Skrá yfir vita og sjómerki á Íslandi - 01.01.1927, Síða 6

4
Ljósmagnið og Ijósmálið er talið í sjómilum (1 sm. = 1852 m).
Ljósmagnið er miðað við þá fjarlægð, sem ljósið mun sjást, í
meðalgóðu skygni, að því tilskildu, að það standi nægilega hátt,
en reiknað er með, að augað sje 5 m. yfir sjó.
Ljósmálið telur hve langt ljósið muni sjást í meðalgóðu skygni,
þegar augað er 5 m. yfir sjó, en reiknað með að hásjávað sje.
— Þegar lágt er í sjó mun ljósmálið verða meira, alt að því sem
svarar ljósmagninu, í hlutfalli við sjávarhæðarmismuninn. Sbr.
töfluna hjer á eftir.
Hæð logans yfir sjó er talin í metrum og miðuð við meðalflóð.
Allar áttirnar eru gefnar rjettvisandi frá skipinu og taldar frá
norðri til austurs í kring, þannig að 0° er norður, 90° austur
o. s. frv. (360° = 0°).
Auglýsingar um allar breytingar á vitum og sjómerkjum koma
í Lögbirtingablaðinu, ef eitthvað sjerstakt markvert ber að,
er það jafnframt tilkynt frá loftskeytastöð Reykjavikur kvölds og
morguns, strax á eftir veðurskeytatilkynningunni, og eru slíkar
tilkvnningar gefnar með fyrirsögn: „vitatilkynning“, fyrst á is-
lensku, svo á ensku.
UM POKULÚÐRA
Um þokulúðra ber þess að gæta, sem hjer segir:
að aldrei er hægt að vita hve langt hljóðið berst, það er algjör-
lega undir ásigkomulagi loftsins komið. Stundum getur hljóðið
heyrst yfir 10 sjóm., en stundum ekki einu sinni 2 sjóm.
Einnig getur komið fyrir, að það heyrist betur í mikilli en
lítilli fjarlægð.
að þoka getur verið á sjó, einkum á nóttum, án þess að vart verði
við það á þokulúðurstöðinni.
að mjög örðugt er að gjöra sjer grein fyrir, í hvaða stefnu eða
hve langt maður er frá þokulúðrunum.
að bergmálið frá þokulúðrunum er oft öðruvísi en hljóðið sjálft,
vanalega lengra og veikara og heyrist stundum úr öfugri átt.
að samkvæmt framanskráðu ber að skoða þokulúðurinn aðallega
sem varúðarmerki og til áminningar fyrir sjófarendur um að
sigla hægt og gætilega og nota sökkuna.