Skutull - 01.12.1977, Síða 4

4
SKUTULL
r —...... |
„ .. það var eígi rúm
fyrir þau í gistihúsinu”
Sérhver rithöfundur, sem
ætlar sér að skýrá og skil-
greina líf og lífsviðhorf
hvers þess einstaklings, er
hann skrifar um, reynir ætíð
að leita eftir einu eða öðru
frá æskuárum persónunnar,
er skýri athafnir hans síðar á
lífsleiðinni.
Hefir nokkurt atvik í
bernsku nokkurs manns orð-
ið fyrirboði örlagaríkari
sanninda en það, sem fram
kemur í frásögn Lúkasar um
fæðingu Jesú í Betlehem:
„Það var eigi rúm fyrir
þau í gistihúsinu.“? Þetta
reyndi Jesús á jarðvistardög-
um sínum, - í hugum mann-
anna var ekkert rúm fyrir
boðskap hans, í lífi þeirra
var ekkert rúm fyrir þau
kærleiksviðhorf, sem hann
boðaði, í samkunduhúsun-
um fyrirfannst ekkertrúm fyr-
ir háleitan boðskap um end-
urhvarf og náungakærleika.
Allt líf hans var barátta
við lokuð hjörtu mannanna.
Hann vildi beina þeim inn
á nýjar brautir, en án ' ár-
angurs og að lokum varð
hann að ganga hina þján-
ingafullu leið til Golgatha,
því enginn vildi taka á móti
honum.
Tilveran í dag er fullmót-
sagna og ringlureiðar. Við
verðum oft að missa af því
mikilvægasta sökum linnu-
lítils lífsgæðakapphlaups
samtíðarinnar. Þetta á við
bæði varðandi góðar bók-
menntir, fagra tónlist, feg-
urð náttúrunnar, - þetta allt
vanmetum við og vanrækj-
um sökum þess að við erum
svo önnum kafin. Við glöt-
um of oft dýrmætri vináttu
og missum af þeirri ham-
ingju, sem aðeins finnst í
faðmi góðrar fjölskyldu.
Þannig lokum við Frelsar-
ann utan dyra í lífi okkar,
og glötum þar með öllu því
góða og fagra, sem honum
fylgir.
Gistihúsið var ekki opnað
fyrir Jesú vegna þess, að
menn vissu ekki þá, hver
stóð fyrir dyrum úti. Þá af-
sökun höfum við ekki. Við
vitum hver hann er. Stað-
reyndin er sú, að við eigum
hlutdeild í þeim menning-
ararfi þar sem listamenn
eins og Rafael hafa heiðrað
hann í ódauðlegum lista-
verkum og tónsnillingar eins
og Bach hafa flutt honum
hina fegurstu lofsöngva.
Jafnvel trúleysingi eins og
sagnfræðingurinn Lecky
sagði: Þessi einfalda frásaga
um þriggja ára starf hefir
markað dýpri spor á fram-
farabraut mannkynsins en
allar ritgerðir heimspeking-
anna eða umvandanir og
siðapredikanir lærimeistar-
anna.
Þegar við á aðfangadags-
kvöld látum hugann reika
til gistihússins í Betlehem,
er ástæða til að minnast
þess, að gestrisni er þýðing-
armeiri en flest annað. Hví-
lík breyting yrði ekki á lífi
flestra, ef hugarfar gestrisn-
innar hefði meiri tök á okk-
ur? Fáein dæmi skulu
nefnd. Ungur maður stað-
næmist á vegamótum. Ný
hugsun grípur hann föstum
tökum og hann veitir henni
rými í hjarta sínu, - og sjá,
líf Sáls frá Tarsus hefir gjör-
breyst.
Við strönd Genesaret-
vatnsins'ber fundum þeirra
Péturs og Jesú saman. Og
jafnvel þótt Pétri finnist
hann ekki verðugur þess að
veita viðtöku þessum mikla
boðskap meistarans, gefur
hann honum þó rúm i
hjarta sínu. Þar með verður
það ekki aðeins Pétur einn,
sem endurfæðist, heldur
nær sú breyting til alls man-
kynsins að meira eða minna
leiti. Þar er eitt af undrum
lífsins, - ef maðurinn opnar
hjarta sitt eitt andartak fyrir
