad pær
skylide skijna a Jørdina I Mos 1,17, ad pau . . . mætte II Mos 36,17,
ad peir . . . kynne V Mos 32,29, munde peir Psalt 124,3, ad peir visse
II Mach 14,32 usw.
Bei den iibrigen Verben bleibt -u noch stark hinter -i zurxick, vor
allem bei den starken Verben. Beispiele: so ad peir sæu I Mos 9,23,
. . . bifalning ... \ ad peir leiddu Jsraels Somi burt II Mos 6,12,
huort peir villdu hlyda Bodordum DROTTJNS Dom 3,4, peir hefdu
IV Kg 13,19, peir stædu Jerem 16,1, peir segdu Dan 4,6, so at peir
. . . gleddu sig Spek 18,6, so at peir giætu aklagat hann Matth 12,10
usw.: ef peir være par I Mos 18,24, fyrr enn peir fære i Sængur ibid.
19,4, pær hefde ibid. 31,26, ad peir leidde II Mos 6,26, ad peir kiæme
ibid. 8,18, peir fremde ibid. 39,41, ad peir feinge III Mos 24,12, so
peir flytti Konginn vtan yper Jordan II Kg 19,16, at peir . . . sagde
II Chr 20,21, Suo ad peir . . . hiellde hans Bodord Psalt 78,8, ønguer
pleire . . . / sem Kongar yrde II Chr 22,9 usw.; beide Formen neben-
einander: so ad peir snere sier og bæru ecki Reykelsi annarligum
Gudum Jerem 44,5.
Der KonjPrås der Prateritopras hat in Ubereinstimmung mit dem
KonjPras des Normalverbs die Endung -i im allgem. bewahrt: So
menn meigi finna Fædslur I Mos 41,36, suo peir vite II Mos 29,46,
ad aller Kongsins Syner mune dauder vera II Kg 13,33, at peir skule
Jerem 6,14, ad peir kunne Spek 13,9 usw. Doch kommen von skulu
und munu Formen auf -u vor, die aber wohl fast alle mehr oder
weniger unsicher sind: z. B. so ad Landid verde ecke i eyde / og ad
Villudyren skulu ecke piølgast i mote pier II Mos 23,29, suo ad Hiørt-
un skule duglaus vera / og marger skulu falla Ez 21,20, pad er vijd
pr ægt vor det allt til Jerusalem / ad par korne Vardmenn vr piarlægum
Løndum / og munu æpa Her ope Jerem 4,16, Ap pui seiger Daniel