Bræðrabandið - 01.03.1961, Blaðsíða 2

Bls. 2 - Bræðrabandið - 3. * 61
Boöskapur sýnarinnar er þrefaldur:
1) Það mun brátt verða um seinan að aðvara þá, sem nií er
vel hægt að ná til með boðskapinn.
2) Guð ætlast til, að fálk hans átbreiði ljás sannleikans
allstaðar.
3) Síðasti aðvörunarboöskapurinn hefur ekki upplýst heim-
inn vegna vöntunar, sem er að finna hjá börnum Guðs.
1. atriði. Sumir ætla kannske, að söfnuðurinn sá vakandi gagnvart
d<5mi þeim og þrengingum, sem vofa yfir heiminum. Svo er þé ekki.
Þaö er svo með safnaðarmeðlimi okkar sem fdlk yfirleitt, að
þeir eru aö verða ðnæmir fyrir ðgnum þeim um eyðingu, sem heyra
lífinu til á tímum kalda stríösins. Þeir eru að venjast því aö
lifa í heimi meö þeim ávissa friði, sem Churchill nefnir "jafnvægi
áttans". Þess vegna þarf söfnuðurinn stööugt aö minnast,þess,
að eftir mjög skamman tíma mun hver ógnin reka aðra.
2. atriði. Það er áform Guðs að dýrð sannleikans lýsi upp allan
heiminn þar til '’minnismerki sannleikans eru í hverri borg og
þorpi”. Til þess aö koma því í kring, verður hver safnaöarmeðlimur
að leggja sig fram. A sárhverjum Aðventista hvílir sá skylda að
átbreiða sarmleikann með öllum þeim aðferðum, sem hann ræður yfir -
persdnulegum vitnisburði, odkuni, blöðum, fjármunum og fyrirbæn.
3. atriði. Hvers vegna er mikill hluti heimsins ennþá myrkri hulinn?
"Þetta myrkur byggist á því að menn gera eins og þeim sjálfum þykir
gott vera. Þeir hafa látið stjárnast af erfðbundnum hneigðum til
þess, sem illt er. Þeir hafa gert efasemdir, aðfinnslur og gagn-
rýni aö aoalviðfangsefni sínu. Samband þeirra viö Guð er rofiö.
Þeir hafa sett ljás sitt undir mæliker." (bls.29)
Við erum ábyrg.
Menn eru gjarnir á að ásaka aöra fyrir mistök og vcnbrigði.
Hið nikla dunna verk er talið að vera afleiðing af ýmsum áhag-
stæðum ytri kringumstæðum. En Guö segir að "verkiö sé mörg ár á
eftir tímanum, af því aö við höfum látið stjárnaat af erfðbundnum
hneigðum, höfum gert aöfinnslur og gagnrýni að aðalviðfangsefni
okkar - af þvf að samband okkar við Guð er rofið og við höfum faliu
ljás okkar undir mælikeri.
Svo viröist sem hár sá um mjög uggvænlegt ástand að ræða.
En í raun ráttri gefur hán gáða von. Því að þar sem ágallar okkar
hafa hindrað átbreiöslu boðskaparins, er hægt að ljáka verkinu ef
viö hryggjumst svo yfir ástandi okkar, að við erum fás til aö gera
breytingu,
"Ættum viö ekki að glíma við Guð í bæn og biðja anda Guðs
að fylla hjörtu okkar. Kristur í okkur mun lækna holdsveiki van-
tráarinnar, sem hefur gert starf okkar veikt og lítilsgilt, Við
þurfum á því að halda að andi himnesks lífs fylli okkur. Við eigum
að vera farvegir fyrir ljás Guös og náð til heimsins. Fráhorfnir
munu endurvinnast. Við munum hverfa frá syndum okkar og með játningu
og iðrun auðmýkja drambsöm hjörtu okkar fyrir Guði. Straumum and-
legs máttar mun verða áthellt yfir þá, sem eru viðbánir að veita
þeim viðtöku." Ö.Test. bls.4-6.