Austurglugginn - 22.03.2013, Blaðsíða 4

4 AUSTUR · GLUGGINN Föstudagur 22. mars
Hjalli
BÚÐAREYRI 7, 730 REYÐARFJÖRÐUR
Ritstjóri & ábyrgðarmaður: Ragnar Sigurðsson • frett@austurglugginn.is • Fréttasími: 477 1750
Auglýsingastjóri og þjónusta við áskrifendur: Guðmundur Y Hraunfjörð • 477 1571 & 891 6484 - auglysing@austurglugginn.is
Fréttaritari í Neskaupstað: Áslaug Lárusdóttir s. 695 8498 - aslaugl@gmail.com • Fréttaritari á Vopnafirði: Bjarki Björgólfsson s. 865 7471 - fagri15@simnet.is.
Útgefandi: Útgáfufélag Austurlands ehf. • Umbrot og prentun: Héraðsprent.
KVEÐJA
E
ftir um þriggja ára ritstjórnartíð hjá Austur-
glugganum hef ég ákveðið að hverfa af
þessum vettvangi Eðlilega er litið um öxl
á þeim tímapunkti. Þegar ég hóf störf hér og settist
að á Austurlandi get ég ekki sagt að ég hafi verið
sérstaklega vel að mér um austfirsk málefni. Með
tíð og tíma kom ég mér inn í samfélagið með aðstoð
heimamanna og dyggra lesenda Austurgluggans
sem voru duglegir við að koma með ábendingar
um fréttatengd efni.
Ritstjórnartíð mín hefur verið skemmtilegt ferða-
lag og ég er afskaplega þakklátur fyrir það tækifæri
sem mér var veitt með því að gera mig að ritstjóra
blaðsins. Þannig hef ég náð að kynnast Austurlandi
og Austfirðingum sem er ekki leiðinlegt hlutskipti
enda hafa Austfirðingar tekið mér vel og mér fannst
ég velkominn í austfirskt samfélag allan tíman.
Stighækkandi rekstrarkostnaður sem að mestu
má rekja til reglulegra póstburðarhækkana hefur
auðvitað haft sín áhrif á blaðið. Austurglugginn
hefur nú í þónokkur ár barist við hækkandi rekstr-
arkostnað á sama tíma og það berst við að halda
áskriftarfjöldanum uppi. Undanfarin ár hefur blaðið
mætt þessum hækkunum með hagræðingu í rekstri.
Gagnvart síðustu tröllvöxnu hækkunum Póstsins
hefur blaðið því miður engin önnur úrræði en þau
að hækka áskriftargjald blaðsins sem hefur verið
það lægsta á landinu í nokkur ár en blaðið hefur
barist gegn því að láta rekstrarhækkanir blaðsins
skila sér í hækkandi áskriftarverði. Ég vona að
lesendur blaðsins sýni þessum hækkunum skilning
og taki nýjum ritstjóra fagnandi sem eflaust mun
færa blaðinu nýja og ferska strauma.
Að lokum vil ég þakka ykkur öllum fyrir það
tækifæri að fá að flytja Austfirðingum fréttir og
umfjallanir í þann tíma sem ég hef gegnt rit-
stjórnarstarfinu. Ég verð einnig að þakka Hjalla
skopmyndateiknara, Glúmi vísnaspekingi, öllum
lausapennum, starfsfólki Héraðsprents, dyggum
lesendum sem voru óhræddir við að hringja og
segja sínar skoðanir og öllum Austfirðingum fyrir
að hafa umborið mig í þennan tíma.
Kær kveðja
Ragnar Sigurðsson
fráfarandi ritstjóri
Þegar þetta er ritað gengur mikið á í fjölmiðlum
um ástand lífríkis í Lagarfljóti. Sérfræðingar í nátt-
úruvísindum og landeigendur við Lagarfljót fara
mikinn og fárast yfir ástandinu. Sem skiljanlegt er.