því göfuga og góða eins og
Páll postuli gerði forðum á
veginum til Damaskus,
skeður undrið mikla, - nýr
maður, ný lífsviðhorf.
Seinna sagði Páll: Það er
ekki lengur ég, sem Iifi,
heldur lifir Kristur í mér.
Eitthvað áþekkt gerist
enn í dag því atburðurinn í
Betlehem er ekki aðeins
gömul helgisögn. Kristur
knýr stöðugt á dyrnar. En
við getum breytt framhaldi
sögunnar og opnað fyrir
honum, - gefið honum rúm
í hjörtum okkar.
Að vísu skiljum við ekki
öll vandamál heimsins
nema við sjáum þau út frá
því sjónarmiði gestrisninn-
ar, sem hér er um rætt. En
hvers vegna á atburðurinn í
Betlehem að þurfa að end-
urtaka sig sí og æ? Hvers
vegna eigum við stöðugt að
vísa þeim frá, sem vilja
bjarga okkur og neita að
taka á móti þeim? Ég er
hræddur um, að einnig við
munum á komandi árum
hrópa: „Við höfum enga
þörf fyrir þetta“. Þetta
munum við gera í hvert
skipti, sem nýjar hugsanir,
ný samfélagsviðhorf, koma
fram á sjónarsviðið, sem
geta orðið afdrifarík fyrir
framtíð mannnkynsins.
Hugur okkar er um of fjötr-
aður vanafestu og fordóm-
um, og ótta við allt, sem
nýtt er.
Helstu og dýrmætustu
gjafirnar, sem mannkynið
hefir öðlast gegn um tím-
anna rás er sá frjálsi andi og
þeir leitandi vitsmunir, sem
skynja það mikilvæga, sem
við mætum á lífsleiðinni og
þor til að ganga til liðs við
það af heilum huga. Næst á
eftir þeim hæfileika að geta
skapað eitthvað stórfeng-
legt, kemur sá hæfileiki að
geta tekið á móti og viður-
kennt það itiikla og háleita
þegar það verður á vegi
okkar, og veita því viðtöku
og gera það að ríkjandi á-
hrifavaldi í daglegu lífi okk-
ar.
Þegar ellin færist yfir,
verða þær minningar kær-
astar, sem tengdar eru þeim
atvikum í lífi okkar þegar
við auðsýndum andlega
gestrisni og einmitt þau at-
vik færðu okkur mesta ham-
ingju.
Ég hef séð foss sveipaðan
tærum sólgullnum úðahjúp.
Það er rétt hjá efnafræð-
ingnum þegar hann segir,
að fossinn sé H2O. En hann
er einnig allt annað, sem
maður hvorki nær eða nýtur
þó fegurðin sé efnagreind,
en öðlast því aðeins að mað-
ur veiti henni viðtöku og sé
móttækilegur fyrir þeim á-
hrifum, sem hún hefir á hug
og hjara mannsins.
Líf okkar á jörðinni er
skamvinnt, og það þjónar
engum tilgangi ef við, sök-
um neikvæðrar afstöðu til
þeirra andlegra verðmæta,
sem mesta þýðingu hafa og
sem ná hæst og vara lengst,
köstum á glæ þeim mögu-
leikum, sem okkur gefst til
að öðlast menningarríkt og
fagurt mannlíf.
FÉLAGSHEIMILIÐ
HNÍFSDAL
óskar starfsfólki sínu og viðskiptavinum,
glcðilegra jóla og farsældar á komandi
ári.
Þökkum viðskiptin.
friHiiIIinn
Hafnarstræti 8 - Sími 3221
SOMMER
KROMINI
Nýkomið:
Jólasnjór — Grenilakk
Blómailmur — Greniilmur

v

V
S'*

Isf irðingar — Vestf irðingar
Stutt er til jóla, en við getum glatt ykkur
með því, að ennþá eigum við mikið úrval af:
Gólfdúkum Veggfóðri Veggstriga
Innanhúsmálningu í þúsundum
Tónalita.
Einnig allt til málunar.
Áhöld til heimamálunar og veggfóðrunar.
Fúgusement, — níu litir.
Föndurlím — Fönduráhöld.
Blindrammar.
OPIÐ ALLA VIRKA DAGA TIL KL. 19.
---------^
Nýjasta
nýtt:
Nýkomin sending af
CARMALIN-
veggstriga