Alþýðublaðið - 19.09.1925, Blaðsíða 2

Álls konar sjðTátryggingar.
Símar 542 og 309 (framkTíœmdarBtJéri).
SÍGiBefuí: Insaraueð.
Vátæyfgglð hjá þessn alinnlenda féíagll
Þá fer v©l um hag yðaxs
Fjárbjssir,
pantaðar ©ítir tiivísuo Dýravsrndunerféla.fsÍBS danskÍH og með
meðœæJura !r4 Elátrurum við sláturhúa Siáturlélags Suðurlsnds,
seld&r hjá inmúel Olafssynl, L4ugav@gl 53.
2
Dýrtíðin,
Herra ritstjóri!
Viljlð þér Ijá eftlríarandi iía-
nm rúcn i h@lðruðu blaði yðsr?
E>d nær dagícga spytja við-
skiftameaa miair mig: Hvenær
minkar dýrtíðlo? Hvsrnig etend
ur á því, að þrátt tyrir allan sfl
ann og útflutninginn og góð-
ærið skuli v@ra þvf nær hallær-
Isverð á flestum nauðsyBjuta?
Sjálfur hefi ég daglaga véit
þeasu fyrir mér, og nlðurstáðan
verður alt af sú sacna:
í>að eru toiíarnir og léggengið,
sem skapa dýitíðina og vlðhaída
hénni.
Seiut í ágústmánuði fékk ég dá-
lítið sf kaffibrauði trá Danmörku.
Þáð er svoaa mlðlungsbrauð og
mjög langt frá að vera nokkur
óhófsvara. Kíiógrammið af því
kostaði hjá heildssia í Höfn kr.
2,00 danskar. Gengið var þá hér
kr. 12903 Uverjar kr. 100,00
danskar.
Þetta kaffibrauð kostaði hing-
að koœlð:
Iunkaupsverð, 2 danskar
krónur á m/08 = . . kr. 2,59
Frðgt 14 Vs dauskir
aurar............ — 0,19
Verðtollur, 3o°/0 af inn
kaupsv@rðl|.......... — 078
Vörutoilur, 7 Vs eyrir af
kg. með umbúðuœj . — 0,10
Ýmisa kostnaður . . . . — 008
Saratala pr. kg. kr. 3.74
Sé álagnlugin um 25 % — 0,94
verðurútsöiuverðið á kg. kr. 4 68
@ða 134% hærra en heiidsölu-
verðið í Danmörku.
Ef tollarnir væru afnumdtr og
genglð j afnt á danskr! og ís-
lenzkri krónu, yröi verðlð sem
hér aegir:
Iunkaupjverð..........kr. 2,00
Fragt.................—■ o 14
Ýmíse kobtnííður .... — 008
Samtaís pr, kg. kr. 2,22
-f- sömuáfagningu, 25% — °56
útsöiuverð hér á kg.. . kr. 2 78
eða 1 krónu og 90 aurum ódýr-
ara @n nú,
Eia króna og níutíu anrar eða
tve’r fimtu hlutar af útsö'uvorð-
inu isru þv! tH orðífir élngöngu
vsgna foliánna og léggengisins.
Svona @r uu fjölda margar
aðrar vöruteguodir, sem fóík
kvartar uodaR að vlð ksup-
mennirnir seíjum dýrt; 40% af
útEÖluvwrðlnu stafar sf toilum og
14gg®ngl,
Það er lífsikiiyrði íyrir alle,
að dýrtfðin minki; hún getur
ekkl minkað, finst mér, ne.ma
króuan okkar hækki, og tell-
arnir séu fækk íðlr eða afnumdir.
Mér finst, etð b&nkarnlr ættu
að reyna að vtnna sem bvzt að
því, &ð krónan hækki, og kjós-
endur ættu að leggja fydr þing-
menn sfna að lækka eða afnema
alveg slfka toiSa ssm þá, sem
ég hefi hér bént á. Það er
áreiðanísga b< zt fyilr allan ai-
menning, og bingmeno, lands-
stjórn og g«m»isnsfnd dga að
vinna að þvf, sem @r þjóðlnni f
heild lyrir beztu.
7. sept, 1925.
Eaupmaður.
Alþýðublaðbu @r sérstök á-
nægja að flytja ofánritaða grein.
Hún sýnir með óhrekjandi töluœ,
hvereu gífurlega íhaldið misbeitir
stjórcmálavaldl sfnu og yfirráðum
sfnum yfir psningamálunutn tll
þess áð féfletta alþýðu
Hátolls.rnir, lággengið og vsxta
okrið eru aðferðirnar, sem það
notar — til að »!aga (jáihaginn<,
— ekki fjárhag aimennlngs, sem
skattlagður er um 400/o aí and-
vi-*i fjölmargra þurftarvara slnna,
— kki fjárhag rfkissjóðs, sem
tr.par stórfé á lággesginu og
háu vöxfunom, hefdur — fjárhag
burgelsanna, ð :m græða á lág-
genginu og I01 na við að greiða
réttmæta sksttí', af arði og eign-
Clausen,
Sfmt 89.
um vegna hátoílaans, sem plndir
eru út úr alþýðu.
Og þetta leyfir F(jármálaráð-
j herrann) sér í »V»rði<. raálgagnl
miðstjórnar íhaidefiokkslns, að
kalla »ísl®nzku stefnuna< í skatta-
máfum,
Væri það satt, væri það þjóð-
arakömm
En, sem betur fer, er það ekkl
satt; það er að eln® ósvífin tií-
raun tll að færa útiends svívirð-
ingu f fálenzkan búning. í þeirrl
voo gerð, að hún verði þá út-
lbsbetrl 1 augum almenningB.
Þessi ítefna er atefna hins
óþjóðisga auðvalda og fhaldsins
um allan h«im, — sú að íæra
akattana af auði og arði á bák
vlnnaodi stéttanna, alþýðu. Heuni
hafir veríð þröngvað á f«iænzku
þjóðina í biii at sérdrægu ©g ó*
fslenzku áuðvaldi.
Hv® léngi hefzt dýrtíðin? Þvf
má svara með annsri spurnlngu:
Hv® lengi þollr aiþýða stjórn og
yfirráð íhaldsins?