Sambandstíðindi - 01.04.1939, Side 1

SAMBANDSTIÐINDI
ÚTGEFANDI: VERKAMÁLARÁÐ ALÞÝÐUSAMBANDS ÍSLANDS
I. ÁRG. REYKJAVÍK, 1. APRÍL 1939 1. TBL.
VERKAMÁLARÁÐ ALÞÝÐUSAMBANDS fSLANDS, hefir ákveðíð að ráðast í útgáfu pessa blaðs.
Er pað tilraun til þess að bœta úr peirri vöntun, sem hingað til hefir verið á blaði, sem ein-
göngu vœri œtlað verkalýðsfélögunum.
Blaðið mun flytja stuttar greinar um verkalýðsmál, birta helztu atriði úr samningum milíi verka-
lýðsfélaga og atvinnurekenda, útdrátt úr dómum Félagsdóms o. s. frv, Auk þess mun blaðið birta
ýmsar skýrslur um kaupgjald o. p. h., eftiz pví sem föng verða á, svo og fréttir frá félögunum. —
Ætlunin er að blaðið komi út mánaðarlega, að minsta kosti 9—10 mánuði ársins og verði selt víð
svo vægu verði, að öllu verkafólki sé kleift að gerast áskrifendur að pvi,
Verkamálaráðið vœntir pess, að pessari viðleitni til pess að auka pekkingu félagsmanna og styðia
að meira sambandi milli peirra, verði svo vel tekið, að trygt verði að blaðið geti komið út reglulega,
en pað verður pvi að eins, að verkalýðurinn sýni pá stéttvísi að útbreiða blaðið svo sem framast er
unnt. Markmiðið á að vera: „Sambandstiðindi“ inn á hvert verkalýðsheimili.
Hið innra starf stéttarfélaganna
-----»-----
Hið venjulega skipulagsbundna
starf innan stéttarfélaganna lýtur
sömu reglum og störf annara fé-
laga. En stéttarfélagi ber meiri
nauðsyn til þess en nokkru öðru
félagi að hafa reglu og skipulagn-
ingu í öllum sínum störfum. Eitt
af fyrstu boðorðum stéttarfélags-
ins er að varðveita daglega rétt-
indi verkamanna á vinnustaðnum
og gæta þess, að samningum við-
víkjandi launa- og vinnuákvæðum
o. s. frv. sé fylgt út í yztu æsar.
Brjóti vinnuveitandinn gerðan
samning á einn eða annan hátt,
skal því þegar í stað mótmælt og
honum gefinn kostur á þvi að
leiðrétta það strax. Heppnist þetta
eigi, skal málinu þegar skotið til
verkamálaráðs. Oft getur það ver-
ið hyggilegt að snúa sér fyrst til
stjórnar viðkomandi fulltrúaráðs
verkalýðsfélaganna á staðnum, og
ef mögulegt er, að fá málið leyst
fyrir hennar atbeina.
Nokkru áður en samningar eru
útrunnir, er venja að leggja fyrir
stéttarfélögin spurninguna um
það, hvort samningnum skuli sagt
upp. Verði sú leiðin valin, þarf fé-
lagið að ræða þær kröfur, sem
gerðar skulu af hálfu verkamanna
viðvíkjandi nýjum samningi, og
að endingu hvort grípa skuli til
þeirra ráða að leggja niður vinnu.
Þegar um jafnmikið vandamál er
að ræða, ber brýna nauðsyn til, að
unnið sé af fyllstu nákvæmni og
samvizkusemi. Um leið og samn-
ingum er sagt upp, er friðurinn í
raun og veru rofinn. Baráttan er
hafin. Áður en sóknin hefst, þurfa
menn að kynna sér styrk andstæð-
inganna af fremsta megni, engu
síður en sinn eigin styrk.
Jafnan skal vega og meta þá
möguleika, sem fyrir hendi eru, og
rannsaka eins vel og hægt er hvort
þeir muni leiða til sigurs eða ósig-
urs. Þá en fyr ekki er von til þess
að hinn rétti grundvöllur finnist.
Sé málið tekið til meðferðar á
þennan hátt, geta menn verið
miklu öruggari er þeir hefja bar-
áttuna, hnígi öll rök í þá átt, að
það sé hyggilegasta leiðin.
Áður en vinna er lögð niður,
þarf að kjósa verkfallsráð, hafa
viðbúnað með tilliti til þess, að
verkfallsverðir séu settir á vinnu-
stöðvarnar o. s. frv. Ef á sama stað
eru fleiri en eitt félag innan sam-
bandsins, sem lagt hafa niður
vinnu, kjósa þau sér í sameiningu
yfirstjórn, sem stjórnar verkfall-
inu á staðnum. Þessi yfirstjórn
verður einnig að ákveða baráttu-
aðferðir á meðan á verkfallinu
stendur.
Menn verða að gera sér það ljóst
hve mikla þýðingu almennings-
álitið getur haft fyrir farnað
og árangur verkfallsins. Það, sem
fyrst og fremst ber að stefna að,
er það, að baráttan og alt, sem að
henni lýtur, mæti skilningi og
hrifni hjá hinum vinnandi stétt-
um. Nauðsynlegt er að kalla
verkamenn þá, sem þátttakendur
eru í verkfalliriu, saman á fundi
og taka þar til meðferðar alt það,
sem þýðingu getur haft í sambandi
við verkfallið. Einnig hefir það
mikla og raunhæfa þýðingu, að
bjartsýni og baráttugleði ríki með-
al verkamannanna.
Stéttarfélögin verða að gera sér
það ljóst, að aðrar baráttuaðferðir
en verkföllin eru einnig til, bar-
áttuaðferðir, sem verkamenn geta
undir vissum kringumstæðum
notað með góðum árangri. Slíkar
baráttuaðferðir geta, ef sérstök