Sókn - 15.10.1931, Síða 6

2
S ó K N
Sókn
kemur út vikulega, og hefir
verið ákveðið, að selja þau
blöð sem koma út til áramóta
á kr. 1,00, en síðan árganginn
á kr. 4,00.
Gjalddagi er 1. april ár hvert.
Blaðið verður nú sent ýms-
um mönnum víðsvegar um
land allt, og eru þeir vinsam-
lega beðnir að athuga það, að
það er gert í því trausti, að þið
gerist kaupendur þess, og greiðið
götu þess á einn eða annan hátt.
Þá verður »Sókn« að sjálf-
sögðu send öllum kaupendum
»Templars«, og treystum vér
því að þeir reynist henni góðir
drengir og liðsmenn ótrauðir,
með því að afla henni kaupenda.
En ef einhverjir af þeim,
sem blaðið verður sent, ekki
vilja — mót vonum okkar —
gerast kaupendur þess, þá eru
þeir beðnir að gera afgreiðslu-
manni aðvart hið allra fyrsta,
ella verður þeim sent blaðið
áfram og þeir skoðaðir sem
kaupendur.
Afgreiðslu annast nú fyrst
um sinn Jóh. Ögm. Oddsson
Hafnarstræti 10 (Edinborg).
Utanáskrift til blaðsins er:
Sókn. Box 14. Rvík.
um. Að enn sé fjöldi manna
og kvenna reiðubúin til fórn-
fúsrar, óeigingjarnar starfsemi
i þarfir þeirra mörgu, sem eru
í hættu vegna áfengisflóðsins.
Vér trúum því, að hvervetna
um landið sé fólk reiðubúið
til að rétta »Sókn« hendina
til hverskonar fyrirgreiðslu, og
í skjóli væntanlegra vina verði
hún stórt og voldugt málgagn,
sem megni að bjarga börnum
landsins frá bölinu mesta.
Hvar stöndum vér?
Það eru æði margir, sem
ekki telja það ómaksins vert,
að vera að skifta sér af þjóð-
félagsmeinum, sem þeir þó
viðurkenna að séu til og þörf
sé á að bæta úr, og fari mað-
ur svo að spyrja um ástæður
fyrir tómlætinu, þá eru það
algengustu svörin, að þeir hafi
ekki tíma til þess, og að þeir
vilji ekki koma nálægt félags-
legri starfsemi vegna þess að
forsvarsmenn hinna ýmsu
mannbótamála séu svo voða-
legir öfgamenn. Þeir sem lengi
hafi unnið fyrir bindindis- og
bannmáliðþekkja velsvonasvör.
Á fyrstu árum Góðtemplar-
reglunnar hér á landi voru
búnar til hinar ferlegustu fyrr-
ur um þann félagsskap, siðar,
þegar almenningsálitið var orð-
ið með starfsemi félagsskapar-
ins, vegna sjáanlegs gagns er
hann gerði, þá var viðkvæðið
það, jú, að félagsskapurinn
væri góður og vert að styðja
hann, en þeir vildu bara ekki
vera í honum. Og svo þegar
bannið kom. Þá komu þessar
sárfrómu sálir, sem aldrei höfðu
viljað rétta út minnsta fingur
til stuðnings hindindismálinu
og urðu allt í einu eldheitir
bindindismenn. Já. já, bindindi
var ágætt, það höfðu þeir allt-
af sagt, en bann öfgar, vitleysa
stórhættulegt löghlíðni manna’
— Bannið stóð samt, og gerði
ómetanlegt gagn. Drykkjuskap-
ur hvarf gersandega hjá fjöl-
mennustu stéttum landsins.
Samt héldu víndýrkendur á-
fram að klifa á þvi, að á-
standið væri slæmt, það þyrfti
að bæta úr því, það mætti
ekki vera svona strangt, bezt
mundi að leyfa létt vín, og
léttu vínin komu, en bara á
þann sorglega hátt, sem allir
þekkja. Og með sína sorglegu
og dýrkeyptu reynslu, því að
síðan hefir enginn hemill verið
hafður á vínnautn í landinu, í
skjóli þeirra hafa vaxið upp
leynisölustaðir og heimabrugg.
Og þeir sem báðu um léttu
vinin una engu betur ástand-
inu nú en áður, þeir segja að
ástandið sé afleitt, ráð þeirra
til umbóta eru misjöfn, sumir
vilja fá sterka drykki, og þá
muni þetta lagast, aðrir telja
það ekki nauðsynlegt, en aftur
á móti mjög nauðsynlegt að
leyfa tilbúning sterkara öls.
Af því sem sagt hefir verið,
og margir munu kannast við
að sé rétt, eru skoðanirnar
skiptar meðal þeirra er vínið
viljað hafa um það, hver ráð
séu bezt til þess að draga
úr áfengisnautn, því miður eru
bindismenn ekki á einu máli
um það heldur. Reynslan virð-
ist sýna það, að við hverja til-
slökun hefir ástandið vernsað.
Og eitt eru menn yfirleitt
sammála um, það, að núver-
andi ástand sé slæmt, og að
þjóðin sé í hættu vegna auk-
innar vinnautnar. »Sókn« tel-
ur það sitt sérstaka hlutverk
að ræða þetta mál, gera til-
lögur til umbóta, og birta til-
lögur og skoðanir málinu við-
komandi. Fyrir dyrum virðast
erfiðir tímar, kreppan er skoll-
in yfir, ef til vill geigvænlegri
en nokkru sinni áður, mundi
þjóðinni nokkru sinni fyr hafa
riðið meir á að vera bindind-
issöm. Er ekki það ástand er nú
ríkir, tilvalið til að taka sér fram,
og hafna óþarfasta og skaðleg-
ustu vörutegundinni sem flutt
er til landsins, víninu? F.