En þetta vissu þeir þó fyrir. Líka þeir sem stóðu
fyrir framkvæmdum við Kárahnjúka. Eiginlega
er þetta gömul frétt.
Hins vegar er ástæðan fyrir framkvæmdum
þessum greinilega öllum gleymd. Hvernig stóð
nú á því að Lagarfljótið var drepið? Það skyldu þó
ekki hafa verið góðar og gildar ástæður fyrir því?
Jú, málið var að af Austurlandi hafði staðið veru-
legur fólksflótti næstu tvo eða þrjá áratugi áður en
ákveðið var að ráðast í virkjun og nýtingu orkunnar
í fjórðungnum. Hvort sem mönnum líkaði betur
eða ver var þetta eini sýnilegi valkosturinn ef átti
að snúa þróuninni við, eða a.m.k. hægja á henni.
Og þó að fáir elski álver, hefur þetta á Reyðarfirði
boðið upp á ca 1000 störf á Austurlandi. Tekjustigið
hefur líka hækkað.
En fórnarkostnaðurinn er líka mikill og
Lagarfljótsdauðinn er bara partur af honum.
Snúum tímahjólinu til baka og ákveðum að virkja
ekki við Kárahnjúka. við skulum hafna uppbygg-
ingu stóriðju á Austurlandi. Hvað sjáum við þá?
Örugglega áframhaldandi fólksfækkun,
værum líklega langt innan við 10.000 hræður á
Múlasýslusvæðinu núna. Ef til vill 8000. Eða bara
5000 manns. Og hvað hefðu þeir, sem áfram vildu
hokra að sínu hér fyrir austan, upp úr sér. Sjálfsagt
talsvert minna en nú gerist.
Ég er ekki að segja að áfram hefði verið gott
að búa á Austurlandi, a.m.k. fyrir sérvitringa sem
eru svosem ekkert að eltast við hámarkstekjur.
Persónulega hefði ég alveg verið tilbúinn að velja
þann kost, þó að verkefni fyrir bókarablækur hefðu
verið af skornum skammti og kaupið lágt. Það er
ekkert sem segir að á Austurlandi þurfi endilega
að búa margt fólk.
En þá hefðu sveitarstjórnarmenn heldur betur
þurft að klóra sér í skallanum við að halda hér
opinberu þjónustustigi á nútímavísu.
Þessi „ef og hefði“ umræða hefur reyndar ekki
mikið upp á sig, en allt í lagi að halda áfram.
Sumir telja að önnur tækifæri hefðu birst, ef
þessu hefði verið sleppt. Örugglega hefðum við
fundið upp á einhverju sniðugu. Ég tel þó óvíst
að það hefði hjálpað. Þeir fyrir sunnan hefðu líka
vorkennt okkur einhver ósköp, svo mikið sem á
því er að græða.
Málið er að við sitjum uppi með
Kárahnjúkavirkjun, dautt Lagarfljót, þurra Jökulsá
á Dal, álver við Reyðarfjörð, hrikaleg raflínumöstur
o.m.fl. Ekkert af þessu kemur á óvart.
Ef ekki hefði komið til framkvæmda hefðum við haft
a. lifandi Lagarfljót,
b. óspilltan efsta hluta Jökuldals,
c. grugguga Jökulsá,
d. ótruflað útsýni til fjallanna í Reyðarfirði,
Skriðdal og í Fljótsdal,
e. ósnortið land ofan brúna í Fljótsdal utan vegar-
slóða hér og þar,
f. ónotað land á Reyðarfjarðarströnd.
Hefðu þessi hlunnindi gefið okkur önnur og glæst-
ari tækifæri?
Þungir þankar
Dauði Lagarfljóts – fórn á altari framfara
Sigurjón Bjarnason skrifar:
Ert þú með
fréttaskot?
Senda má fréttaskot,
ábendingar og athugasemdir
á netfangið frett@austurglugginn.
is, einnig má hringja í fréttasíma
Austurgluggans 477-1750.