Alþýðublaðið - 24.09.1925, Blaðsíða 2

'SEPY&aiEKPIP
" §________
0pið bréí
til Arna SignrðssonaT
fríkSrkJuprests.
Heiíraíi kennimann!
I nýútkomnu Preatafólagsríti
leyfið t>6r yöur aö íullyiöa, aö í
bók minni, Bréfl til Láru, hafl ég
gert árás á kristindóminn,
í’essi staðhæflng yðar er óaönn.
Samt vil ég ekki setla að
óreyndu, að þér skrökvið þarna
vísvitandi. Mér er mikJu nær að
halda, að í þetta sinn hafl það
verið arftekinn, klerklegur sljóleiki
fyrir raismun á réttu og röngu,
sönnu og Jognu, sem hefir leitt
yður út í að ljúga. t’ið klerkarnir
eruð fleetir hverjir orðnir því svo
vanir að fræða aðra um hitt og
þetta, sem Þið hafið enga hug-
mynd um sjálflr, að ykkur er
ógreiður gangur um hlið sann
leikans.
I Bréfl til Láru hefl ég hvergi
gart árás á kristindóminn, og
hvergi nokkurs staðar hefl ég sagt
þar aukatekið orð honum til hneisu.
En kristindóm skoða óg einungis
kenningar Krists sjálfs, að sínu
Jeyti eins og ég tel það ©it.t Dar-
wins kenningu, sem Datwin kendi.
En innantóm orðafroða og huglaus
klerkavaðall t<»» kenningar Krists
er engu skyldara kristindómi en
orðasöfmm mín eða gengiskenn
ingar Jóns Þorlákssonar.
Yður verður að lærast að greina
rækilega milli þess, sem Eristur
kendi, og hins, sem þið kennið
eða aegið að Kristur hafi kent.
En óg gérti annað í Bréfl ti)
Láru, Ég gerði þar harðvítuga
árás á þá stétt manna, sem heflr
útvalið sig til að tala um kenn
ingar Krists og kallar þetta snakk
sitt kristindóm. Ég róð’st á klerk-
ana og kirkjuna. Ég réðst á Árna
Sigurðssyni allra alda og allra
landa. Ég róðst á huglausa. auð
valdsþræla, sem hafa gert sig að
boðflennum í heigidómi drottins,
gert kenningar hans að veizlunar
vöru og hús hans að mangara-
bæli.
Með áiás þessari vann ég í
veikleika mínum í anda Jesú
Krists, er hann rak þá Árna Sig-
uxðsson og Magnús dósent Jóns-
og aðra slíka frímúrara samtíðar
siDnar með svipu út úr helgl-
dóminum,
| Al&ýðuMaðia
kemur út h'FerjwjQ virkum dsgi.
Aígraiðsla
við Lngðlfsstrjeti — opin dsg-
leg* fré, kl. 8 6rd. til kl. 8 siðd,
«krifsts»fu
& Bjargarstíg 2 (niðri) ápin kl.
8V*-10«/s 4rd. og 8—9 siðd.
8 í m s r:
888: prentsnxiðjs,
988: sfgreiðsie.
1894: ritntjóni,
V*rðl»g:j
Askriftarverð kr, 1,0C á minnði.
Auglýslngsverð kr. 0,16 mm, eínd.
Rjól,
B. B„
að eins kr. 11,50 bitinn f
KaoptélaginD.
NB Munið skörna neftóbakið 1
Þér eruð einn á meðal þeirrá
mörgu, sem hafa tranað sér íram
til að þylja leiðinlegar atólræður
um sitthvað, sem þér segið að
Kristur hafl ke-.it. Það kallið þér
kristindóm. Þegar þór byrjuðuð að
freeða söfnuð yðar um himneska
leyndardóma, áttuð þér enga trú-
arvissu, enga andlega sannfæringu.
f’ór eruð reyndar engin undan-
tebning í þessum efnum. Tólfárin
niðustu heflr guð reyot mig með
því að láta r ig þekkja mörg
prestaefni, sem lokið hafa prófl í
guðfræðideiid háskólans. Að eins
tveir þeirra hafa átt trúarsann-
færingu. Allir hinir hafa verið
markaðsvara, rétt eins og útflútn
ingstrunturnar hans Gunnars á
Selalæk-
Pér drápuð tittlinga framan í
kenningar Kristf , spíritisma. yoga
0- "uðspeki En þér báruð ekki
gæía til að öðlaat þá ssnnfæring-
arvissu um neit ; af þessu, að þór
þyrðuð að kanaaat við það fyrir
mönnum. f*að var af ótta við al-
menningsálitið Eða máski eruð
þór fæddur mei þeim ósköpum
að geta aldrei orðið sannfærður
um neitt?
Þór voruð andlegur öreigi. þegar
þór stiguð fyrsta sinn í predikun-
arstólinn. Og mór ev ekki kunnugt
um, að þór haflð auðgast neitt
síðan.
Undir eins og þói gerist prestur,
snúist þór gegn spíritismanum.
Mér féll það hvimleiða hlutskífti í
skuut að hlusta á trúarjátningu
yðar, skömmu eftir að þér fóruð
að kalla yður þjón Jesú Krists.
Hún var árás á spírítismann. Þér
lýstuð yflr þvi, að yður hefði aldrei
geðjast að þeirri rannsóksaraðferð.
Og mér skilöist á ræðu yðar, að
þér vilduð velja einhverjar aðrar
leiðir til þess að veita mannkyn-
inu vitneskju um hin dulrænu
sannindi.
En ég fékk ekki skilið af ræðu
yðar, hverjar þær leiðir voru. Mór
var ekki kunnugt um, að hlið
himnanna hefðu verið opnuð fyrir
yður. Ræða yðar virtist sýna það
sæmilega Ijóst, að þér væruð
hvorki upplýstur af neinum and-
legum vitsmunaverum úr æðri