Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - apr. 2021, Side 3

Siglfirðingablaðið Siglfirðingablaðið4 5
með ys og þys, og allar vinnandi hendur
höfðu eitthvað fyrir stafni.
Afi kemur sér vel fyrir og fær
málafærsluréttindi og gerist umboðs-
maður norskra útgerðarmanna svo sem
Tynesar og Roalds og græðist fé. Hann
kaupir/leigir tún um 1912-1915 af
Efri-Höfn að stærð um 4 dagsláttur.
Mun það hafa náð frá Skriðustíg í
norðri (bröttu brekkunni sem byrjar
þar sem Lindargata mætir Suðurgötu)
og markast í vestri af Heiðarvegi og að
sunnan af línu sem sker húsið Háveg
24 og liggur milli húss Jóhannesar Þórðar
og Björns og Eiríksínu (eða Sveins Björns og Hansínu) og
endar niður við Suðurgötu í austri, og áfram leigir hann og
selur úr þessu túni sem í kringum húsið var. Á þessu túni
og húsi er ég alinn upp.
Á túnræmu milli Hverfisgötu syðri og nyrðri (Skriðuhverfi
sem ég kýs að kalla svo) og slítur sundur Hverfisgötuna
frá Heiðarvegi að gatnamótum Suðurgötu og Laugarvegs
standa hús nr. 16-31. Hverfisgata 16 var aldrei kallað
annað en Skarðdalur og fólkið Skarðdalsfólkið. Þar
bjuggu í mínu ungdæmi Björnonía og Sigurður og svo
Finna og Einar sem áttu drenginn Patta, eins og hann var
alltaf kallaður, þar til hann var seint og um síðir skírður
Aðalbergur Snorri. Hingað fluttu svo Guðni Gestsson
(f. 30) og Jónína Egilsdóttir með börn sín Rakel (´48-´59),
Gest Guðnason (49-19), gítarleikara og Egil sem spilaði
með okkur fótbolta hjá KS og dótturina Hrafnhildi eða
Rabbí.
Sunnan við þau á Hverfisgötu nr. 18 bjuggu Bjössi Björns
og Nína og á neðri hæðinni bróðir Bjössa Kobbi.
Neðan við Hverfisgötuna nr. 17-21 bjó Alli á Neista, bif-
vélavirki og Þóra konan hans og niðri bjuggu Haraldur
Árnason kenndur við Shell og kona hans Karólína.
Þeirra börn voru Ólöf Þórey, Helga, Ragnheiður, Árni
og Eyþór. Í næsta húsi bjó Jón Sæm og Bára með dætur
sínar Gunnu, Kolbrúnu og Hrafnhildi og niðri bjuggu
Pétur á Nöf, bróðir Skafta, og Magga og kötturinn Ponta
sem misst hafði skottið. Í húsi nr. 21 bjó Sigurbjörg og
dóttursonurinn Gulli, Seinna flutti þangað ekkjan Val-
gerður og börnin, Raggi, Kjartan, Sævar, Lóa, Freyja,
Sigrún, Heiðrún og skólabróðir minn Þorsteinn, Doddi
Gerðu.
Tveimur húsum sunnan við Suðurgötu 26 bjuggu Jón
Sigurbjörnsson og Maja með börn sín Bjössa, Ásu, Sverri,
Lovísu og Möggu en Sverrir var jafnaldri minn. Man eftir
því að hafa kjagað eftir túninu framhjá húsi Láru og Árna
Björns til að leika við Sverri. Á Hverfisgötu 27 ofan við
bjuggu Nunna Möller og Jón í Hrímni síldarsaltandi
með börnum sínum Björgvini, Steinunni, Brynju og
Salbjörgu. Nunnu fékk ég að bolla á bolludaginn og fékk
að launum rjómabollu. Niðri hjá Jóni og Nunnu bjuggu
í mínu ungdæmi þau Aðalsteinn og Sigga Gísla, foreldrar
Eysteins, Hinna, Gugga og Kristjönu. Eysteinn fór ungur
á sjó og í einni siglingunni mundi hann eftir okkur Sigga
Ása, guttunum í hverfinu og færði okkur gjafir.
Sól og sumar suðrábökkum
Það kemur eflaust mörgum á óvart
að þessi hreinræktaði Siglfirðingur
og boðberi Siglufjarðar skuli vera
fæddur í Reykjavík! En þannig var
það og er. Þegar ég var sex mánaða
lentum við mamma; Binna Jóns á
firðinum með Catalínu flugbát. Á
bryggjunni tók greiðvikinn maður
á móti okkur og mamma fékk far
heim með drenginn sinn að húsinu
Suðurgötu 26 þar sem amma og afi
höfðu búið síðan 1904. Greiðvikni
maðurinn var Jónas Björnsson sem
síðar átti eftir að verða tengdafaðir
minn! Móttökurnar í gamla húsinu
voru stórkostlegar. Frændur mínir
Erlingur og Ingvar, synir Boggu
Jóns og Bjössa Kalla, stóðu á pallinum og sungu til frænku
sinnar: „Sértu velkomin heim, yfir hafið og heim!“
Húsið sem er svokallað norskt kataloghús og keypt
upphaflega af skipstjóra sem var svo svikinn í tryggðum
þegar smiðurinn og hann komu með húsið tilsniðið til
Siglufjarðar. Afi og amma höfðu
þá misst hús sitt við Norðurgötu
í bruna skömmu áður og voru
komin með tvær litlar dætur, þær
Helgu (f.02) og Theu (f.04) og
festu kaup á húsinu sem hinn
hryggbrotni skipstjóri hafði selt
smiðnum, sem reisti það á þessum
fallega stað.
Af Fljótamanninum afa Jóni Jó-
hannessyni (f.78) er það að segja að
hann kunni vel við sig á Siglufirði
og segir frá því í grein í blaði sem
skátar gáfu út á 30 ára afmæli
Siglufjarðar og hét einfaldlega
„20. maí.“
Afi rennir sér í fínni færð á skíðum seint í apríl 1902 og
telur upp nánast alla íbúa og hús og bæi á Eyrinni en þau
voru 14 talsins. En þegar greinin er skrifuð 36 árum síðar
hefur heldur betur orðið breyting á. Bærinn sem árið 1902
var aðeins lítið sjávarþorp var orðinn stærðar kaupstaður
Binna með drenginn sinn
sunnan við húsið. Takið eftir
trénu á efri myndinni sem
hefur heldur betur teygst
úr. Var nýlega grisjað til að
forða húsi frá skemmdum og
til að auka birtu.
Þarna má sjá bakkana norðan Roaldsbraggans sem hverfið er kennt við. Til að fá athafnapláss hefur verið gripið til þess ráðs
að grafa út bakkana. Og takið eftir að Skriðustígurinn rétt sunnan við hús Tomma Hallgríms og Bjarkar, sem er fremst á
myndinni er ekki kominn en sú gata kemur eftir stóra skriðu úr Fífladalslaut 1933. Suðurgata 26 er með rauðu þaki hægra
megin á myndinni. (Málverk Kristínar Jónsdóttur líklega1920).
Svona ímynda ég mér að Jónstúnið hafi litið út í upphafi. Fjórar dagsláttur.
Suðurgata 26. Jonni Jóns á þakinu. Líklega í hlutverki sótara.
Binna Jóns með frændur sína, Erling og
Ingvar í dyrum gamla hússins.