Viljinn - 01.04.1950, Síða 2

II - "Aðventæskan" 2'50
UNCJMENNAVIKAN
II. - 18. mars - 1950
!l II H HHIIIIIIIIII lllt IIIIIIII IIIIIIIIII IIIIII II
Tilgangur og takmörk ungmennavikunnar er sem
hér segirs
1. Að hvetja æskulýð safnaðarins til stöðugra
og innilegra samfélags við Guð.
2. Að leitast við að ná til þeirra, sem dregist
hafa aftur úr, og vinna þá að nýju fyrir Krist og starf
hans •
3. Að vinna óendurfædda unglinga fyrir Krist.
*+. Að hvetja ungmenni okkar til að taka virkan
þátt í hinni heimsviðtæku hreyfingu '’Otbreið trú þína”.
5. Að uppörva allan söfnuðinn og auka skilning
hans á hinni brýnu þörf - að frelsa ungmenni okkar og
búa þau undir Guðs verk.
AUÐKENNI S.D.AÐVBNTI3TA
H IIIIIIH II IIIIIIIIIII!IIIIII ItIIII IIIIIIIIII
Hvers vegna köllum við okkur sjöunda dags Aðvent
ista? Hvers vegna ekki kristna, kirkju Guðs, öldunga-
kirkju eða lögmálskirkju? öll þessi nöfn væru réttnéfni
og mikla sögu hægt að segja í sambandið við þau. Enda
þótt i hinum ýmsu kirkjum í dag sé fraker tilhneigin til
aö slá af kröfunum og hallast að hinu heimslega, skyldi
enginn þurfa að skammast sin fyrir að bera nafn Meþódista
kirkjunnar. Guð gaf þeirri kirkju mikla og blessunarrika
vakningu fyrr á tímum. Wesley-bræður voru svo reglu-
bundnir í guðræknisiðkunum sínum og trúboðsstarfi, að
þeir voru nefndir Meþódistar í því skyni að skoðast að
þeim.
Og þrátt fyrir það, að margir góðir menn kalla
sig hinn kristna söfnuð, og aðrir Klrkju Guös, þá höldum
við þvi fram, að slík nöfn eigi ekki vel við tiltölulega
litla hópa manna, heldur eigi þau við alla 1 hinni stóru
fjölskyldu Guös, Brautr3’’ðjendur okkar starfs trúðu því,
að réttara væri að kjósa nafn, er benti á aðalkenningar
boðskapar þess, er við flytjum.
Við erum stunduin eins og lítill drengur, sem
einu sinni var spuröur aö þvi, til hvaða safnaðar hann
teldist. Hann svaraði; "Eg er ekkert að hæla mér, en
eg er sjöunda dags Aðventisti." Tilfinning blönduð gleði
og auðmýkt gripur huga vorn, er við hugsum um boðskapinn,
er við flytjum, og allir sannir meðlimir safnaðarins ættu
að vita, hvernig ber að boða hann á skynsamlegan hátt.
Að vera sjöunda dags Aðventisti er að vera frábrugðin
fjöldanum, og nú á dögum verður fólk að hafa góðar og