Alþýðublaðið - 09.09.1925, Blaðsíða 2

$

Fiokkarniroggeogið
GeKgisnefndin,
.4 síð&fitai alþingi var samþykt
tUiaga un að bæta vlð tveimur
ráðgeíandl iuiitrúutn latdbúuað-
&r og Ejávarútvegs í gengis-
nefndlna. Fy lr kjödnu urðu þeir
Tryggvi og Óiafur Thórs, sem
síðan hafá af atefli unnið móti
gengishækkun. Annar þeirra er
hreinn fulitrúi stórbændi, and-
stæðnr hagsmunum smábæod-
anna í þessu máli, hinn fuiltrúi
fisksalanna íáu, en voldugu, and
stæðnr hagrmunum útgerðarinn-
ar í heild í gengismáilnu. Má
aegj i, að þetta val sé æði und-
arlegt og sýai, hverjir fari með
völdln í íhaldsflokkunutn báðum.
Jón Baídvinsson kom með þá
tiílögu á þingi, að auk þess yrði
bætt við f nsfodina fuiltrúa neyt-
onda, alþýðunnar, kosnum af
Alþýðuaambandl íslands, og foll-
trúa inrflyljenda, kosnum' at
Verzlunarráði ísiands. Það var
feit. Yfirgnæfaudi meirl hlutl
þjóðarinnsr mítti ©ngan iuiltrúa
hafa í geagignefndinnl Aflelðlng
arnar eru aul éðar. Þassir tveir
ráðgefandl gengisnefndarmenn,
Tryggvi og Óiafur, ha-a hingað
tll táfið gœgíshækkun og bakað
með því aimenniagi þessa iands
stórkostbgt íjárhagsiegt tjón. En
geagið hsfir samt orðið uð hækka.
Asaogurinn aí þessari mótstöðu
innan gengianefndarlnnar móti
hækkuniuni hefir að elns orðlð
sá, að hækkunln hefir orðlð i
miklu ttæ ri atökkum haldur ©n
anoara haiði orðið, gengiasveifi
urnar krappari, — elaœltt það,
sem msnn hafa viij'íð mest forð-
ast, en gsngisbr. akarar, sem
haútuoucQ kunnugir, geta mest
grætt á. Tryggvi og Óiafur valda
mestu um og bera ábyrgðina á
hlnnl mlklu áhættu vlð gengis-
svtúflurnar.
»A!t af að tapa<.
Ekfei «r iaust við, að »Ttm'
ion« geri sig hlægiisgan msð út-
itelkningum sínum í gengismáiinu
Blaðlnu taist svo til, að kr. 1,50
lækkuu á stertiagspundinu h»fi
í för með sér 1200 þúsund
króna tap fyrir ísioozku bændv
stéttina og jaíugiidl 195 króaa
Mðlimi Veggfððor.
Máininga ö ur all* konar.
Pí nsl»r o. fl
Vaggfóður írá 40 auium rúilan,
ansk stærð.
Verðið íágt. — Vörurnar góðar.
„MálarlnnP
Baokastræti 7. Simi 1498.
Nokkur eintök a i »H@fnd
jarlsfrúarinnar* fást á Lsufás-
vagi 15.
Yeggmyp.dir,, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
»skatti« á hvcrn bónda. Eftir
þessucn útreihnlngi ætti t»p
bænda á hækkan krónunnar frá
því, að hún stóð lægst í fyrra,
sterlingspundið nm 34 krónur,
og þangað tli aá að vera orðlð
5 Va milljón kións, og næmi sá
skattur á hvesrn bónda 900 til
1000 krónum I Samkvæmt þeas-
ati kenningu ættu bændur að
lifa á því einu að flytja út vörur,
en kaupi ekki aðfluttar vörur,
þvf að þær verða jafnmiklu
ódýrari @r fslenzk króna hækk-
ar, né heldur hafa nelnn inn-
fendan framielðslukostnað, því
að hann iækkar lfka með hækk-
un krónunnar. Skýring >Tfmans«
á bæodum er þá sú, að þeir
séu menn, sem iita á þvf einu
að flytja út ísleozkar afurðlr, ®n
kaupa ekkert að og eta ekkert.
En hva marglr Isfendingar eiuí
þessari >bændastétt«.
Eínnlg mættt benda á það, að
hefðu bæi dur tf'pað 5.1/, milíjón
króna á þessari hækkun krón
uariar, þá myndu þalr áður ha*a
grætt um 9 — 10 milljónir króna
á lækkun krónunnar frá þvf, er
sterlingspund ð var um 18 krón
ur, urz það koœst upp f um 34
krónur, miðað vlð elns árs fram*
leiðslu.
RSkkingaveíur »Tímans« er
ot K »gnsær. Það er ekki bæoda-
státtio, sam er »alt at að tap*«, —
t. á. m viðurkcnt, að s. I, ár var
rnjög sott fyrir bændur, — held-
ur »Ttminn« «>g Framióknar-
fhaídtð, sem æ t&par fylgi, því
AlþýðublftðVð .
komnr út i hrarium vírkum degi.
Afgraiðsla
við Ingólf**t,r*Bti — opin dag-
lega frfc kl, ð árd. til kl. 8 siðd.
Skriístof*
i Bjargarstíg 8 (niðri) jpin kl.
91/,—101/, árd. og 8—9 *iðd.
8 i m * r:
688: prentsmiSj*.
988; afgreiðsla.
1894; ritstjóm.
Yerölagij
A&krifíarverð kr. 1,0G á mánnði.
1 Auglýsingaverð kr. 0,16 mm.eind,
ásssssáiwaawfwwMsastíiawwi
berara sem það ver'ður að því
að troða DÍður sfnar fyrri hug-
sjónir og hag fsienzkrar bænda-
aiþýðu. (N».)
E'.
Þ r æ 1 k n n.
Af þvf að ég hefi ekkl séð
neinn taka tll máis í blöðunum
um meðferðina á okkur, sem
vlnnum að losun á cementi, kol-
um og salti, þá vildi ég mega
blðja yður, hr, rltstjóri! fyrir
eftlrfarandl línur, et það mætti
varða til þess að vekja samverka-
menn jmína af dvaianum og til
meðvituudar um sjálfa slg.
Þegar byrjað er að losft úr
lestsrrúmi aklpsloa eitthvað af
ofantöldam vörum, þá eru höfð
þrjú tll fjögur gengi, sem kallað
er, eftlr atærð skipsins. Við hvert
gengl ern fjögur mál, ef nm sait
er að ræð<», og tveir menn við
máiið, st.m bæði meka í það og
losa úr þvf f pokana, aem svo
eru teknir npp úr rúmi skipsins
með vindunni og settlr á bifrelð,
sem þeysir af st&ð ucdir eins og
»stio£fao« er laus af pokunnm.
Þetta andurtekur slg koll at
fcolli.
Nú erum við, verkamenn, svo
garðir, að við vlljum ógjarnan,
að þau tarartæki, sem notuð em
tll fiatnings frá sk'p! og upp í
hús, þurfi áð bfða eítir þeirri